Το ντέρμπι της 27ης Δεκεμβρίου περιμένει προκειμένου να βγει ο έλεγχος τριμήνου για την ομάδα του Σφαιρόπουλου, όμως ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ένας τύπος με το Νο.10 στη φανέλα μοιάζει έτοιμος για περισσότερες ευθύνες. Ο Κώστας Σλούκας θα κλείσει τα 25 του χρόνια στις 15 Γενάρη του επόμενου έτους., “σειρά” με τον διόσκουρο του, Βαγγέλη Μάντζαρη.
Έκανε ντεμπούτο στην Ευρωλίγκα στις 21 Οκτώβρη 2009, παίζοντας 5:23 στο άνετο 94-72 του Ολυμπιακού επί της γαλλικής Ορλεάν. Τότε στην περιφέρεια ήταν Παπαλουκάς, Τεόντοσιτς, Μπέβερλι, Χαλπερίν, μαζί με Βασιλόπουλο, Μπουρούση, Τσίλντρες, Βούισιτς. Ελάχιστος χώρος. Το αγροτικό του στον Άρη, τον επόμενο χρόνο, ήταν η ενδεδειγμένη επιλογή.
Μέλος της ομάδας που εξέπληξε την Ευρώπη δύο σερί φορές πριν παραδώσει πέρυσι τα σκήπτρα, η περιγραφή του Σλούκα την τελευταία τριετία δεν μοιάζει και πολύ δυσκολη υπόθεση.
Ένας γκαρντ με ψυχή 2αριού σε κορμί άσου, ο Σλούκας, με μπόι 1.87, δεν έχει ούτε τους παραπάνω πόντους του Μάντζαρη (1.96), ούτε την αμυντική ικανότητα του τελευταίου. Παίκτης που ζει αναπόφευκτα στη σκιά του Σπανούλη, επιστρατεύεται από τον πάγκο κυρίως για την ικανότητα του να αλλάζει το ρυθμό του αγώνα.Η ταχύτητα και η έκρηξη του, η έφεση του στο κλέψιμο, η σπάνια ικανότητα του στο σουτ μετά από τρίπλα (ειδικά από αριστερά), η σταθερή του σχέση με τη γραμή τον βολών προσμετρώνται στα προτερήματά του.
Η μειωμένη, σε σχέση με τους Λο-Μάντζαρη ικανότητα του στην πίεση στη μπάλα ήταν ο κύριος λόγος που ο Γιώργος Μπαρτζώκας απέφευγε σχήματα Σλούκα – Σπανούλη στην επίθεση. Επιπλέον, ο μίστερ “10” του Ολυμπιακού μοιάζει συχνά με τον αρχηγό του στον τρόπο που παίζει: σε σχέση με το ήρεμο και αλλεργικό στο λάθος παιχνίδι του Μάντζαρη, ο Σλούκας αγαπά να παίζει στην κόψη του ξυραφιού, να δοκιμάζει ασίστ πάρε – βάλε μέσα από το μάτι της βελόνας, κοιτώντας αλλού. Να δοκιμάζει διεισδύσεις μέσα στην πολυκοσμία και split-out πάσες στην περιφέρεια.
Το περυσινό τελευταίο παιχνίδι του Top 16 με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας είναι απολύτως ενδεικτικό του τι μπορεί, στην καλή του ημέρα, να δώσει ο Σλούκας στον Ολυμπιακό. Μπορεί ο Σπανούλης να είχε πάρει το credit με το απίθανο τρίποντο στο φινάλε, όμως την ανατροπή την είχαν φέρει ο Σλούκας κατά πρώτον και ο Μάντζαρης κατά δεύτερον.
Η φετινή έκδοση του γκαρντ των ερυθρόλευκων μαρτυρά μια προσωρινή ή όχι, μένει να το δούμε, αγωνιστική μετάλλαξη, που γίνεται φανερή και από τους αριθμούς του σε Ευρωλίγκα και Basketleague.
Σε 9 ματς στην Ευρωλίγκα ως τώρα, μετρά 30 ασίστ (μ.ο 3.3) και 9 κλεψίματα (μ.ο 1.0). Οι αριθμοί γίνονται ακόμα πιο σημαντικοί όταν προσμετρήσει κανείς τα μόλις 11 λάθη (μ.ο 1.2), αλλά και την σαφώς βελτιωμένη ικανότητα στο να μένει μπροστά στον αμυντικό του χωρίς να κάνει φάουλ (13, μ.ο 1.4).
