Θα είναι για 10η συνεχόμενη χρονιά ο Παναθηναϊκός που έχει κατακτήσει τα 13 από τα 14 τελευταία πρωταθλήματα (παρένθεση η ΑΕΚ το 2002) ή μετά από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια ο Ολυμπιακός, ο οποίος το 1997 (πάλι με τον Ίβκοβιτς!) είχε κερδίσει και πρωτάθλημα και ευρωπαϊκό (συν το Κύπελλο Ελλάδος που φέτος βάφτηκε πράσινο);
Στους τέσσερις μέχρι τώρα τελικούς οι «ερυθρόλευκοι» αν δεν έδειξαν ακριβώς ανωτερότητα έναντι των αντιπάλων τους, σίγουρα εκμεταλλεύτηκαν με πειστικότερο τρόπο το πλεονέκτημα έδρας που και στο τελευταίο ματς θα είναι δικό τους. Από την άποψη αυτή έχουν ένα ψυχολογικό προβάδισμα το οποίο προέκυψε από τη μαχητικότητα τους, την προσήλωση τους στην άμυνα, την ταχύτητα και γενικά την μεγαλύτερη ενέργεια που κατέθεσαν στο παρκέ, αποτέλεσμα όχι μόνο του μικρότερου μέσου όρου ηλικίας που διαθέτουν αλλά και του μεγαλύτερου «ροτέσιον» που ακολουθεί ο Ίβκοβιτς.
Ο Παναθηναϊκός απέναντι σ αυτόν τον γεμάτο φλόγα, φιλοδοξία και ενέργεια Ολυμπιακό, που γύρισε από την Κωνσταντινούπολη με το ηθικό στα ύψη έχει να αντιπαρατάξει μεγαλύτερη εμπειρία, καλύτερους αυτοματισμούς και υψηλότερη ποιότητα κάποιων μονάδων του, αλλά στα τρία πρώτα ματς έδειξε σαν να είχε ξεφουσκώσει.
Στην πραγματικότητα απέναντι στους 11 (ή και 12) παίκτες που χρησιμοποιεί ο Ίβκοβιτς έχει να αντιπαρατάξει ουσιαστικά μία επτάδα παικτών, μερικοί από τους οποίους έχουν κάνει τα χιλιόμετρα τους, όχι μόνο μέσα στη σεζόν αλλά εδώ και χρόνια με το παραπάνω.. Κλασικότερα παραδείγματα ο Μπατίστ, ο Γιασικεβίτσιους, ο Διαμαντίδης (γιατί όχι;) και ο Τσαρτσαρής, που έτσι και αλλιώς έχει όμως υποβαθμισμένο ρόλο.
Ξαφνικά και ενώ στον τέταρτο τελικό η λογική έλεγε ότι οι «πράσινοι» θα έπρεπε κανονικά να παραδώσουν το πνεύμα, αυτοί βρήκαν τη δύναμη και το κουράγιο να κάνουν το καλύτερο τους ματς στη σειρά και να επιβάλουν το νόμο τους. Που στηρίχθηκαν; Στο χρυσό τρίο Μπατίστ-«Σάρας»-Διαμαντίδης και στον βιονικό Καλάθη, ο οποίος έπαιξε απίστευτες άμυνες ειδικά πάνω στον Σπανούλη.
Το μεγαλύτερο τους κατόρθωμα ήταν ότι όχι μόνο δεν έχασαν τα αμυντικά ριμπάουντ, όπως στα τρία προηγούμενα ματς αλλά επιπλέον κέρδισαν και τα επιθετικά, που απέφεραν μαζί με τη διαφορά των λαθών (και των τεχνικών ποινών ) καμιά δεκαριά περισσότερες επιθέσεις! Ένα δεύτερο επίτευγμα τους ήταν ότι από κάποιο σημείο και μετά απαγόρευσαν τις transision επιθέσεις του Ολυμπιακού και έτσι πήραν για τα καλά το πάνω χέρι.
Και τώρα τι γίνεται λοιπόν; Ο Ολυμπιακός έχει την έδρα, έχει περισσότερους παίκτες, περισσότερες δυνάμεις, μεγαλύτερο ενθουσιασμό αλλά μειωμένη εμπειρία σε σχέση με τον αντίπαλο του. Όσο για τον Παναθηναϊκό, τώρα δείχνει να ξέρει πως μπορεί να υπερβεί τις αδυναμίες του, αλλά σίγουρα θα χρειαστεί κάποια βοήθεια και από τους παίκτες θεατές που έχει στον πάγκο, ώστε να βρει περισσότερες λύσεις στις δύσκολες στιγμές.
Λόγω της σημασίας του αγώνα η Nova αμέσως μετά το τέλος του θα παρουσιάσει έκτακτη εκπομπή διάρκειας μίας ώρας με τίτλο «Ο τελικός των τελικών» βασισμένη σε όλο το εκλεκτό δημοσιογραφικό της επιτελείο του μπάσκετ.