Ο ξαφνικός και πρόωρος θάνατος του Τζορτζ Μπάλντοκ, βύθισε στο πένθος την ποδοσφαιρική Ελλάδα, την Εθνική και τον Παναθηναϊκό.
Οι συμπαίκτες του εκλιπόντος στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, αλλά και στους «πράσινους», σίγουρα θα χρειαστούν ψυχολογική στήριξη το προσεχές διάστημα, για να διαχειριστούν την απώλεια του ανθρώπου που ζούσαν στην καθημερινότητα των αποδυτηρίων, του συναδέλφου, φίλου και αδελφού τους.
Ένας παίκτης που μπορεί να στηρίξει τους συμπαίκτες του σε αυτή την περίπτωση, έχοντας παρόμοια εμπειρία από το παρελθόν, είναι ο Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι. Ή μήπως είναι ο ίδιος που χρειάζεται περισσότερη στήριξη; Κανείς δεν μπορεί να είναι μέσα στο μυαλό του…
Και αυτό γιατί ο 27χρονος Πολωνός γκολκίπερ, χάνει για δεύτερη φορά στην καριέρα του, έναν συμπαίκτη του, με τραγικό και απροσδόκητο τρόπο.
Ο «Μπαρτ», όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι της Φιορεντίνα, αγωνιζόταν στους «βιόλα», την περίοδο του τραγικού θανάτου του Ντάβιντε Αστόρι!
Ο Ιταλός αμυντικός, πέθανε στις 4 Μαρτίου 2018, από ανακοπή καρδιάς, στον ύπνο του, στο ξενοδοχείο που είχε καταλύσει η Φιορεντίνα, για παιχνίδι πρωταθλήματος κόντρα στην Ουντινέζε. Ο Ντραγκόφσκι, ήταν στην αποστολή εκείνη την ημέρα και έζησε τις δραματικές καταστάσεις από κοντά.
Δεν θα μπορούσε ασφαλώς να φανταστεί, ότι 6 χρόνια, 7 μήνες και 6 μέρες μετά, θα ξαναζούσε τον ίδιο εφιάλτη…
Οι συμπτώσεις, που συνδέουν τους δύο τραγικούς θανάτους και τον Πολωνό τερματοφύλακα, είναι ανατριχιαστικές.
Η πρώτη: τόσο ο Αστόρι, όσο και ο Μπάλντοκ, έφυγαν από τη ζωή στα 31 τους χρόνια.
Η δεύτερη: ο Ντραγκόφσκι, πρόλαβε να μοιραστεί μαζί τους τον ίδιο αγωνιστικό χώρο, μονάχα τρεις φορές!
Με τον Αστόρι, ο Πολωνός γκολκίπερ, αγωνίστηκε σε τρία ενενηντάλεπτα, ένα για τη Serie A, κόντρα στη Λάτσιο και δύο για το Κόπα Ιτάλια της επόμενης σεζόν, στους «16» απέναντι στη Σαμπντόρια και στα προημιτελικά και πάλι στην έδρα των «λατσιάλι». Στις 26 Δεκεμβρίου 2017, στο «Ολίμπικο», οι «βιόλα», έχασαν με 1-0 από τους Ρωμαίους, με τον Ντραγκόφσκι βασικό και ακριβώς μπροστά του, ηγέτη της άμυνας, τον capitano Αστόρι. Ήταν και η τελευταία φορά που έπαιξαν μαζί, καθώς ο Ντραγκόφσκι ήταν στον πάγκο, στο τελευταίο ματς του αρχηγού, στις 25 Φεβρουαρίου 2018, εντός έδρας απέναντι στην Κιέβο, όταν ο Αστόρι είχε κάνει ασίστ για το νικητήριο γκολ του Μπιράγκι στο 6ο λεπτό! Μερικές μέρες μετά, ο Ιταλός αμυντικός θα έφευγε από τη ζωή, βυθίζοντας στο πένθος τους «βιόλα»…
Ο Ντραγκόφσκι, πρόλαβε να αγωνιστεί και με τον Μπάλντοκ, επίσης μόλις τρεις φορές. Το πρώτο ματς στο οποίο μοιράστηκαν τον αγωνιστικό χώρο, ήταν το εντός έδρας παιχνίδι με τον Άγιαξ (0-1), για τα προκριματικά του Europa League. Το δεύτερο, ήταν η νίκη επί του Πανσερραϊκού στο πρωτάθλημα και το τρίτο και τελευταίο, η ήττα με 2-0 από την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, στις 29 Σεπτεμβρίου. Συνολικά, έπαιξαν μαζί μόλις 139 λεπτά. Ο Πολωνός γκολκίπερ, δεν είχε αγωνιστεί στο τελευταίο ματς της ζωής του Μπάλντοκ, το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, λόγω ενός τραυματισμού. Τρεις μέρες μετά το 0-0 του ΟΑΚΑ, ο «Γιώργος», θα άφηνε την τελευταία του πνοή…
Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, είχε γράψει στον λογαριασμό του στο Instagram για τον χαμό του Αστόρι:
«Οι μέρες περνούν, αλλά ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Ένας πόνος απερίγραπτος. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να γράψω. Ο Ντάβιντε ήταν πολύ απλά ένας καλός άνθρωπος, πάντα ανοικτός. Ο Αρχηγός μας, που πάντα έλυνε τα προβλήματά μας. Ένας υποδειγματικός επαγγελματίας, που πάντα έδινε το 100%. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Αντίο Ντάβιντε. Ο Αρχηγός. Θα μείνεις για πάντα στις καρδιές μας και στη μνήμη μας».
Πολύ καιρό αργότερα, ήρθε και πάλι στη δυσάρεστη θέση να αποχαιρετίσει έναν συμπαίκτη του, γράφοντας για τον Μπάλντοκ:
«Είμαστε όλοι πραγματικά συγκλονισμένοι και σε απόλυτο σοκ. Ο Τζορτζ μας, ο συμπαίκτης μας, ο φίλος μας, ήταν και παραμένει οικογένεια. Όταν ένα μέλος φεύγει τόσο ξαφνικά από κοντά μας, ένα μέρος μας λείπει και πάντα θα λείπει. Σε αυτές τις στιγμές, οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί για να περιγράψει τη θλίψη και τον πόνο για την απώλεια του αδελφού μας. Αντίο αγαπημένε μας Τζορτζ. Θα μείνεις για πάντα, για πάντα στην καρδιά μας».