Ανέκαθεν ο θεσμός τους κυπέλλου ήταν το αποκούμπι πολλών «μικρών» του ποδοσφαίρου (εντός κι εκτός Ελληνικής επικράτειας) προκειμένου σ’ αυτή τη διοργάνωση να διεκδικήσουν κάτι με το οποίο θα μπορέσουν να περάσουν στις πιο έντονες σελίδες του λαοφιλούς αθλήματος.
Η Λαμία, με προϋπηρεσία 1,5 χρόνου στα λεγόμενα μεγάλα σαλόνια εις τα ενδότερα, δηλώνει πλέον παρούσα στα ημιτελικά της διοργάνωσης δίχως κανείς να μπορεί να της απαγορεύσει την συνέχεια στο… όνειρό της!
Προπολεμικά ο Εθνικός (!) – στη δεύτερη, ιστορικά, διοργάνωση του θεσμού το 1933 – μετέπειτα τρεις φορές η Δόξα Δράμας (54’, 58’, 59’), ο Πιερικός (1963) και πολλά χρόνια αργότερα ο Ηρακλής, του νεοφερμένου τότε Βασίλη Χατζηπαναγή, η Καστοριά – στα πρώτα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου εν Ελλάδι – η Λάρισα, ο ΟΦΗ, Απόλλωνας, ο Ιωνικός και πιο πρόσφατα ο Αστέρας Τρίπολης και η Ξάνθη, έκαναν την υπέρβασή τους σε μεταγενέστερες εποχές όπου ο επικράτηση του ποδοσφαιρικού «Δαυίδ» επί του «Γολιάθ» φαντάζει ακόμα πιο δύσκολη, πόσο μάλιστα σε διπλές νοκ άουτ συναντήσεις!
Η ομάδα της Φθιώτιδας με την αναγνωρισμένα αξιοπρεπή αγωνιστική της στάση φέτος, τον Μάκη Χάβο και τα… εικονίσματά του στον πάγκο και την Τύχη στο πλευρό της μπόρεσε να κάνει την μεγάλη έκπληξη στο Φάληρο ανατρέποντας τη… «λογική» στατιστικής κι αριθμών καθώς με μια μόνον τελική προσπάθεια στην αντίπαλη εστία βρήκε αυτό που δεν μπόρεσε ο πολυνίκης ΚΑΙ του εν λόγω θεσμού (27 κατακτήσεις!) να πράξει με28 (!!) τελικές προσπάθειες εντός κι εκτός της εστίας του Σαράνοφ..
(Ο γκολκίπερ της Λαμίας αποκρούει στην εκτέλεση πέναλτι του Φορτούνη, κρατώντας το 0-1)
Η Λαμία συνεχίζει στα ημιτελικά του θεσμού προσδοκώντας να γίνει η 8η επαρχιακή ομάδα που θα διεκδικήσει το τρόπαιο μετά τον Πιερικό, την Δόξα Δράμας, την Καστοριά, την Λάρισα, τον ΟΦΗ, τον Αστέρα Τρίπολης και την Ξάνθη.
Πρώτη ομάδα της περιφέρειας που έφτασε ως την ποδοσφαιρική «βρύση» – αλλά εν τέλει.. νερό δεν ήπιε – ήταν η Δόξα Δράμας καθώς στην ένδοξη δεκαετία της (1950-60) έφτασε τρεις φορές στον τελικό αλλά έχασε σε όλες τον τίτλο από τον Ολυμπιακό!
Μάλιστα τον Ιούλιο του 1958 ο τελικός έγινε με Σέρβο διαιτητή ενώ ξένος ήταν ο διαιτητής στον τελικό του θεσμού την μοναδική φορά που έφτασε ως εκεί ο Πιερικός, το 1963 με την ομάδα της Κατερίνης να χάνει με σκορ 5-1 από τον Ολυμπιακό..
Η πρώτη μεγάλη… έκρηξη ήρθε από την Καστορία, εκείνο το καλοκαίρι του 1980 όταν η ομάδα της Μακεδονίας επικράτησε με σκορ 5-2 του Ηρακλή στη Νέα Φιλαδέλφεια..
