Χωρίς δεύτερη σκέψη, για τον ΟΣΦΠ, παρά την αδυναμία του να προκριθεί στους 16 του Τσάμπιονς Λίγκ, με το 3/3 εντός έδρας, τις νίκες επί Ατλέτικο και Γιούβε,αλλά και το γεγονός της παρουσίας του στη συνέχεια στο Γιουρόπα, μόνο για αποτυχημένη σεζόν δεν μπορεί να μιλήσει κάποιος. Όμως είχε κι αυτός τις “μαύρες τρύπες” του, όπως η ήττα από την (σάκο του μποξ στον όμιλο) Μάλμε και η “4άρα” στην Μαδρίτη…
Τα ίδια, παρότι τερμάτισε για φέτος την διαδρομή του, μπορεί να πει κανείς και για τον Αστέρα Τρίπολης. Με μία προσπάθεια που ξεκίνησε τον Ιούλιο, ακολουθώντας διαδρομή τριών προκριματικών γύρων, και έναν όμιλο με τις ισχυρότατες Τόττεναμ και Μπεσικτάς, στα δικά μου μάτια, τουλάχιστον, οι 2 ισοπαλίες με τους Τούρκους και η νίκη και ισοπαλία με την Παρτίζαν ήταν ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟΤΑΤΑ αποτελέσματα.
Αντίθετα, τόσο ο ΠΑΟ όσο κι ο ΠΑΟΚ, δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων!
Ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να ζητά τίποτα παραπάνω όταν έχει ηττηθεί δύο φορές από μία ομάδα που βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στο γαλλικό πρωτάθλημα! Παρότι κι η Φιορεντίνα δεν είναι ούτε… Γιουβέντους ούτε καν Ρόμα, των ημερών, άντε να δεχθούμε όλα τ΄ αποτελέσματα μέχρι χθες. Όταν όμως καλείσαι να νικήσεις την Γκινγκάμπ στην έδρα σου, με οποιοδήποτε σκορ, έχοντας το κοινό σου και τον αντίπαλο -ουραγό στη Γαλλία- χωρίς δύο από τους βασικότερους παίκτες του, μου μοιάζεις ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΣ να χάνεις τόσο εύκολα την μάχη (1-2) και την πρόκριση…
Όσο για τον ΠΑΟ; Πολύ απλά, ΔΕΝ ταιριάζει καθόλου στην τεράστια ευρωπαϊκή του ιστορία η τελευταία θέση σε έναν όμιλο όπου έκανε μόνο 2 ισοπαλίες σε 6 ματς, είχε 6-11 τέρματα και δεν νίκησε (σ.σ ήττα και ισοπαλία) ούτε την… Εστορίλ!
Στο δια ταύτα (το… ταμείο που λέγαμε), μένουν λίγα πράγματα. Αν μη τι άλλο, λιγότερα απ΄ ότι περιμέναμε μετά την κλήρωση: Μόνο μία ομάδα τον… Φλεβάρη, αντί για τουλάχιστον δύο και μόλις 6 νίκες σε σύνολο 24 αγώνων!
Έ, δεν είναι και για να υπερηφανευόμαστε. Αφήστε που θα τα βρούμε μπροστά μας απ΄ τον Ιούλιο κιόλας…