Το ημερολόγιο έδειχνε 2 Μαρτίου του 2014. Ο Ολυμπιακός υποδεχόταν τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Με τη συμπλήρωση μισής ώρας αγώνα, «παγώνουν» οι θεατές στο φαληρικό γήπεδο και οι τηλεθεατές των καναλιών novasports.

O Μάικλ Ολαϊτάν χάνει τις αισθήσεις του και καταρρέει. Συμπαίκτες και αντίπαλοι ζητούν να τρέξει ο γιατρός κοντά του για να τον βοηθήσει. Λίγα λεπτά αργότερα, αποχωρεί με το φορείο, αρχικώς για το ιατρείο του Καραϊσκάκη και εν συνεχεία για το νοσοκομείο.

Στα 21 του χρόνια ήταν υποχρεωμένος να ζήσει έναν Γολγοθά. Πρώτα να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας του. Και έπειτα, να βρει σιγά – σιγά τα πατήματά τους στις προπονήσεις, να βελτιώσει το επίπεδο της φυσικής κατάστασής του και να περιμένει την ευκαιρία ώστε να κάνει επανεκκίνηση στην καριέρα του.

Ένδεκα μήνες μετά, ο Ολαϊτάν πάτησε ξανά το χορτάρι σε επίσημο αγώνα, φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα στο ματς κυπέλλου με τον Τύρναβο. Η εικόνα της επιστροφής του στη δράση πιστεύουμε ότι συγκίνησε την ελληνική ποδοσφαιρική κοινότητα. Και είναι το καλύτερο μήνυμα προς όλους όσοι αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα: να μην το βάζουν ποτέ κάτω. Να είναι αισιόδοξοι και να ελπίζουν σε καλύτερες ημέρες.

Με τον Ολαϊτάν είχαμε μιλήσει στο περιθώριο της κλήρωσης της φάσης των «32» του Europa League. Το χαμογελαστό παιδί του Ολυμπιακού, μάς είχε μιλήσει τότε για την περιπέτειά του. Αισθανόμαστε την υποχρέωση να σας υπενθυμίσουμε ορισμένα αποσπάσματα από εκείνα τη συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει στο novasports. Διότι αποτελούν μάθημα ζωής για όλους μας.

«Πραγματικά πέρασα δύσκολες στιγμές. Αλλά στη ζωή μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί δε γνωρίζεις τι μπορεί να συμβεί σε ένα ή δύο λεπτά. Αλλά στη ζωή συμβαίνουν αυτά. Πραγματικά ήταν μία δύσκολη στιγμή για εμένα. Αλλά είμαι ευγνώμων στο Θεό που έχω μία δεύτερη ευκαιρία».

Όλη αυτή η διαδικασία σε έκανε πιο δυνατό;
«Ειλικρινά θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου. Όταν μου συνέβη αυτό δεν με άφησαν μόνο. Όλοι ήταν δίπλα μου, η ομάδα ήταν δίπλα μου. Είχα υποστήριξη και έτσι έγινα πιο δυνατός. Ναι, είμαι πιο δυνατός και σωματικά αλλά και ψυχολογικά».

Φοβήθηκες ή είχες πίστη ότι θα τα καταφέρεις;
«Δεν φοβάμαι πια. Η ζωή είναι έτσι, γεμάτη προκλήσεις. Όταν αντιμετωπίσεις την πρόκληση, μετράει πόσο δυνατός ή αδύναμος είσαι. Συμβαίνει. Συμβαίνει στη ζωή και κανείς δεν μπορεί να το αποτρέψει ή να πει γιατί συνέβη. Αισθάνομαι έτοιμος και δυνατός. Δεν νομίζω ότι φοβάμαι. Δε φοβάμαι».

Καλωσόρισες Μάικλ…