Το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ στην 5η αγωνιστική ήταν να συνεχίσει νικηφόρα αποδεικνύοντας παράλληλα τη συνεχή του βελτίωση στον αγωνιστικό χώρο. Το πρώτο σκέλος επετεύχθη καθώς επικράτησε του Αρη με 4-1 δημιουργώντας ένα μίνι σερί τριών νικών αλλά το δεύτερο – που είναι και το πιο σημαντικό – επιδέχεται περαιτέρω συζήτησης. Η ομάδα του Γιώργου Δώνη αρχίζει να εδραιώνει το καλό ξεκίνημα στις αναμετρήσεις. Καταβάλει συγκεκριμένη προσπάθεια με μεθοδικότητα και πολύ υπομονή να πάρει εξ αρχής την κατοχή της μπάλας, να οργανώσει επιθέσεις και να επιτεθεί με αξιώσεις την αντίπαλη περιοχή.

 Η μεσαία γραμμή δείχνει να λειτουργεί αρμονικά σε σχέση και με τους επιθετικούς αλλά ο προβληματισμός στην άμυνα παραμένει. Ειδικά στις στημένες φάσεις. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και στον αγώνα της περασμένης Κυριακής. Γιατί είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να δέχεται μια ομάδα γκολ όταν στην ίδια φάση ο αντίπαλος έχει προειδοποιήσει με την ίδια «κομπίνα».
Στην προκειμένη περίπτωση ο Κοέλιο εκτελεί κόρνερ στο πρώτο δοκάρι εκεί όπου ο Καπετάνος παίρνει την κεφαλιά και υποχρεώνει τον Γλύκο σε μια πολύ δύσκολη απόκρουση. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται με τον Καπετάνο να (ξανα)κερδίζει την κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι, αυτή τη φορά δε σημαδεύει εστία αλλά το κέντρο της άμυνας εκεί όπου καιροφυλακτεί ο Αγκάνθο για να μειώσει το σκορ. Υπήρξαν κι άλλες παρόμοιες στιγμές, από φάουλ ή κόρνερ που η ανασφάλεια χτυπούσε «κόκκινο», μια αίσθηση ευρύτερα αντιληπτή κι αποτυπωμένη στα πρόσωπα αλλά και στις κινήσεις των πρωταγωνιστών με κυριότερες τις αντιδράσεις από τον πάγκο βλέποντας τις τοποθετήσεις των παικτών και τα κενά ανάμεσά τους. Κάτι που δεν είχε συμβεί στον αγώνα με την Ξάνθη.
Εν ολίγοις ο ΠΑΟΚ έδειξε βελτίωση στη μεσοεπιθετική λειτουργία του, ακόμη κι όταν δέχτηκε πίεση από τα πρώτα μέτρα έξω από την περιοχή του, τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο αλλά σε καμία περίπτωση δεν εξέπεμπε σιγουριά ανασταλτικά σε συγκεκριμένες συνθήκες. Σ’ αυτό το …. «καλό» τους πρώτο 45λεπτο οι παίκτες του Γιώργου Δώνη περισσότερο απείλησαν την αντίπαλη εστία και πολύ λιγότερο απειλήθηκαν. Πολύ καλή η παρουσία του Γλύκου με ελάχιστα λάθη και πιο συγκεκριμένα σ’ έξοδο και σε φάσεις με την μπάλα στα πόδια. Καλός ο Κατσικάς σε ατομικό επίπεδο, πισωγύρισμα για τον Κουμάλο μετά την καλή παρουσία του στην Ξάνθη. Θετικός ο Ετο, χωρίς προβλήματα ο Λίνο, ειδικά από τη στιγμή που ο Ρομπέρ βρέθηκε σε τόσο καλή ημέρα. Λάζαρ και Κάτσε συνέθεσαν ισχυρότατο δίδυμο με πολύ καλή αλληλλοκάλυψη στο κέντρο, ενώ ο Αθανασιάδης σημείωσε ίσως και το πλέον όμορφο γκολ της καριέρας του χάνοντας δυο τετ α τετ.

