Οι παίκτες του Γιάννη Μαντζουράκη αγωνίζονται στην “έδρα” τους, χωρίς να φοβούνται για αποδοκιμασίες λόγω τυχούσας μέτριας απόδοσης, αλλά και χωρίς να έχουν να αφιερώσουν τα γκολ σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο στην εξέδρα. Είναι παίκτες σε ειδική αποστολή και προσπαθούν να παντρέψουν κέφι, μεράκι και ουσία σε ένα αχανές στάδιο.
Χθες στο παιχνίδι με τον Άρη το έκαναν με επιτυχία. Καμιά φορά η έλλειψη οικείων φιλάθλων σε απαλλάσσει απ’ το άγχος και την πίεση, ειδικά όταν στραβώνει το ματς. Οι παίκτες της Καλλονής συνέχισαν μετά το γκολ του Άρη να αποδίδουν στην ίδια ταχύτητα χωρίς σκαμπανεβάσματα. Η τήρηση του πλάνου για 90 λεπτά απέφερε τα τρία γκολ.
Μια ομαδική νίκη, καθώς δε φάνηκε κανείς να υστερεί. Πολύτιμες οι νέες προσθήκες, κυρίως έδωσαν τη φρεσκάδα που έλειπε στην ομάδα και άλλαξαν άμεσα το -πλέον- προβλέψιμο προφίλ της. Σταθερές αξίες οι Λεοζίνιο, Μανούσος, Μαρσέλο, Ποντάνι, Χωριανόπουλος, βοήθησαν οι Καζάκης, Νιαμπούγιου, πολύ καλός ο Κειτά, θετικός στα λίγα λεπτά συμμετοχής ο Φουρλάνος.
Δύσκολα θα έχανε μια ομάδα με τόσα θετικά πρόσημα. Η φανέλα του Άρη δεν πήρε το παιχνίδι και η Καλλονή κέρδισε τον σημαντικότερο, μέχρι τον επόμενο, τελικό! Αξιοσημείωτη ήταν και η ψυχραιμία των παικτών της ομάδας της Μυτιλήνης, αφού τα νεύρα των “κίτρινων” ήταν στο όριο και θα μπορούσε εύκολα να ανάψει το φυτίλι μιας σύρραξης με πιθανότητα αποβολής. Ένα στοιχείο που φανερώνει περισσότερο πως οι παίκτες του Μαντζουράκη ήταν ψυλλιασμένοι και είχαν ξεκάθαρο αγωνιστικό στόχο πριν το ματς και τον ακολούθησαν ως το τέλος.