Εικόνες βγαλμένες από το παρελθόν. Κόσμος κάθε ηλικίας με κιτρινόμαυρες φανέλες έφτανε από νωρίς στους δρόμους γύρω από τη Ριζούπολη και η περιοχή έπαιρνε χρώμα και .άρωμα Νέας Φιλαδέλφειας. Τι ωραίες στιγμές! Οι φίλοι της ΑΕΚ δημιούργησαν και πάλι ένα εντυπωσιακό σκηνικό στις εξέδρες του γηπέδου της .γειτονιάς τους. Ένιωθαν οικεία κι αυτό ήταν εμφανές. Η μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Ένωση (με τη νίκη κόντρα στην Κηφισιά με σκορ 2-0) επιτεύχθηκε δίπλα στο .σπίτι της κι αυτό έκανε ακόμα πιο ιδιαίτερη την ατμόσφαιρα. Εννοείται ότι η εξασφάλιση της ανόδου του δικεφάλου στη Football league δε σηκώνει πανηγυρισμούς. Αυτό έλειπε άλλωστε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το πρώτο μαρτύριο στον δρόμο της επιστροφής προς τη Super league, πέρασε και πλέον, εκτός από τέσσερα ματς τυπικής διαδικασίας και «πειραμάτων», μένει μόλις ένας χρόνος για να γυρίσει η ΑΕΚ εκεί που της αξίζει να αγωνίζεται.
Θα ήθελα να σταθώ τόσο στη δυναμική παρουσία των φίλων του δικεφάλου στη Ριζούπολη, όσο και στο γεγονός ότι μια τέτοια έδρα, με γεμάτες κερκίδες, μπορεί να κάνει ακόμα πιο εύκολο τον δρόμο της επιστροφής στα «σαλόνια», αλλά και τη μετάβαση προς τη νέα εποχή με την ανέγερση της «Αγιάς Σοφιάς», λίγα μέτρα παραπέρα. Όλοι όσοι βρέθηκαν στη Ριζούπολη αυτό έλεγαν: «Μακάρι να έπαιζε εδώ η ΑΕΚ όλα της τα παιχνίδια. Δίπλα στη Νέα Φιλαδέλφεια».
Όσο για το αγωνιστικό μέρος, τα πρόσωπα στα οποία πρέπει κατά τη γνώμη μου να σταθούμε είναι συγκεκριμένα. Ο Άνταμ Τζανετόπουλος απέδειξε για τρίτο σερί παιχνίδι ότι αξίζει να παραμείνει στο ρόστερ της ομάδας αρπάζοντας την ευκαιρία που του δόθηκε. Το γκολ που πέτυχε ήταν απλά το .κερασάκι στην τούρτα. Ο Άλεξ Ντακόλ πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση, με τον Βασίλη Ρόβα να δείχνει ότι είναι πανταχού παρών και εκτός της γενικής πολύ καλής του παρουσίας να βγάζει τις δύο ασίστ στα ισάριθμα γκολ του δικεφάλου. Έχει ακούσει πολλά φέτος και άξιζε απόλυτα το θερμό χειροκρότημα του κόσμου τη στιγμής της (αναγκαστικής) αλλαγής του. Από το ματς κρατάμε και το επίσης θερμό χειροκρότημα προς τον Δέλλα, δείγμα της στήριξης που προσφέρει στο πρόσωπό του ένα μεγάλο μέρος των φιλάθλων της ομάδας. Άφησα για το τέλος το ένατο χαμένο πέναλτι σε 14 εκτελέσεις. Δεν υπάρχει εξήγηση. Λογικά πλάκα μας κάνουν.