Αν όντως το μέλλον της ανθρωπότητας είναι το διάστημα, τότε μάλλον θα πρέπει να βιαζόμαστε. Διότι ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι η ολοκληρωτική καταστροφή από έναν πυρηνικό πόλεμο πλανητικής κλίμακας έχει απειροελάχιστη πιθανότητα, δεν συμβαίνει το ίδιο με την επιταχυνόμενη κλιματική αλλαγή. Όλα τα μοντέλα προβλέψεων συμφωνούν πως αυτή επιταχύνεται με γοργότερους ρυθμούς από αυτούς που υποθέταμε πριν λίγα χρόνια.
Ανεξάρτητα, πάντως, από το τι πιστεύει ο καθένας για την σοβαρότητα των απειλών, οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο τις έχουν πάρει πολύ σοβαρά και εργάζονται πυρετωδώς σε δύο παράλληλες κατευθύνσεις: Στην εξάλειψη των αιτιών τους και στην «απόδραση» προς τα άστρα.
Η πρώτη κατεύθυνση θα μπορούσε να είχε κάνει άλματα, αλλά προσκρούει σε αγρίως αλληλοσυγκρουόμενα γεωπολιτικά συμφέροντα. Η δεύτερη κατεύθυνση είναι πιο «τυχερή», αν και πάλι θα μπορούσε επίσης να κάνει άλματα, αν η χρηματοδότηση πήγαινε στην έρευνα για ειρηνικούς σκοπούς και όχι σε εξοπλισμούς.
Ωστόσο, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, αστρονόμοι, αστροβιολόγοι, αστροφυσικοί και κάθε γνωστή και άγνωστη, στους πολλούς, ειδικότητα που συνδέεται με το διάστημα, δουλεύουν πάνω στην δυνατότητα επανδρωμένων διαπλανητικών ταξιδιών, αλλά και στην αποίκιση πλανητών από τον άνθρωπο.
Τα τελευταία χρόνια, η εκρηκτική ανάπτυξη της τεχνολογίας, αποκάλυψε εντυπωσιακά πολλές πιθανότητες να υπάρχουν περιβαλλοντικά «φιλικοί» προς τον άνθρωπο πλανήτες πολύ πιο κοντά από όσο νομίζαμε. Βέβαια, το «πολύ πιο κοντά» είναι εξαιρετικά φιλόδοξη διατύπωση με κοσμικούς όρους, αφού, ως γνωστόν, οι αποστάσεις στο διάστημα μετρώνται σε έτη φωτός. Ωστόσο, η πρόοδος είναι σημαντική και όλο και περισσότεροι εξωπλανήτες (σσ. έτσι ονομάζεται οποιοσδήποτε πλανήτης εκτός του ηλιακού μας συστήματος) δημιουργούν ελπίδες ότι μπορούν κάποτε να αποτελέσουν το επόμενο «σπίτι» μας.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr