Η αλήθεια είναι, όμως, πως δεν μπορώ να καταλάβω ούτε τον τρόπο σκέψης, ούτε το timing της αντίδρασης, ούτε βέβαια τον… τόπο που επιλέγουν αυτοί που αντιδρούν!
Διότι, πολύ απλά, υπάρχει ο ΚΟΙΝΟΣ τόπος συνύπαρξης και τακτικών συνευρέσεων αυτών που (έχουν κάθε λόγο να, και) αντιδρούν με αυτούς που πιστεύουν ότι τους προξενούν τα όποια προβλήματα. Και η απλούστατη ερώτηση είναι: γιατί με “κραυγές” σε εκπομπές και σ΄ ανακοινώσεις στον Τύπο και όχι πρόσωπο με πρόσωπο;
Γιατί κύριε Βελλή μου (που αν και δεν έχουμε συναντηθεί καν από κοντά μου είσαι εξαιρετικά συμπαθής σαν πρόσωπο, σαν αντίληψη και σαν συμπεριφορά στο ποδόσφαιρο) 5-6 αγωνιστικές πριν το φινάλε; Γιατί με δηλώσεις κι ανακοινώσεις; Γιατί… έτσι;
Δηλαδή, στο Συμβούλιο της Λίγκας, πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου, “face to face” με αυτούς που -και έμμεσα και άμεσα- κατηγορείς, δεν θα ήταν σωστότερο και αποδοτικότερο;
Εκεί, μπροστά σε όλους -και με δηλώσεις στον Τύπο στην έξοδο- πριν αρχίσει η σεζόν, ίσως να έπιαναν και τόπο. Όχι όλα; Έστω κάποια. Τίποτα; Τότε άμεσα την συνέλευση του κόσμου γι΄ αποχώρηση από το πρωτάθλημα κι αν έπαιρναν την (ίδια) απόφαση οι Απολλωνιστές για παραμονή, το “κρίμα” στο λαιμό της Λίγκας…
Γιατί τώρα οι “καλοθελητές” λένε ότι “είδε τη βαθμολογία και το πρόγραμμα στο τέλος ο Βελλής και άρχισε να φωνάζει μήπως και τον σώσουν”.
Αποτέλεσμα; Ο Απόλλωνας έχασε την κατηγορία και το ποδόσφαιρο την ευκαιρία της πρόκλησης μίας συζήτησης, ίσως και ζημώσεων, μεταξύ όλων των ομάδων της κατηγορίας, πάνω στο (κοινό) τραπέζι της Λίγκας με ανοιχτά χαρτιά…
Υ.Γ1 Δυστυχώς, είναι η 3η φορά του ΑΡΗ. Και τούτη εδώ δείχνει και… φαρμακερή. Διότι δεν φαίνεται λύση στον ορίζοντα. Και το “Βικελίδης” θα λείψει ΠΟΛΥ από την κατηγορία…
Υ.Γ2 Ρε τι… “Χατζάρας” ήταν τούτος; Μας κράταγε το… καλύτερο για το φινάλε…