Τι κι αν η εμφάνιση συνολικά ήταν αρκετά καλή; Τι κι αν ο ΠΑΟΚ έπαιζε … μονότερμα την Καλλιθέα μέσα στο ίδιο της το γήπεδο στο μεγαλύτερο μέρος που διήρκησε η αναμέτρηση; Τι κι αν υπάρχουν τα περιθώρια του επαναληπτικού αγώνα; Τα διδάγματα ήταν πολλά και σημαντικά. Ποια είναι τα σημαντικότερα από αυτά; Πως κανένας αγώνας δεν τελειώνει πριν από το τελευταίο σφύριγμα του εκάστοτε διαιτητή και μέχρι ν’ ακουστεί αυτό η συγκέντρωση κι η προσοχή θα πρέπει να διατηρούνται στο απόλυτο.
Πως καμία ευκαιρία δεν πρέπει να χάνεται και κανένα λάθος δεν επιτρέπεται. Ούτε από τον Αθανασιάδη που στο 25′ δεν επιτρέπει στον Φωτάκη να εκτελέσει από πολύ κοντινή απόσταση για να δοκιμάσει ο ίδιος την τύχη του όντας πεσμένος με γυριστό σουτ, ούτε από τον Γεωργιάδη που στο 37′ ήταν ο αποδέκτης μιας εξαιρετικής, κάθετης πάσας από τον Λάζαρ αλλά νικήθηκε από τον Μιχελή, ούτε από τον Σταφυλίδη που στόχευσε εις διπλούν τα δοκάρια της αντίπαλης εστίας στο 50′ και στο 61′, ούτε από τον Φωτάκη που στο 55′ «χαλάει» μια πολύ όμορφη συνεργασία με τον Λάζαρ πλασάροντας άουτ, ούτε από τον Βιβιάν που στο 78′ «χάνει» τον Μαρουκάκη και στη συνέχεια τον ανατρέπει όπως είχε κάνει και στη Βέροια με τον ομολογουμένως εκεί κάκιστο αγωνιστικό χώρο να προβάλλεται ως άλλοθι, ούτε από τον Κάτσε όταν στο 83′ γλιστράει, πέφτει και χάνει την μπάλα από τον Μαρουκάκη που ανάμεσα σε τέσσερις αντιπάλους του εκμεταλλεύεται τις κόντρες για να διαμορφώσει το τελικό σκορ.
Παντού και πάντα το αποτέλεσμα μετράει και για την ομάδα που λογίζεται ως η δεύτερη στο ελληνικό πρωτάθλημα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και θέλει την πρώτη θέση στα πλέι οφ για να διεκδικήσει την παρουσία της στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης σεζόν το αποτέλεσμα είναι απαράδεκτο. Απλά, ο καιρός περνάει και ορισμένοι φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται πως κρίνονται και πως τα περιθώρια για να δείξουν και ν’ αποδείξουν πράγματα τα οποία και θα κατοχυρώνουν την παρουσία τους στην ομάδα σε βάθος χρόνου περιορίζονται σημαντικά. Γιατί μη νομίσει κανένας πως ο επαναληπτικός με την Καλλιθέα θα είναι εύκολη υπόθεση. Το μόνο που θα έχουν να κάνουν οι ποδοσφαιριστές του κ. Παπακώστα θα είναι να υπερασπιστούν το σκορ του πρώτου αγώνα και να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που θα τους δοθούν στην ποδοσφαιρική λογική των αντεπιθέσεων.
Κι όλα αυτά ενώ μεσολαβούν δυο κρίσιμοι αγώνες πρωταθλήματος με τον Ατρόμητο την προσεχή Κυριακή όπου ο ΠΑΟΚ θα στερηθεί των υπηρεσιών του Βιβιάν και θα πάει με δίδυμο κεντρικών αμυντικών τους Κατσικά Ιντζίδη, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και με τον Αστέρα στην Τρίπολη το μεθεπόμενο Σάββατο, τις δυο ομάδες δηλαδή που ακολουθούν κατά πόδας τον «Δικέφαλο» στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Το αν η διαχείριση του ρόστερ κι η επιλογή των προσώπων βαραίνει την τεχνική ηγεσία είναι θέμα που σηκώνει συζήτηση.
Κάποιοι ποδοσφαιριστές πρέπει να πάρουν ευκαιρίες και κάποιοι πρέπει να ξεκουραστούν. Αλλά στο ισοζύγιο με την πιθανή απώλεια ενός στόχου προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα; Πλησιάζει η ώρα όπου οι δεύτερες και οι τρίτες ευκαιρίες θα εκλείψουν, η αλληλλοκάλυψη, η αλληλοϋποστήριξη θα πάψει επειδή άπαντες θα μπουν στο στάδιο της τελικής κρίσης. Δηλαδή για το αν θα πρέπει να βρίσκονται και του χρόνου στις θέσεις τους. Κανείς δεν είπε πως ήρθε το τέλος του… κόσμου μετά από αυτήν την ήττα, μόνο και μόνο επειδή υπάρχει η ρεβάνς. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν παύει να είναι ένας σημαντικότατος κώδωνας κινδύνου για όλους.
Ως είθισται ο ΠΑΟΚ έχει τη μαγική δυνατότητα ν’ αναδεικνύει αντίπαλους ήρωες, όπως επίσης έχει τη μοναδική δυνατότητα να κάνει ηρωισμούς. Οπως ανέφερα γραπτώς προχτές, από αυτήν εδώ τη διαδικτυακή γωνιά, πλέον κάθε αγώνας αποτελεί απόδειξη. Κι η συγκεκριμένη απόδειξη δεν πιστοποιεί θετικά πράγματα. Αυτοί έχουν το μαχαίρι, αυτοί έχουν και το καρπούζι, δε μένει παρά ν’ αποδείξουν πως αυτό το αποτέλεσμα ήταν μια κακή παρένθεση, αρχής γενομένης από την αναμέτρηση με τον Ατρόμητο, που έρχεται στη Θεσσαλονίκη με νέο προπονητή τον Νίκο Αναστόπουλο και νέο πρόσωπο στην επιθετική γραμμή τον Βαγγέλη Μάντζιο. Ιδωμεν…
Απαιτείται ψυχραιμία, «καθαρό» μυαλό και δυνατή προσωπικότητα ούτως ώστε να βγουν γρήγορα από το ομιχλώδες τοπίο μιας … περίεργης ήττας αλλά τουλάχιστον μετά το τέλος της αναμέτρησης κανείς τους δεν έδειξε να την έχει. Να βγει να μιλήσει, να εξηγήσει πως και τι, να προβάλει τα επιχειρήματα της ομάδας του, να τονίσει τα καλώς και να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα του ιδίου και των συμπαικτών του. Να εξωτερικεύσει τις σκέψεις του για να καταλάβουν και κάποιοι οι οποίοι είναι μακριά, βλέπουν μόνο μέσω της εικόνας κι ίσως εκνευριστούν τόσο πολύ που πάρουν αποφάσεις οι οποίες είναι ρηξικέλευθες.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους …