Ο Γιώργος Βασιλείου γράφει στο προσωπικό του blog για τη νίκη 2-1 του Πανιωνίου στο Περιστέρι, απέναντι στον Ατρόμητο και τον πρώτο γύρο των «κυανέρυθρων» στο πρωτάθλημα.

Ένας ονειρικός πρώτος γύρος έφτασε στο τέλος του για τον Πανιώνιο. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Οι “κυανέρυθροι” καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και για πρώτη φορά στην ιστορία τους στη μεγάλη κατηγορία το τέλος του πρώτου γύρου τους βρίσκει με πέντε εκτός έδρας νίκες και 17 βαθμούς. Επίσης, ο Πανιώνιος φιγουράρει στη 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα με 28 βαθμούς, όσους και η Ξάνθη. Ουσιαστικά είναι οι μοναδικές ομάδες που μπορούν να απειλήσουν τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό, καθώς απέχουν 10 βαθμούς από την κορυφή. Όσο ασυνήθιστο και παράξενο ακούγεται αυτό. 

Οι “κυανέρυθροι” κόντρα στον Ατρόμητο πρόσθεσαν μία ακόμα μεστή εμφάνιση στο ενεργητικό τους. Στο Περιστέρι ήταν το απόλυτο αφεντικό. Το πλάνο του Μιλόγεβιτς δούλεψε εξαιρετικά και αποδιοργάνωσε πλήρως τον Ατρόμητο. Ο Τόνσο ήταν εκτός κλίματος παιχνιδιού για την ομάδα του Κορακάκη, λόγω της ανασταλτικής δραστηριότητας των Σιώπη και Κόρμπου. Βλάχος και Τασουλής στις δύο άκρες τις άμυνας ήταν απροσπέλαστοι, κρατούσαν τις θέσεις τους και βοήθησαν σημαντικά στην αναχαίτιση των επιθετικών προσπαθειών του Ατρόμητου. Μπεν και Φούντας ντούμπλαραν τα μαρκαρίσματα στις πτέρυγες, μη επιτρέποντας σε Πλατέλα και Βασιλείου να γίνουν απειλητικοί από τα πλάγια κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη απενεργοποίηση του Άντονι Λε Ταλέκ, ο οποίος αν δεν κάνω λάθος δεν είχε τελική προσπάθεια στο ματς. Όπως και ο Τόνσο. 

Κορυφαίος, επιτρέψτε μου, για ένα ακόμα παιχνίδι του Πανιωνίου ο Μανώλης Σιώπης, ο οποίος ήταν (ξανά) παντού. Με ψυχραιμία και άνεση στο παιχνίδι του μοίραζε άψογα τη μπάλα, ενώ και στα μαρκαρίσματα ήταν άψογος σταματώντας τις περισσότερες επιθέσεις των αντιπάλων τους. Φυσικά δεν θα μπορούσε να μη γίνει αναφορά στον Μοχάμεντ Μπεν. Ο επιθετικός από τις Κομόρες δείχνει παιχνίδι με παιχνίδι πως ενσωματώνεται περισσότερο στη φιλοσοφία της ομάδας και στο στιλ παιχνιδιού και με την ποιότητα που έχει είναι ένας παίκτης που μπορεί να προσφέρει πράγματα. Δεν είναι μόνο οι εκτελέσεις των φάουλ και τα γκολ, αλλά η δουλειά που κάνει. Ανασταλτικά και δημιουργικά. Εξαιρετικός χειριστής της μπάλας με τα πόδια, ικανός να εκθέσει κάθε αμυντικό. 

Όπως και να ‘χει, ο Πανιώνιος αποδεικνύει πλέον σε κάθε παιχνίδι ότι είναι ομάδα. Για την ακρίβεια είναι ΟΜΑΔΑΡΑ, την οποία για να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι όχι απλά καλύτερος, αλλά πολύ καλύτερος. Το κλίμα στο εσωτερικό της ομάδας είναι εκπληκτικό και δεν οφείλεται μόνο στα θετικά αποτελέσματα. Αυτό που έχουν “χτίσει” τα τελευταία χρόνια οι “κυανέρυθροι” είναι σπουδαίο και χωρίς υπερβολή αξιοθαύμαστο απ’ όλους τους υγιείς φιλάθλους και φυσικά αντιπάλους. Όλοι απορούν πως τα καταφέρνει κάθε φορά η ομάδα της Νέας Σμύρνης. Όλοι της βγάζουν το καπέλο. Δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Τον Πανιώνιο χαίρεσαι να τον παρακολουθείς. Είναι ομάδα που συνδυάζει θέαμα και ουσία. 

ΥΓ: Συγχαρητήρια στον Γιώργο Κορακάκη για τις δηλώσεις του μετά το ματς και την αναγνώριση της αξίας του αντίπαλου. Ούτε να ψάξει δικαιολογίες, ούτε να αναφερθεί σε διαιτησία, ούτε τίποτα άλλο πέρα της ανωτερότητας του Πανιωνίου, παρά την πίκρα του για την ήττα. Με τέτοιες φιλοσοφίες για το ποδόσφαιρο, τότε ναι, μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες.