Κυριακή, 6 Οκτωβρίου 2013, Στάδιο Μονουμεντάλ, Μπουένος Άιρες. Το σπίτι της Ρίβερ Πλέιτ, ασφυκτικά γεμάτο από 60.000 hinchas, κόκκινο και λευκό.

Στη μέση του γηπέδου, 20 άτομα έχουν στήσει χορό. Είναι οι παίκτες του μισητού αντιπάλου, της Μπόκα Τζούνιορς, οι βρωμεροί, οι bosteros, οι «εχθροί». Στις κερκίδες δεν υπάρχουν οπαδοί με μπλε φανέλες, ένεκα της απαγόρευσης μετακίνησης οπαδών που έφερε το συνεχιζόμενο κύμα βίας. Πανηγυρίζουν τη νίκη στο άντρο των εκατομμυριούχων, των πρώτη μετά από πέντε χρόνια. Δεν είναι σιωπηλοί: το έχουν ρίξει στο τραγούδι:

“Riber decime que se siente, habeeeeer jugado el nacionaaaaaal
Te juro que aunque pasen los anos, nunca lo vamos a olvidar
Que te fuistes a la B, quemando el monumental”

“Ρίβερ, πες μου, πως είναι να παίζεις στο νασιονάλ (σ.σ 2η κατηγορία)
Σου ορκίζομαι, οσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν θα ξεχάσω ποτέ,
Όταν έπεσες στη Β΄, καίγοντας το Μονουμεντάλ”.

Αν υπάρχουν όρια στο πως πανηγυρίζει κανείς νίκη στο Μονουμεντάλ, η παρέα του Ρικέλμε φλερτάρει έντονα με αυτά. Την ίδια στιγμή, το τραγούδι των millonarios της κερκίδας δεν σταματά, παρ΄ ότι η ομάδα τους αποχαιρέτησε, στην ουσία, τον τίτλο. Αναγνωρίζοντας πως έκαναν τα πάντα πλην του να σκοράρουν, κυριάρχησαν πλήρως αλλά έμειναν με αδειανά τα χέρια.

Η Μπόκα ακολούθησε τα χνάρια του ένδοξου παρελθόντος για να βρει το δρόμο της επιτυχίας. Διόλου συμπτωματικά, η πενταετία 1998-2003, αυτή που έφτιαξε το σύγχρονο brand name της Μπόκα, ήταν με τον Κάρλος Μπιάντσι στον πάγκο. Τότε που η άμυνα ήταν αυτή που οδήγησε τους xeneizes σε 4 πρωταθλήματακαι 3 κόπα Λιμπερταδόρες: Αμποναντσιέρι κάτω από τα δοκάρια, Ιμπάρα, Μπερμούδες, Σάμουελ, Αρουαμπαρένα τετράδα πίσω, Μπατάλια αμυντικός χαφ. Τα φώτα έπεφταν στους Ρικέλμε, Σκελότο, Παλέρμο, όμως όλοι ήξεραν ότι αν η Μπόκα σου έβαζε πρώτη γκολ, είχες χάσει.

Τρεις φάσεις σε 90 λεπτά, όλες ουσιαστικές, ένα γκολ και.άμυνα: αυτό ήταν το σχέδιο των φιλοξενούμενων στο Μονουμεντάλ. Στο πρώτο ημίχρονο τη γλίτωσε φτηνά, στο δεύτερο κατάφερε να λειτουργήσει ανασταλτικά, αλλά είχε και πάλι την τύχη με το μέρος της, όταν οι γηπεδούχοι έμειναν με το «αχ» σημαδεύοντας δύο φορές τα δοκάρια.

Η Ρίβερ μπορεί να έχει επιστρέψει από πέρυσι εκεί που ανήκει, στην πρώτη κατηγορία, ωστόσο περιμένει ένα πρωτάθλημα για να αισθανθεί ότι εξιλεώνεται. Το στίγμα προφανώς θα μείνει για πάντα. Από τότε που γύρισαν, δεν έχουν κερδίσει τη Μπόκα. Πέρυσι φλέρταραν από μακριά τον τίτλο, είναι όμως αρκετά πίσω σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Το Inicial 2012 η Βελέζ το κατέκτησε με δίδυμο Πράτο – Φερέιρα στην επίθεση. Το Final 2013 πήγε στη Νιούελς με Σκόκο – Μάξι Ροδρίγες. Με τον ταλαντούχο αλλά ημίτρελο Γκουτιέρες και τον άψητο Αντράντα στην γραμμή κρούσης, η Ρίβερ ήταν σαν να σούταρε άσφαιρα στο superclasico.

Πριν 25 χρόνια, το 1988, ο νυν κόουτς της Ρίβερ, Ραμόν Ντίας, έπαιζε για ένα χρόνο στην Ίντερ, πριν αποχωρήσει ένα χρόνο μετά για να δώσει τη θέση του στον Γιούργκεν Κλίνσμαν και να ολοκληρωθεί το γερμανικό τρίο με Ματέους και Μπρέμε. Εκείνη τη σεζόν, έβαλε τα 12 γκολ που έσπρωξαν τους νερατζούρι στον τίτλο. Αν η Ρίβερ βρει τον δικό της παίκτη των 12, το πρωτάθλημα θα έρθει πιο κοντά.