Το ματς της χρονιάς

Δεν ξέρω, αν όντως, κερδίζοντας τον Πανθρακικό, ο Αρης θα έχει καταφέρει να ξεμπλέξει (θα απομένουν άλλες τρεις αγωνιστικές μετά από εκεί). Αυτό που ξέρω, είναι ότι θα κρατά, πλέον, την τύχη στα δικά του χέρια (ή πόδια αν προτιμάτε), καθώς θα έχει κάτω από αυτόν, σίγουρα μία ομάδα (τον Πανθρακικό), ορίζοντας ο ίδιος το μέλλον του στη κατηγορία. Με απλά λόγια, δεν θα περιμένει αποτελέσματα άλλων αγώνων και δεν θα ενδιαφέρεται για το τι γίνεται σε άλλα γήπεδα. Από τη στιγμή που θα κερδίζει, δεν θα έχει να φοβάται τίποτα.
 
Ξέρετε, είναι πολύ σημαντικό για την ψυχολογία μιας ομάδας, να μην εξαρτάται από άλλους παράγοντες. Και επίσης, είναι αγχολυτικό για τον κόσμο, μετά από πολύ καιρό, να δει ξανά τον Αρη, πάνω από την διακεκαυμένη ζώνη. Θα πείτε, δεν ακούγεται λίγο άσχημα όλο αυτό; Νομίζω, τα έχουμε ξαναπεί και σίγουρα δεν είναι του παρόντος να αναλωθούμε σε μια τέτοιου είδους συζήτηση.
 
Αυτό που προέχει, είναι το Σάββατο, να γίνει το καθοριστικό βήμα για την παραμονή. Απέναντι σ΄ έναν άκρως υπολογίσιμο αντίπαλο, με παράδοση στο «Βικελίδης» και διψασμένο για το τρίποντο με ή χωρίς τον Δημήτρη Παπαδόπουλο στη σύνθεσή του.
 
Η αλήθεια είναι πως ουδείς στον Αρη είχε αποφασίσει να πάρει στο κατόπι τον Πανθρακικό. Αλλα ήταν τα υποψήφια «θύματα». Η Βέροια, ο Πλατανιάς, ο Πανιώνιος και εσχάτως ο ΟΦΗ φάνταζαν ως πιο εφικτοί στόχοι. Κι όμως τούτη την ώρα, ο Πανθρακικός, μετά τις αλλεπάλληλες τελευταίες αποτυχίες του, είναι η ομάδα που οι κίτρινοι καλούνται να σπρώξουν στον γκρεμό.
 
Να γιατί, το παιχνίδι που έρχεται είναι ,πράγματι, το ματς της χρονιάς για τον Αρη. «Σκοτώνοντας» τους Θρακιώτες, γλιτώνει το τομάρι του. Ο θάνατός σου, η ζωή μου. Κινηματογραφικό θρίλερ!