Έτσι, ευθύς αμέσως ξεκίνησε να δουλεύει σχεδόν εξολοκλήρου στο επιθετικό κομμάτι, προσπαθώντας να αλλάξει την αγωνιστική νοοτροπία των παικτών του.
Τα πρώτα αποτελέσματα φάνηκαν στο Γεντί Κουλέ. Ο κυρ Γιώργος χρησιμοποίησε ότι πιο ποιοτικό είχε στο ρόστερ, παρουσιάζοντας έναν Ατρόμητο που άρεσε, έχοντας ασφαλώς και κάποιες ατέλειες. Κατάφερε και χώρεσε στην εντεκάδα τους Μπρίτο, Πίτου, Ουντότζι, Σουμπίνιο και Ναπολεόνι έχοντας ως κόφτη τον Δημούτσο, τον οποοίο δύσκολα θα χαρακτήριζε κανείς βέρο αμυντικό χαφ.
Το γεγονός ότι η ομάδα δεν έπαιξε με καθαρό σέντερ φορ, καθόλου δεν την επηρέασε. Είδαμε έξι παίκτες να πατούν περιοχή κατόπιν εντολής Παράσχου, ενώ ενεργή συμμετοχή στο δημιουργικό κομμάτι είχαν και οι Γιαννούλης, Σκόνδρας, οι οποίοι προσθέτουν άλλο ένα πλάνο στον τρόπο ανάπτυξης παιχνιδιού.
Ουντότζι και Μπρίτο, παίκτες με μεγάλα πνευμόνια, βοηθούσαν με αλληλοκαλύψεις στις πτέρυγες την αμυντική λειτουργία και ήταν ελεύθεροι να γίνουν σέντερ φορ όταν τους το επέτρεπε η φάση. Ναπολεόνι και Σουμπίνιο, οι πλέον ποιοτικοί παίκτες της ομάδας, απελευθερώθηκαν από άσκοπα μαρκαρίσματα πάνω από τη μεσαία γραμμή και αναλώθηκαν στο ξεδιπλώσουν τις πτυχές του ταλέντου τους.
Ασφαλώς και από την πρώτη εβδομάδα δε θα μπορούσε το πλάνο να στεφθεί από 100% επιτυχία. Το παιχνίδι με την ΑΕΚ είναι μια ευκαιρία για τους παίκτες του Παράσχου να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση ενόψει play off, να διατηρήσουν τον ΠΑΟΚ στους τρεις βαθμούς και να ξεκινήσουν την μίνι προετοιμασία τους στη διεκδίκηση του καλύτερου δυνατού ευρωπαϊκού εισιτηρίου.