Ο «άνθρωπος – ατμομηχανή»…

Σε χρόνια αθλητικού ρομαντισμού και δημιουργίας ηρώων. Όταν τα… βοηθήματα δεν αποτελούσαν βιομηχανία του πρωταθλητισμού και οι πρωταγωνιστές δεν απολάμβαναν ούτε στο ελάχιστο σε σχέση με αυτή την εποχή, τα οικονομικά – και όχι μόνο – οφέλη της κατάκτησης μιας αθλητικής κορυφής σε μεγάλη διοργάνωση.
 
Σε εκείνα τα χρόνια μεγαλούργησε ο «άνθρωπος – ατμομηχανή» Εμίλ Ζάτοπεκ. Γεννημένος σαν σήμερα… 19 Σεπτεμβρίου του 1922, ο Τσέχος δρομέας αποτέλεσε μια από τις σημαντικότερες μορφές του κλασσικού αθλητισμού εκείνη την εποχή.
 
Γεννημένος στη φημισμένη για τη βιομηχανική κληρονομιά της, τη βιομηχανία μηχανικής και αυτοκινητοβιομηχανίας, Κοπρίβνιτσε, ο Εμίλ ήταν το 7ο παιδί της οικογένειας και στα 14 του χρόνια δούλευε σε εργοστάσιο κατασκευής υποδημάτων…
 
Προπονητής ομάδας στίβου του εργοστασίου τον είδε και μαζί με ακόμη τέσσερα παιδιά του έδωσε την πρώτη ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε μια κούρσα 100 μέτρων. Εκεί κόλλησε το μικρόβιο. Αυτή ήταν η αρχή για όλα…
 
Για πέντε ολυμπιακά μετάλλια (4 χρυσά και ένα ασημένιο)
Για τέσσερα μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (τρία χρυσά κι ένα χάλκινο.
 
Για την αποθέωση του υπεραθλητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι, όταν το 1952 κατέκτησε την πρώτη θέση σε τρία αγωνίσματα. Στα πέντε, τα δέκα χιλιόμετρα, αλλά και στον μαραθώνιο!
 

 
Σε εκείνους τους αγώνες μάλιστα, χρυσό μετάλλιο πήρε και η σύζυγός του Ντάνα Ζατοπκόβα, στον ακοντισμό.
 
Χαρακτηριστικός στον αγώνα, ο τρόπος που έτρεχε, μοιάζοντας έτοιμος να καταρρεύσει… Ιδιαίτερο στυλ για έναν υπεραθλητή που προκάλεσε αίσθηση στα χρόνια της αθλητικής του ακμής.
 
Στα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του, εκείνοι που τον γνώρισαν αναφέρουν ότι ξεχώριζαν η ευγένεια και η καλοσύνη, ενώ ταυτόχρονα μιλούν για άνθρωπο που μπορούσε να μιλήσει 6 διαφορετικές γλώσσες.
 
Το όνομά του βρίσκεται σε μια ιδιαίτερη λίστα, αυτή του Hall of Fame για τον κλασσικό αθλητισμό, που δημιουργήθηκε μόλις πριν 5 χρόνια.