Περισσότεροι από 125.000 εργαζόμενοι ή και «εργαζόμενοι» (εντός πολλών εισαγωγικών με τέτοιους μισθούς) πληρώνονται με 100 ευρώ το μήνα! Και αυτό σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείο Εργασίας, που παρουσίασε Έφη Αχτσιόγλου στο Βερολίνο. Τα πραγματικά νούμερα πιθανόν είναι πολύ μεγαλύτερα…
Τα στοιχεία παρουσίασε τα στοιχεία αυτά στη Γερμανία ενώ χθες Πέμπτη η ολομέλεια του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου συζήτησε το θέμα των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα, έπειτα από αίτημα πολιτικών ομάδων.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας:
– 125.000 εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα, ενώ
– Ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα
– Ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 22%, και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών. Επομένως η Ελλάδα είναι πλέον μία χώρα με χαμηλό κατώτατο μισθό σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, με μία ιδιαίτερα απορρυθμισμένη αγορά εργασίας.
– Οι μειώσεις στους κατώτατους μισθούς δεν βοήθησαν στην επανένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας, αντιθέτως αύξησαν τα ποσοστά της ανεργίας, από 7% το 2009 στο 27,9% το 2013, και η ανεργία των νέων διαμορφώνεται περίπου στο 50% στο 2016.
– Περισσότερο από το 50% των προσλήψεων το 2015 αφορούν ευέλικτες μορφές απασχόλησης, με αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά ο αριθμός αυτών που ονομάζουμε «φτωχοποιημένοι εργαζόμενοι», ενώ επίσης αυξήθηκε κατά πολύ και η αδήλωτη εργασία.
– Από το 2010 έχουν γίνει αρκετές «μεταρρυθμίσεις» στον τομέα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν η κατάρρευση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αυτή την στιγμή υπάρχουν εν ισχύ μόνο οκτώ κλαδικές συμβάσεις εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι οι ατομικές συμβάσεις εργασίας ορίζουν τους κανόνες για την πλειοψηφία των εργαζομένων.
Όπως είπε η υπουργός Εργασίας, διαπίστωσε «ένα ευρύ κύμα αλληλεγγύης στο ελληνικό αίτημα. Μέλη των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών έστειλαν επιστολή στους Γιούνκερ, Ντράγκι και Ντάισελμπλουμ, ζητώντας την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην Ελλάδα, ο πρόεδρος Πιτέλα δημόσια υποστήριξε τη θέση μου, όπως και οι Πράσινοι και μέλη του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς».