Περί προετοιμασίας και συνέχειας…

Επειτα από δέκα πέντε ημέρες παραμονής στο Χορστ της Ολλανδίας για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στη βάση του. Στο διάστημα της εκεί του παραμονής έδωσε τέσσερις φιλικούς αγώνες με απολογισμό δυο νίκες και δυο ήττες  (7-6 τα γκολ υπέρ και κατά αντίστοιχα), αλλά γενικώς έβγαλε μια αγωνιστική εικόνα που κρίθηκε ως εποικοδομητική για την τεχνική ηγεσία όπως επίσης και προβληματική στο μεγαλύτερο μέρος της, σύμφωνα και με τη δημόσια άποψη του Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς για το συγκεκριμένο θέμα.
 
Η αποτυχημένη απόπειρα αλλαγής αγωνιστικού σχηματισμού σε σχέση με πέρσι κι η επιβαρυμένη από την πληθώρα αγώνων της προηγούμενης σεζόν φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών μοιάζουν να είναι οι πλέον κύριοι παράγοντες της προετοιμασίας. Ο Σέρβος τεχνικός, έχοντας ομολογήσει δημόσια πως είχε παρακολούθησει πολλάκις τη νέα του ομάδα μέσα από οπτικοακουστικό υλικό κι όχι μόνον, πίστεψε πως θα μπορέσει να υπάρξει ομαλή μετάβαση από το ένα σύστημα σε άλλο (από το 4-2-3-1 και το 4-3-3 στο 4-4-2) κατά κύριο λόγο και σ’ ένα δεύτερο ως εναλλακτική (3-4-3). Στην πράξη όμως δε βγήκε όπως φάνηκε κι από την εικόνα στους φιλικούς αγώνες, υποχρεώνοντας τον κ. Στανόγεβιτς ν’ αναδιπλωθεί, ν’ αναθεωρήσει και να πάει στην πλέον ασφαλή επιλογή του προηγούμενου συστήματος καθώς οι μέρες για το ζευγάρι των αγώνων του τρίτου προκριματικού γύρου στο Europa League ζύγωναν.
 
Αναπόφευκτος ο κλονισμός που δημιουργήθηκε, μαζί και τα συμπεράσματα της καλής διάθεσης του νέου προπονητή της ομάδας, σε στιγμές σφοδρής και καίριας κρίσης να δίνει ο ίδιος λύσεις αποφεύγοντας να μεταφέρει το βάρος της ευθύνης στους ποδοσφαιριστές του. Από την άλλη όμως, μετά τη διπλή ενίσχυση στη θέση του τερματοφύλακα με την δαπανηρή απόκτηση με μεταγραφή του Ροντρίγκο Ρέι και της επίθεσης με τον επαναπατρισμό – έστω κι ως δανεικού – του Ρόμπερτ Μακ, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μπήκαν οι θέσεις του κεντρικού αμυντικού και του αμυντικού μέσου, με διακριτές διαφορές από τους υπάρχοντες η σαφώς ανώτερη ποιότητα και για τις δυο θέσεις αλλά κι ο διαφορετικός σωματότυπος ειδικά για τη δεύτερη. Προϋποθέσεις που έμοιαζε να πληροί η περίπτωση του Εντόι, με ύψος, δύναμη, εμπειρία, αποφασιστικότητα και σκοράρισμα αλλά κρίθηκε αδύναμος στην οργάνωση του παιχνιδιού, πριν καταλήξει – τελικά – στην Championship.
 
Γενικότερα, ήταν μια προετοιμασία παντελώς διαφορετική από όλες όσες έχουν προηγηθεί τα τελευταία χρόνια. Περιορισμένο ασκησιολόγιο, προκειμένου προφανώς να εμπεδοθούν και να γίνουν στοιχεία της ομάδας βασικές απαιτήσεις της τεχνικής ηγεσίας στη λογική της υψηλής πίεσης με διάρκεια στο χρόνο και της ακριβής έως αυτοματοποιημένης κυκλοφορίας της μπάλας σε συνθήκες ανάπτυξης. Αυτό όμως που μάλλον υποτιμήθηκε ως θέμα ήταν και είναι η νοοτροπία της ομάδας, στην οποία αποτυπώνονται οι χαρακτήρες κι η δυναμική των υπαρχόντων ποδοσφαιριστών. Εκεί, σ’ αυτήν τη βαθμίδα, υποβόσκουν σοβαρές αδυναμίες που κόστισαν στην περσινή σεζόν στις πλέον αντίξοες αγωνιστικές συνθήκες. Εκεί όπου απαιτούνταν το κάτι παραπάνω, η αντίδραση όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, κατά κύριο λόγο στις αναμετρήσεις που δόθηκαν με τις πλέον ισχυρές ομάδες της Αθήνας στις έδρες τους. Μια σταθερή φιλοσοφία απόδοσης κι αποτελεσματικότητας, ανεπηρέαστη από τις εκάστοτε, παροδικές συνθήκες.
 
Μια παθογένεια που αντιμετωπίζεται μόνον με την απόκτηση ισχυρών – απ’ όλες τις απόψεις – ποδοσφαιριστών, ικανών να κάνουν τη διαφορά και να συμπαρασύρουν στο επίπεδό τους όλους τους άλλους που βρίσκονται δίπλα τους. Οπως συνέβη με τον Πρίγιοβιτς πριν από μισό χρόνο δηλαδή. Αυτό αν η επιθυμία είναι ο απόλυτος στόχος, το πρωτάθλημα σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός – τουλάχιστον – ενισχύεται, με άγνωστα φυσικά αποτελέσματα της εν γένει συνέχειας και των συνεπειών της κάθε ενίσχυσης για την κάθε ομάδα. Ο ΠΑΟΚ είχε το προβάδισμα της συνοχής και της ομοιογένειας, κάτι που κινδυνεύει ν’ απωλέσει αναίτια και με χρονική καθυστέρηση, αφού πλέον ο χρόνος δεν είναι και τόσο … σύμμαχος. Υπάρχει μεν … αλλά κοστίζει δε ολοένα και περισσότερο, αν – για μια ακόμη φορά – ισχύει ο στόχος της κατάκτησης του πρωταθλήματος, όπως οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας έσπευσαν οριοθετήσουν, αλλά όχι κι ο τεχνικός του «Δικεφάλου», που σε σχετική ερώτηση απάντησε ρεαλιστικά ζητώντας χρόνο για να δει τον τελευταίο φιλικό αγώνα πριν την έναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων κι ακολούθως να συζητήσει αναλυτικά με την ιδιοκτησία για τις σχετικές του εισηγήσεις.
 
Σημαίνον θέμα κι αυτό της φυσικής κατάστασης. Αρκετοί ποδοσφαιριστές έδωσαν αριθμό αγώνων σε μια σεζόν που δεν είχαν επαναλάβει κατά το παρελθόν. Μαζί με την αδυναμία να υπάρξει ένα «φρεσκάρισμα», όπως είχε προγραμματιστεί, τον περασμένο Γενάρη λόγω της διεξαγωγής των εξ αναβολής αγωνιστικών, είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα να μείνει από δυνάμεις στο φινάλε και να παρουσιάσει την εικόνα που είχε, στην πρώτη σεζόν χωρίς τη μάστιγα των μυϊκών τραυματισμών του παρελθόντος. Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία όμως περιέλαβε κι όλους όσοι πλαισίωναν τις συγκεκριμένες θέσεις πλην του ιατρικού επιτελείου, με αποτέλεσμα την εκ νέου προσαρμογή σε λογική εκγύμνασης σύμφωνα με τις σκέψεις της διάδοχης κατάστασης. Στην Ολλανδία, δόθηκαν ανάσες ξεκούρασης περισσότερες από κάθε άλλη φορά, για το λόγω της περσινής υπερφόρτωσης, ακόμη και ασύμμετρα. Δηλαδή ρεπό Δευτέρα πρωϊ, προπόνηση το απόγευμα, προπόνηση Τρίτη πρωϊ, ρεπό το απόγευμα της ίδιας μέρας. Στην ημερήσια διάταξη υπήρχε η αποφόρτιση δυο ή τριών ποδοσφαιριστών και κανένας σοβαρός τραυματισμός.
 
