Ως έντονες προσωπικότητες, Αλεξ Φέργκιουσον και Αρσέν Βενγκέρ βρέθηκαν πολλές φορές να αντιπαρατίθενται, όχι μόνο μέσα από τις ομάδες τους, αλλά και με όπλο μερικές από τις πιο φαρμακερές ατάκες της ποδοσφαιρικής ιστορίας.

Ως έντονες προσωπικότητες, Αλεξ Φέργκιουσον και Αρσέν Βενγκέρ βρέθηκαν πολλές φορές να αντιπαρατίθενται, όχι μόνο μέσα από τις ομάδες τους, αλλά και με όπλο μερικές από τις πιο φαρμακερές ατάκες της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
 
«Είναι ντροπή τα όσα είπε, αλλά δεν περιμένω από τον Βενγκέρ ούτε καν να ζητήσει συγνώμη. Δεν είναι τέτοιος άνθρωπος», δήλωσε ο Σκωτσέζος μετά τη «Μάχη του Μπουφέ» το 2004.
 
Ο Γάλλος απαγόρευσε στη συνέχεια στους δημοσιογράφους να του κάνουν ερωτήσεις για τον άσπονδο εχθρό του, επειδή δεν επρόκειτο να σχολιάσει το οτιδήποτε «σχετικά με αυτό τον άνθρωπο», προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα. «Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τι κάνει και όλοι είστε στα πόδια του», είπε αναφερόμενος στους εκπροσώπους του Τύπου.
 
Τα επόμενα χρόνια, οι δυο τους πιέστηκαν από τους διοικούντες το αγγλικό ποδόσφαιρο και συμφώνησαν να ρίξουν τους τόνους, αλλά η έχθρα τους διατηρήθηκε για περίπου μία πενταετία.
 
Είχε προηγηθεί βέβαια το περίφημο σχόλιο του Φέργκιουσον για τη γλωσσομάθεια του Γάλλου: «Λένε ότι είναι έξυπνος, επειδή μιλάει πέντε γλώσσες. Ξέρω όμως ένα 15χρονο παιδί στην Ακτή Ελεφαντοστού που κάνει το ίδιο!»
 
«Εξεπλάγην που είδα τον Φέργκιουσον στο γήπεδο, αφού μπορούν να παίξουν μόνο έντεκα παίκτες», ήταν άλλο ένα σχόλιο του Βενγκέρ το 1997, ενώ όταν ο Σκωτσέζος υποστήριξε ότι η Γιουνάιτεντ παίζει το πιο ωραίο ποδόσφαιρο, ο Γάλλος επανήλθε: «Ολοι πιστεύουν ότι έχουν την πιο όμορφη γυναίκα στο σπίτι τους», σχολίασε.
 
Τα μέσα ενημέρωσης ήταν φυσικά τόσο ενθουσιασμένα με τις εκατέρωθεν… προσβολές, ώστε επιστράτευσαν και ψυχολόγους για να αναλύσουν τις δύο προσωπικότητες. Ο αθλητικός ψυχολόγος Τζον Κρέιμερ είπε ότι οι δύο τεχνικοί χρησιμοποιούν την αντιπαλότητά τους για να ηρεμούν πριν από τα σημαντικά παιχνίδια.
 
«Ο Φέργκιουσον είναι ειδικός στο να δημιουργεί ένα περιβάλλον που θα κάνει τους παίκτες του πιο διψασμένους για τη νίκη. Ο Βενγκέρ, από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιεί την ψυχολογία για να πείσει τους παίκτες του ότι είναι καλύτεροι και ότι πρέπει να αποδείξουν τις ικανότητές τους.