Μόλις ρώτησα τον τεχνικό του Πανιωνίου, «On Air» για την κίνηση των παικτών του, εμφανώς συγκινημένος δυσκολευόταν να την σχολιάσει. Τα μάτια του ήταν βουρκωμένα. Υπήρχε πίεση, άδικη έχω την αίσθηση προς το πρόσωπό του.
Νωρίτερα, πριν την έναρξη του αγώνα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον πλησίασαν και του είπαν: «Κόουτς θα παίξουμε και για σένα σήμερα» για να πάρουν την απάντηση του: «Μάγκες, δεν χρειάζεται να παίξετε για μένα. Παίξτε για τους εαυτούς σας, τον Πανιώνιο, τον κόσμο του».
Ο αγώνας πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο για τον Πανιώνιο. Νίκη 2-1 επί του Ατρόμητου, που ήταν και είναι τρίτος στη βαθμολογία.
Με το τέλος του αγώνα, ο Νίκος Παντελής δεν «καρπώθηκε» (προς όφελός του) τίποτα από τη νίκη. Μπήκε στα αποδυτήρια αυτά που είπε προς τους παίκτες του ήταν τα εξής: «Συγχαρητήρια, η νίκη αυτή σας ανήκει. Είναι δική σας. Εσείς την κατακτήσατε» και έκλεισε την πόρτα πηγαίνοντας στο γραφείο του.
Λόγια του υπό πίεση και έντονη αμφισβήτηση (ας μη κρυβόμαστε) Νίκου Παντελή. Του… Μουρίνιο ντε. Μπερδεύτηκα, αυτός είναι στην Τσέλσι. Ε τότε κάποιου που του μοιάζει… Τέλος η πλάκα.
Ο Παντελής δεν είναι Μουρίνιο. Είναι όμως προπονητής έμπειρος, με μεγάλη θητεία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι άνθρωπος που (όπως έχουμε ξαναγράψει) αγαπάει τον Πανιώνιο και παλεύει να δώσει όσα περισσότερα μπορεί. Η πορεία του και μόνο απαιτεί σεβασμό απ’ όλους.
Έκανε λάθη με την Καλλονή, τα παραδέχθηκε. Κόντρα στον Ατρόμητο έδειξε πως μαθαίνει απ’ αυτά.
Ο Γιάννου στην κορυφή, με την υποστήριξη της ταχύτητας και της δύναμης του Αραβίδη (που σκόραρε ξανά) από τη μία, της ποιότητας του Κολοβού στον άξονα και της εμπειρίας του Μενδρινού από την άλλη πλευρά, έκαναν επικίνδυνο επιθετικά τον Πανιώνιο.
Ο Κούρος (αφιέρωσε τη νίκη στον Παντελή) επιτέλους άφησε σπίτι τα νεύρα, ξύπνησε και έδειξε ποιος πραγματικά είναι, βοηθώντας σημαντικά επιθετικά και αμυντικά. Κουλουχέρης, Λαμπρόπουλος και Αυλωνίτης έβγαιναν αποφασιστικά σε κάθε διεκδίκηση, περιορίζοντας τα ατού των φιλοξενούμενων.
Ο Πανιώνιος μπορεί να έχει χίλια δύο προβλήματα, αγωνιστικά, οικονομικά, διοικητικά, όμως η ιστορία του απαιτεί σεβασμό απ’ όλους.
Το ίδιο και οι παίκτες που φορούν τη φανέλα της ομάδας. Το ίδιο και ο Νίκος Παντελής που βοηθάει όσο μπορεί (και όχι μόνο προπονητικά). Το ίδιο και ο κόσμος που παρά τις δυσκολίες ενισχύει σε κάθε ματς τους «κυανέρυθρους»…
Ας κάνουν λοιπόν όλοι υπομονή και ας βοηθήσουν την ομάδα να βγει από το αδιέξοδο. Να την οδηγήσουν σε μια νέα εποχή. Τέτοια που να αρμόζει στα 123 χρόνια της ιστορίας του Πανιωνίου.
ΥΓ: «Τα ονόματα δεν παίζουν μπάλα. Εμείς έχουμε περισσότερο ειδικό βάρος σαν ομάδα» είπε στην κάμερα του Novasports ο Θέμης Κουλουχέρης πριν από το ματς με τον Ατρόμητο. Αυτό πρέπει να καταλάβουν οι «κυανέρυθροι», ότι κάθε παιχνίδι εξαρτάται από τη δική τους απόδοση και συμπεριφορά στον αγωνιστικό χώρο. Όταν μπαίνεις μαχητής, συνήθως βγαίνεις και νικητής.