Παράλληλα, ξεκαθάρισαν οι επιλογές όσον αφορά το βασικό σχήμα, με τους Ρέι, Μάτος, Βαρέλα, Κρέσπο, Λέοβατς, Κάνιας, Τσίμιροτ, Μπίσεσβαρ, Ενρίκε, Μακ, Πρίγιοβιτς και τους Σιαμπάνη, Δεληγιαννίδη, Πούγγουρα, Μαλεζά, Λεβέκ, Κάτσε, Σαχόφ, Πέλκα, Κάμπος, Ζάιρο, Αθανασιάδη ή Κουλούρη για το αντίστοιχο δεύτερο. Στην τρίτη κατηγορία πέρασαν οι Μελίσσας, Κωνσταντινίδης, Κοροβέσης, Λημνιός και φυσικά οι νεαροί ποδοσφαιριστές που κλήθηκαν να συνδράμουν από τις Ακαδημίες όπως οι Μούτσα, Δημητρίου, Κάκκο, Πατράλης, Δημητριάδης. Σημείο αναφοράς ο Δημητρίου με πολύ καλή παρουσία και σημαντικές υποσχέσεις για τις δυνατότητές του πανδομολογουμένως. Στο ιατρικό δελτίο παρέμειναν σταθερά τα ονόματα του Μυστακίδη όπως φυσικά ήταν αναμενόμενο αλλά και του Μπρκιτς, λόγω προβλήματος στη μέση αρχικά και στους κοιλιακούς στη συνέχεια. Το μέλλον όμως του Σέρβου πορτιέρε είναι προκαθορισμένο μετά την παρουσία του στην περσινή σεζόν. Μια ξεχωριστή κατηγορία μόνος του ο Ουάρντα. Ορισμένοι εξ αυτών δε θα παραμείνουν στην ομάδα, είτε δοθούν ως δανεικοί – κάποιοι δόθηκαν ήδη – είτε αποδεσμευτούν.
 
Το σύνολο όλων αυτών λοιπών, προκάλεσε μια γενικότερη ανησυχία, ενισχυμένη κι από ονόματα που είδαν το φως της δημοσιότητας ως πιθανοί μεταγραφικοί στόχοι. Οι συζητήσεις πολλαπλασιάστηκαν, η αμφιβολία ενισχύθηκε προκαλώντας έντονες διαφωνίες στις τάξεις – και – των φίλων της ομάδας, ως προς το αν κάποιος είναι υποχρεωμένος να στηρίξει τα πεπραγμένα ή αν πρέπει να είναι απαιτητικός για κάτι περισσότερο. Κουβέντες που είχαν ως απαρχή την επιλογή της νέας τεχνικής ηγεσίας, κάτι που δεν ήταν έργο του τεχνικού διεθυντή Λούμπος Μίχελ, αλλά του Ζβόνιμιρ Βούκιτς, ενός ανθρώπου που απολαμβάνει της πλήρους εμπιστοσήνης της ιδιοκτησίας. Για μια ακόμη φορά όμως, ο καθ’ ύλιν αρμόδιος που έχει και την ευθύνη της επιλογής φύσει και θέσει, δεν μπορεί να κριθεί για τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Και μοιάζει ακόμη πιο παράδοξο ν’ ακολουθήσουν κι άλλες «ξένες» επιλογές ως προς τα πρόσωπα της ομάδας, αυτή τη φορά σ’ επίπεδο ποδοσφαιριστών. Μοιάζει ως ένα λάθος που επαναλαμβάνεται κοστίζοντας χρόνο, χρήμα κι άλλες πλέον επιβλαβείς παρενέργειες που έπρεπε να έχει εξαλειφθεί ως φαινόμενο εδώ και χρόνια κρίνοντας από το αποτέλεσμα που είχαν όλες οι ανάλογες προηγούμενες περιπτώσεις.
 
Συνονίζοντας, ο Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς έδειξε αιφνιδιασμένος κι απροετοίμαστος για την εξέλιξη που προέκυψε. Δεν είναι λόγος αυτός για να κριθεί ως μη ικανός ή οτιδήποτε άλλο αρνητικό. Αντιθέτως, έδειξε αντανακλαστικά και προθυμία να διορθώσει άμεσα την κατάσταση ακόμη και με υποχώρηση έναντι των ποδοσφαιριστών του. Χάθηκε χρόνος και πλέον μπαίνει σε πιο «στενά» περιθώρια υπό τη μορφή πίεσης κι απαιτήσεων. Η δύναμή του είναι η στήριξη της διοίκησης. Οχι σε προφορικό επίπεδο, αλλά έμπρακτης βάσει αυτών που θ’ αποφανθεί και θα ζητήσει για τη συνέχεια. Δε γνώριζε, πλέον έμαθε και το αν θα προσαρμοστεί επιτυχώς θα κρίνει και το μέλλον, όχι μόνον το δικό του αλλά και της ομάδας για τη σεζόν που ξεκίνησε. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους …