Ο 40χρονος και …πρωτάρης σε πάγκο Γιάννης Αναστασίου κατάφερε να χτίσει μια ομάδα από την αρχή, αξιοποιώντας με τον ιδανικό τρόπο τους ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου και πρόσθεσε σε αυτό το νεανικό …καζάνι λίγη εμπειρία και αρκετή δουλειά. Το αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό και το φινάλε του πρώτου γύρου βρήκε τον Παναθηναϊκό εντός του στόχου των πλέι οφ, με δυναμικό …finish στη χρονιά και καλό ποδόσφαιρο. Ίσως το τελευταίο να είναι και το πιο σημαντικό.
Ο Παναθηναϊκός έγινε πλέον ΟΜΑΔΑ και όσο περνάει ο καιρός, οι παίκτες του δείχνουν τι μπορούν να κάνουν στο γήπεδο.
Χωρίς να υπάρχει ο σούπερ σταρ, αλλά ενωμένοι σαν γροθιά και μαθαίνοντας από τα …παθήματα, οι Πράσινοι συνεχίζουν σε αυτή τη δύσκολη διαδρομή.
Σίγουρα δεν είναι ο Παναθηναϊκός που έχει συνηθίσει ο κόσμος του… Δεν είναι η ομάδα που πρωταγωνιστεί στην Ελλάδα και την Ευρώπη… Όχι ακόμα…
Όμως μπορεί να ξαναγίνει σε λίγο καιρό. Γιατί αυτή η ομάδα έχει γερά θεμέλια και στόχος της είναι να …ψηλώνει χρόνο με τον χρόνο. Μέχρι να φτάσει και πάλι εκεί που ήταν κάποτε…
Η φανέλα είναι βαριά, η ιστορία μεγάλη και οι παίκτες του Παναθηναϊκού γνωρίζουν ποιον σύλλογο εκπροσωπούν όταν αγωνίζονται… Παίζουν για το Τριφύλλι και για τον κόσμο που είναι δίπλα τους στις καλές και τις κακές στιγμές. Κουβαλούν ένα βαρύ φορτίο, όμως δεν λυγίζουν… Τα οικονομικά προβλήματα είναι δεδομένα και αυτός ο μεγάλος πονοκέφαλος ακόμα δεν έχει περάσει. Όμως σε τούτη την τόσο δύσκολη στιγμή για τον σύλλογο, υπάρχει και κάτι που σε κάνει να ελπίζεις. Αυτός ο νεανικός άνεμος αλλαγής… Και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τα επόμενα βήματα αυτής της ομάδας στο νέο έτος…