Ενα κακό παιχνίδι δεν μπορεί να μας κάνει… ομαδούλα, όπως πολλοί έσπευσαν να μας αποκαλέσουν μετά την ήττα από τους Σέρβους. Ο Κατσικάρης παρουσίασε ένα σύνολο που προσπάθησε να ξεφύγει λίγο από αυτό που παρουσίαζε τα προηγούμενα χρόνια. Παίξαμε ελκυστικό μπάσκετ σε όλα τα ματς του ομίλου, νικήσαμε ισχυρούς αντιπάλους, αλλά στο νοκ άουτ μας “λύγισε” το ταλέντο των Σέρβων και το άγχος. Αυτό φάνηκε από τα ποσοστά μας στα σουτ, αλλά και από την κακή μας αμυντική λειτουργία.
Οι Σέρβοι απαλλαγμένοι από το άγχος, καθώς μπήκαν στο παρκέ, ως αουτσάιντερ, έβλεπαν το καλάθι σαν βαρέλι. Όταν έχτισαν μικρή διαφορά, εμείς είδαμε το καλάθι σαν το… μάτι της βελόνας, ενώ δωρίζαμε επιθέσεις λες και ήταν Χριστούγεννα.
Δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε το 5-0 των ομίλων και αυτό δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να διορθωθεί στο μέλλον. Από τα λάθη μαθαίνουμε, από αυτές τις καταστάσεις αποκτάμε εμπειρία, που θα μας χρειαστεί σε επόμενες διοργανώσεις.
Αυτή η ομάδα τώρα “χτίζεται” και σίγουρα έχει μέλλον. Φεύγουμε από το Παγκόσμιο με το κεφάλι ψηλά και θα πάμε καλά στο μέλλον, αν βάλουμε το κεφάλι κάτω και δουλέψουμε σκληρά. Αυτός είναι ο αθλητισμός, ένα κακό παιχνίδι σε αναγκάζει να βλέπεις την επόμενη διοργάνωση…