Μαζί σαν ένα.
Το νεαρό ζευγάρι των Tish και Fonny, θα χωρίσει με απρόοπτο τρόπο, όταν ο Fonny θα κατηγορηθεί για βιασμό και θα φυλακιστεί, χωρίς βάσιμα στοιχεία. Όταν η Tish, σύντροφος του Fonny, ανακαλύψει πως είναι έγκυος, θα προσπαθήσει με τη συνδρομή του δικηγόρου και οικογένειάς της, να μαζέψει στοιχεία για την αθώωση του Fonny.
Δύο χρόνια μετά το “Moonlight” και βασισμένος στο ομώνυμο βιβλίο του James Baldwin, ο Barry Jenkins, επιστρέφει με μια ταινία που αφουγκράζεται οικουμενικούς κοινωνικούς προβληματισμούς, μέσα από μια ματιά που εστιάζει στους ομοϊδεάτες του και μέσα από ένα φίλτρο ευαισθησίας και ρομαντισμού, που διαπνέει όλη την ατμόσφαιρα του φιλμ. Πρόκειται για ταινία που θα μπορούσε πολύ εύκολα να υποπέσει σε πολλά κλισέ, ευκολίες και γενικά ένα εύπεπτο αφελές μελόδραμα, που ωστόσο ο Jenkins εδώ αποφεύγει με σκηνοθετική ευστροφία, χρησιμοποιώντας με έξυπνο τρόπο, όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το φιλμ, κοινότυπο, προς όφελός του, κερδίζοντας το ενδιαφέρον του θεατή και δημιουργώντας με μεράκι και φαντασία, ένα όμορφο, συνολικά, αποτέλεσμα.
Στόχος εδώ του δημιουργού, δεν είναι ούτε η πρωτοτυπία, ούτε η ανακάλυψη του τροχού, καθώς ο Jenkins, εστιάζει κυρίως στα πρόσωπα με τις διάφορες εκφάνσεις τους, μπαίνοντας βαθύτερα στην ανάλυση των χαρακτήρων και την αλληλεπίδρασή τους με τα δρώμενα, δημιουργώντας έτσι μια ρεαλιστική υφή στα γεγονότα και κάνοντας το θεατή να συμμετέχει και να ταυτίζεται. Ο δημιουργός εδώ έχει πιάσει το νόημα, του πως φτιάχνεις μια ταινία, που αν και δεν εντυπωσιάζει, σίγουρα θα κάνει το θεατή να αφοσιωθεί, να περάσει καλά και εν τέλει να μνημονεύσει ότι αυτό που είδε άξιζε τα λεφτά του, καθώς πολλές απ’ τις διαχρονικά μεγάλες ταινίες που μνημονεύονται έως σήμερα, βασίστηκαν στο πόσο καλά είπαν την ιστορία τους και όχι στη σεναριακή τους πρωτοτυπία. Ο B.Jenkins , δείχνει να κατέχει κατά πολύ αυτή τη συλλογιστική, κάτι που τον οδηγεί στο να δημιουργήσει ένα φιλμ ώριμο, μεστό και αν και σίγουρα όχι αριστουργηματικό, σίγουρα αξιοπρεπές, με προσωπικό ύφος και ταυτότητα ενός δημιουργού που συνεχώς βελτιώνεται και εξελίσσει την τέχνη του. Με προσωπική και εμπνευσμένη σκηνοθεσία που ιντριγκάρει τους οφθαλμούς, ο Jenkins κάνει focus σε ρεαλιστικές καταστάσεις, εστιάζοντας στους ήρωες, με μια ψύχραιμη ματιά, χωρίς κορώνες και μελό εύκολες λύσεις, φτιάχνοντας ελκυστικούς και στιβαρούς σεναριακά χαρακτήρες, δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα και κάνοντας σινεμά με τα απολύτως βασικά κινηματογραφικά μέσα.
Τα σεναριακά σφαλματάκια στα οποία υποκύπτει που και που ο κ.Jenkins, αν και υπαρκτά, δεν μηδενίζουν την αξιόλογη αυτή προσπάθεια επικοινωνίας με ένα σκεπτόμενο κοινό που αναζητά ένα ποιοτικό κοινωνικό ρομαντικό δράμα και σε ένα μεγάλο μέρος, το φιλμ ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, μη υποσχόμενο κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, φτιαγμένο όμως με πλείστη φροντίδα και σεβασμό στο θεατή. Ο Jenkins εδώ βασίζεται στο αρχαιοελληνικής υφής δίπτυχο δράσης-αντίδρασης, όντας επικεντρωμένος στο πως οι πράξεις και πρωτοβουλίες του ανθρώπου, επηρεάζουν την συνολική του ζωή και τον προσωπικό του περίγυρο, ενώ η πραγματικότητα γύρω μας διαμορφώνεται από εμάς, θέματα άλυτα και διαχρονικά, όπως η αδικία και η υποκρισία, απασχολούν κατά πολύ τον δημιουργό, που με προσωπική ρεαλιστική ματιά τα φιλτράρει, παρουσιάζοντας παράλληλα, δύο συμπαθέστατους ήρωες. Κάποιες στιγμές ακαδημαϊκής φλυαρίας, εμφανίζονται σε κάποιες σκηνές που πλατειάζουν και θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί, υποβιβάζοντας κάπως τη συνολική εικόνα και σπάζοντας τον γενικότερο καλό ρυθμό, με αποτέλεσμα το φιλμ να μην περνά στη σφαίρα του μεγάλου, ωστόσο πρόκειται για κάτι πολύ αξιόλογο, ανθρωποκεντρικό και με εξαίρετη κινηματογράφιση, ενώ η Kiki Layne, ο Stephan James και η Regina King, είναι εξαιρετικοί και δουλεμένοι στους ρόλους τους, σημαντικοί αρωγοί σε ένα τίμιο και αξιοσέβαστο συνολικά πόνημα.
IGN Greece
If Beale Street Could Talk – “New Life” Clip- Τα αποτελέσματα των Βραβείων από το Σωματείο Σεναριογράφων
- Οι νέες αφίσες της εβδομάδας 11/02-17/02
Πηγή: IGN Greece