Ο χρόνος επίσης είναι σαν το λίπασμα στην καλλιέργεια του σεβασμού. Γι αυτό λοιπόν οφείλουμε πάντα να σεβόμαστε μια «Γηραιά Κυρία».
Η επιστροφή της «Γηραιάς Κυρίας»
Πολλοί λένε ότι το «πραγματικό» ChampionsLeague αρχίζει στα νοκ άουτ παιχνίδια. Εκεί ξεχωρίζουν οι ομάδες που μπορούν να πάνε τη βαλίτσα μακριά από εκείνες που δεν είναι έτοιμες για κάτι τέτοιο. Ακόμη κι αν η παρουσία των τελευταίων στον όμιλο καλλιεργούσε υψηλές προσδοκίες.
Στα νοκ άουτ μετρούν περισσότερα πράγματα και όχι μόνο η αγωνιστική κατάσταση. Το βάρος της φανέλας, η νοοτροπία νικητή αλλά και η οικειότητα που νοιώθει κάθε ομάδα σε αγώνες δίχως αύριο.
Η Γιουβέντους είναι μία από εκείνες οι οποίες ανέκαθεν όρθωναν ανάστημα στα νοκ άουτ. Δε μπορείς να της σταματήσεις το σφυγμό σε ματς που είναι μονόδρομος. Είναι πάντα ανεπιθύμητη αντίπαλος. Πόσο μάλλον φέτος που δείχνει, μετά από τρία χρόνια ευρωπαϊκής «σιωπής» και την παρουσία της στα ημιτελικά του EuropaLeagueνα βροντοφωνάζει την επιστροφή της.
Δεκαοκτώ διαδοχικά ματς αήττητη συμπλήρωσε στην ευρωπαϊκή σκηνή με τη νίκη της επί της Σέλτικ η «Γηραιά Κυρία». Ο Αντόνιο Κόντε παρέλαβε από το Λουίτζι ντελ Νέρι την αλυσίδα με δέκα παιχνίδια και της πρόσθεσε ακόμη οκτώ. Οκτώ όμως στο ChampionsLeague, κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Τσέλσι, τη Σαχτάρ, τη Νόρτζελαντ (με το φτωχό σε ευρωπαϊκές παραστάσεις βιογραφικό) και τη Σέλτικ.
Η Γιουβέντους έφτασε τα δεκαοκτώ διαδοχικά ματς αήττητη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και απειλεί το σχετικό ρεκόρ στην ιστορία της που έχει σταματήσει στα είκοσι παιχνίδια και διήρκησε από το 1969 μέχρι το 1972. Παρεμπιπτόντως πάντως εκείνο το αήττητο σερί δεν της είχε δώσει τρόπαιο αφού έχασε το Κύπελλο Εκθέσεων το 1971 στον τελικό από τη Ληντς. Χωρίς να ηττηθεί, αλλά στα εκτός έδρας γκολ των ισοπαλιών.
Η ομάδα του Κόντε πάντως καταθέτει σαφή επιχειρήματα για την ικανότητα της να ισοφαρίσει ή και να σπάσει το ρεκόρ της, ενώ αφήνει και πολλά υπονοούμενα ότι με λίγη τύχη στην τελευταία κλήρωση της χρονιάς μπορεί να βάλει στη διόπτρα της το ιστορικό ευρωπαϊκό αήττητο των εικοσιπέντε αγώνων της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που κράτησε από το 2007 μέχρι τον τελικό του ChampionsLeagueτο 2009. Αήττητο που της έδωσε τον τίτλο κόντρα στην Τσέλσι στη Μόσχα και την παρουσία της στον τελικό της επόμενης σεζόν στη Ρώμη. Εκεί όμως ήταν η Μπαρτσελόνα για να το σταματήσει.
Ο αγέραστος ΡάιανΓκιγκς
Τα γκρίζα γένια δεν αποτελούν για το ΡάιανΓκιγκς μήνυμα ότι έφτασε η ώρα να κρεμάσει τα παπούτσια του. Τουναντίον. Αποτελούν μια εμφατική λεπτομέρεια που υπενθυμίζει με τον χαρακτηριστικότερο τρόπο τη μοναδικότητα της διάρκειας του ως ποδοσφαιριστής.
Αποτελούν δείγμα ωριμότητας, η οποία όμως δεν υπολείπεται σε ενέργεια, για να του δώσει ρόλο πρωταγωνιστικό σε παιχνίδι της υψηλότερης έντασης, δύναμης και ταχύτητας. Σαν αυτό με τη Ρεάλ Μαδρίτης στους «16» του ChampionsLeague.
Σε αυτό ο Γκιγκς συμπλήρωσε χίλια επίσημα παιχνίδια στην 22χρονη καριέρα του, στην οποία αλήθεια ποιος μπορεί να πει ότι κολλάει τα τελευταία του ένσημα;
932 ματς με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 64 με εκείνη της εθνικής Ουαλίας και 4, ως αρχηγός μάλιστα, με την Ολυμπιακή ομάδα της Μ. Βρετανίας. Δεν υπάρχει άλλος ποδοσφαιριστής, εκτός τερματοφυλάκων (Πήτερ Σίλτον σου έρχεται) με τετραψήφιο αριθμό επίσημων αγώνων στην καριέρα του.
Ο Ουαλός συνεχίζει να κοσμεί το ήδη πολύτιμο βιογραφικό του με ρεκόρ, τα οποία όμως, παρότι μοναδικά και πιθανόν ανυπέρβλητα, είναι λιγότερα σαγηνευτικά από το γεγονός ότι μπορεί να αποτελέσει το «τοτέμ» των θαμώνων στο Θέατρο των Ονείρων.
Οι μεγάλες ομάδες γνωρίζουν να υφαίνουν τους θρύλους τους. Γι αυτό και ο Σερ ʼλεξΦέργκιουσον, που πριν 22 χρόνια έδωσε στο Γκιγκς το πρώτο του επίσημο ματς – όταν ο Γουέιν Ρούνι ήταν 5 ετών επιμελήθηκε με κάθε λεπτομέρεια τη μεγαλοπρέπεια που όφειλε να έχει το χιλιοστό ματς του Γκιγκς. Δεν τον χρησιμοποίησε στο ματς με τη Νόριτς, αλλά στο πιο κρίσιμο ματς της σεζόν απέναντι στη «Λευκή Βασίλισσα». Για να φωταγωγήσει με ανέσπερο φως την άφθιτη ποιότητα ενός ποδοσφαιριστή συμβόλου για το σύλλογο.
Η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος είναι σπουδαία στιγμή στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή. Εκτός κι αν έχεις δώδεκα! Πόσο μάλλον με την ίδια ομάδα
Η κατάκτηση ενός ChampionsLeague χαρακτηρίζεται ως η σημαντικότερη κατάκτηση, σε επίπεδο συλλόγων, που μπορεί να έχει ένας ποδοσφαιριστής. Εκτός βέβαια κι αν το έχει κατακτήσει δύο φορές! Πόσο μάλλον με την ίδια ομάδα
Ιδιαίτερα όταν αυτή είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ…