Οι Πράσινοι κατάφεραν να …μεταμορφώσουν μια μέτρια ομάδα σε …μεγαθήριο και έκαναν ήρωες της βραδιάς τους παίκτες της Εστορίλ, πολύ απλά γιατί έγιναν σοβαρά και …παιδικά λάθη στα μετόπισθεν. Οι παίκτες του Τριφυλλιού έμειναν… μεταξεταστέοι και δεν έδειξαν να έχουν διδαχθεί από τα …παθήματα προηγούμενων αναμετρήσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Και τα δύο γκολ των Πορτογάλων προέρχονται από λανθασμένη αντίδραση των παικτών του Τριφυλλιού, ενώ στην επίθεση και πάλι έλειπε η αποτελεσματικότητα… Οι Πράσινοι ήταν “άνευροι” και δίχως ενέργεια, “ξύπνησαν” αργά και έκαναν αισθητή την παρουσία τους στο γήπεδο μετά το πρώτο γκολ των Πορτογάλων, ενώ δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες τους. Αυτό είναι με λίγα λόγια το “ζουμί” του αγώνα…
Ο Παναθηναϊκός έκανε στο Εστορίλ τη χειρότερη του εμφάνιση επί των ημερών του Γιάννη Αναστασίου και δίκαια ηττήθηκε από έναν αντίπαλο που απλά έπαιξε έξυπνα και εκμεταλλεύτηκε τα λάθη των Πράσινων… Ο Νάνο βρέθηκε σε κακή βραδιά, ο Πράνιτς ήταν εξαφανισμένος, ο Μπούρμπος έκανε αρκετά λάθη, ο Ζέκα έμοιαζε “βραχυκυκλωμένος”, ενώ ο Πέτριτς για άλλο ένα ματς δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και έμεινε μακριά από τον καλό του εαυτό. Ο μαχητικός Σίλντενφελντ (έκανε πάντως το μοιραίο λάθος στο γκολ της Εστορίλ) διασώθηκε από το …ναυάγιο, ενώ Ντίνας και Ατζαγκούν, προσπάθησαν… Όμως δεν αρκεί μονάχα η προσπάθεια τριών- τεσσάρων παικτών. Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα. Και στο Εστορίλ έχασαν ΟΛΟΙ.
Πλέον οι Πράσινοι οφείλουν να κοιταχτούν στον καθρέπτη και να αντικρίσουν κατάματα την αλήθεια. Πρέπει οι παίκτες και το τεχνικό επιτελείο να κάνουν την αυτοκριτική τους, να αναλύσουν το πρόβλημα που υπάρχει και να βρουν τη λύση. Ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλες δυνατότητες, σε καμία περίπτωση η απογοητευτική εικόνα της ομάδας στο ματς με τους Πορτογάλους δεν αντικατοπτρίζει τη δυναμικότητα και την ποιότητα του ρόστερ και αυτό το δυνατό χαστούκι από την Εστορίλ μπορεί να κάνει και καλό τελικά στην ομάδα. Αρκεί να δουν στο Τριφύλλι το δάσος και όχι το …δέντρο.
Το τρένο της πρόκρισης ακόμα δεν έχει χαθεί…