Μπορεί το δείγμα γραφής να είναι μικρό και το διάστημα που έχει διανυθεί να είναι ευκολότερο σε σχέση με το σαφώς πιο σκληρό Top 16, όμως η διαφορά σε σχέση με πέρυσι είναι σαφής: σε 28 ματς τη σεζόν 2013/14, ο Σλούκας μετρούσε 2.9 ασίστ για 1.4 λάθη, είχε 0.5 κλεψίματα μ.ο, συμβιβαζόταν ευκολότερα με το φάουλ (1.7).
Στα δύο τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού, κόντρα σε Ερυθρό Αστέρα και Πανιώνιο, ο Σλούκας ήρθε από τον πάγκο και ενέπνευσε όλη την ομάδα με ασίστ (5+5), μένοντας μακριά από τα λάθη (1+1). Πολλές pass to assist φάσεις, πάσες μετά από ρήγμα που δημιούργησε ο ίδιος ξεκόλλησε την δυσκοίλια εσχάτως επίθεση της ομάδας του. Όχι τυχαία, οι ερυθρόλευκοι βρίσκουν πολλές περισσότερες transition καταστάσεις με αυτόν στο παρκέ.
Με την αγωνιστική του ωρίμανση να συνάδει με την ηλικιακή, ο Σλούκας φαίνεται πως βρίσκεται μπροστά σε σταυροδρόμι. Ο ένας δρόμος είναι να παραμείνει ένας ιδιαίτερα γοητευτικός combo guard: σπιρτόζος και απρόβλεπτος, αλλά επιρρεπής και ασταθής. Ένας παίκτης – αίνιγμα κάθε αγωνιστικό βράδυ, ικανός να λάμψει και να εξαφανιστεί με την ίδια ευκολία.
Ο δεύτερος είναι, απ΄ ότι φαίνεται, αυτός που ο ίδιος έχει επιλέξει,και προφανώς είναι ο δυσκολότερος. Ο Σλούκας καλείται να χαλιναγωγήσει τον ενθουσιασμό του και να κατευθύνει το πάθος του σε σταθερούς αγωγούς. Δεν υπάρχει μεγάλος παίκτης που δεν παίρνει ρίσκα, όμως αυτό που καλείται σαν παίκτης να αποδείξει είναι πως, μετά από τρεις χρονιές στον ανταγωνισμοό της Ευρωλίγκας, έχει την οξυδέρκεια, την προσωπικότητα και την ικανότητα να πάρει τη σωστή απόφαση. Decision making, που λένε και οι Αμερικανοί.
Ο Βασίλης Σπανούλης είναι φανερά ωφελημένος από την υποχρεωτική καλοκαιρινή ξεκούραση και θα είναι, φύσει και θέσει, αυτός που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος στο μαραθώνιο του Top-16. Με δεδομένο ότι ουδείς στο σύγχρονο μπάσκετ μπορεί να παίζει περισσότερα από 25-27 ποιοτικά λεπτά σε βάθος χρόνου, η αγωνιστική άνοδος του Σλούκα μπορεί να γίνει το σημείο – κλειδί, η έξτρα ώθηση που θα στείλει τους ερυθρόλευκους στη Μαδρίτη. Αν μπορέσει να πείσει τον Σφαιρόπουλο για την αμυντική του προσήλωση και αποτελεσματικότητα, τότε το σχήμα Σλούκα – Σπανούλη μπορεί να δώσει στον Ολυμπιακό πολλαπλάσια οφέλη στην επίθεση.
Το καλοκαίρι, ο Γιώργος Μπαρτζώκας έφερε στον Πειραιά τον Όλιβερ Λαφαγιετ, ελπίζοντας πως ο Αμερικανός θα έφερνε τα στοιχεία που έλειψαν μετά την αποχώρηση του υπερ-πολύτιμου Έισι Λο. Ο πρώην παίκτης της Βαλένθια, που φανερά δεν έχει προσαρμοστεί, δεν έχει θαμπώσει – ακόμη – κανένα με το παιχνίδι του, που δείχνει ολίγον τι light.
Σε αυτή την πραγματικότητα, ο Κώστας Σλούκας έχει φέτος μια πραγματική ευκαιρία.