(Η ομάδα της Καστοριάς όπως έπαιξε στον τελικό του κυπέλλου)
Στην δεκαετία του ’80 εμφανίστηκε φιλόδοξα στο προσκήνιο η Α.Ε.Λ.! Δεν πτοήθηκε από τις ήττες της δύο φορές από τον Παναθηναϊκό, στους τελικούς του 1982 και του 1984, καθώς μια χρονιά αργότερα πήρε το κύπελλο νικώνας με 4-1 τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ ενώ πιο μετά το 2007 νίκησε με 2-1 τον Παναθηναϊκό στο Βόλο!
(Το κύπελο στα χέρια της ΑΕΛ και του αήμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα)
Μετά την «βασίλισσα» του Θεσσαλικού κάμπου ήταν η σειρά του ΟΦΗ να πάει το τρόπαιο στην ύπαιθρο νικώντας στον τελικό τον Ηρακλή (3-1 στα πέναλτι, 1-1 ο κανονικός αγώνας).
Στην συνέχεια άλλες δύο επαρχιακές ομάδες, ο Αστέρας Τρίπολης και η Ξάνθη, έφτασαν στον τελικό όμως δεν τα κατάφεραν .
(Η ομάδα του ΟΦΗ στον τελικό του 1987 όταν και κατέκτησε το κύπελλο)
Δύσκολα η ομάδα της Αρκαδίας, στην παράταση 3-1 από τον Ολυμπιακό το 2013 και με σκορ 3-1 οι Θρακιώτες δύο χρόνια αργότερα.
Εκτός του πολυσυζητημένου Π.Ο.Κ και των δύο ομάδων της Θεσσαλονίκης που έχουν κατακτήσει το πρωτάθλημα (ΠΑΟΚ, Αρης) το κύπελλο πήρε ο Ηρακλής το 1976 (6-5 στα πέναλτι, 2-2 κανονικός αγώνας, 4-4 στην παράταση!) με αντίπαλο τον Ολυμπιακό από τον οποίο είχε χάσει στην πρώτη του φορά σε τέτοιο ματς 19 χρόνια νωρίτερα…
Ο Πανιώνιος είχε κι αυτός ήττα στον πρώτο του τελικό το 1967 (1-0 από τον Παναθηναϊκό) αλλά 12 χρόνια αργότερα τα κατάφερε με τους Αναστόπουλο, Παθιακάκη, Λίμα, Εμβολιάδη και άλλους) να πάρει την κούπα νικώντας με 3-1 την ΑΕΚ.
(Ιούνιος του 1979. Ο Πανιώνιος στον τελικό κόντρα στην ΑΕΚ του Μαύρου, του Δομάζου κατακτά το κύπελλο)
Σε εκείνη την πορεία, μάλιστα, οι «κυανέρθροι απέκλεισαν τον Άρη και τον Ολυμπιακό.
Ακολούθησαν οι παρουσίες στους τελικούς από τον σπουδαίο Αθηναϊκό – το 1991 όταν οι «λόρδοι» έχασαν σε διπλό τελικό από τον Παναθηναϊκό – τον «Ευρωπαίο» εκείνη την σεζόν, Απόλλωνα το 1996 και τον Ιωνικό τέσσερα χρόνια αργότερα όταν οι δύο ομάδες του λεκανοπεδίου έχασαν στον τελικό από την ΑΕΚ
Τώρα. η Λαμία έχει όπως και ο Αστέρας Τρίπολης έχουν τις δικές τους ελπίδες να βρεθούν στον τελικό με τους Αρκάδες να ποντάρουν στην περισσότερες εμπειρίες και στην αύρα ενός προπονητή (Γιώργος Παράσχος) που έζησε το “θαύμα” ως παίκτης της Καστοριάς πριν 39 χρόνια… Και στον θαυμαστό κόσμο του ποδοσφαίρου, δικαίωμα στο όνειρο έχουν άπαντες!