Σημαντικότατο ρόλο έπαιξε η κατακόρυφη άνοδος στην απόδοση των Ρομπέρ και Φωτάκη. Αμφότεροι ως ακραίοι στη μεσαία γραμμή τα πήγαν περίφημα, με τον πρώτο να έχει καταλυτική συμμετοχή επιθετικά με τις δυο ασίστ που έβγαλε και τον δεύτερο αντίστοιχη ανασταλτικά, δίχως αυτό να σημαίνει πως δε συνέβαλε στην ανάπτυξη κι όχι μόνον αφού και το δικό του όνομα γράφτηκε στον πίνακα των σκόρερ δίπλα σ’ αυτά των Λόρενς, Κατσικά, Αθανασιάδη.
Μια και ο λόγος για τον Ιρλανδό συνεχίζει να επιβεβαιώνει την ορθότητα της επιλογής του με την εν γένει παρουσία του, αν κι ο επίλογος αλλοίωσε το πολύ καλό παιχνίδι που έκανε την Κυριακή. Κι εδώ μπαίνει το ζήτημα με τις λεπτομέρειες. Ο ΠΑΟΚ οφείλει να έχει το δικό του πλάνο, τη δική του φιλοσοφία δίχως να προσαρμόζεται στα αντίστοιχα δεδομένα του εκάστοτε αντιπάλου. Δηλαδή, να είναι σοβαρός, να ξέρει και να διακρίνει τις όποιες «παγίδες» μπορεί να του στήνουν αποφεύγοντας τις κακοτοπιές που εν τέλει κακό κάνουν στον ίδιο και μόνο σ’ αυτόν.
Επίσης, από το καλοκαίρι στην προετοιμασία έγινε λόγος για σύμπνοια, συνοχή και συνολική αντίδραση στο κάθε τι. Κάτι που δεν έχει φανεί ακόμη. Ναι, είναι νέα ομάδα κι επαναλαμβάνω πως είναι μια από τις λεπτομέρειες που υπάρχουν περιθώρια και δη χρονικά για να διορθωθούν. Και για να κλείσει η αναφορά στον Κυριακάτικο αγώνα, δε χωρά αμφιβολία πως ο κ. Ιβάν Σαββίδης, στην πρώτη του παρουσία στο γήπεδο της Τούμπας από τη στιγμή που απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΠΑΕ ήταν αμφίδρομα θετική. Και για τον ίδιο και για την ομάδα.
Η υπευθυνότητα έχει να κάνει με όλους – μηδενός εξαιρουμένου και ομάδας – όσοι ασχολούνται με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οι καιροί που βιώνει ο κόσμος είναι πάρα πολύ δύσκολοι και δυστυχώς κάποιοι αντιμετωπίζουν το γήπεδο ως μια ευκαιρία να … ξεδώσουν δίχως να υπολογίζουν τις συνέπειες. Στους ανθρώπους που δεν έχουν συνηθίσει ή δε θέλουν να σκέφτονται δεν πρέπει να δίνονται αφορμές που μπορούν να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο για να κάνουν πράξη τις αρρωστημένες τους σκέψεις. Τα όρια πλέον είναι πολύ λεπτά κι από τη μια στιγμή στην άλλη συμβαίνουν πολλά. Ο καθένας από το μετερίζι του έχει ιερή υποχρέωση – ειδικά από τη στιγμή που βγάζει το ψωμί του μέσω αυτού – να σέβεται και να προστατεύει το ποδόσφαιρο και κατ’ επέκταση τον εαυτό του, την ομάδα του, τους φιλάθλους του κι όλους αυτούς που τεκμηριωμένα δεν μπορούν να … αυτοπροστατευτούν και συγνώμη για το αδόκιμο της έκφρασης. Διαφορετικά ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του κι ας ετοιμαστούν όλοι για τα χειρότερα.
Καλό μήνα και καλή δύναμη σε όλους