ʼρα δύο νίκες στα ισάριθμα ματς που απομένουν, μπορούν να τη φέρουν στην κορυφή της ειδικής βαθμολογίας και στη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Απλά είναι τα πράγματα. Ακόμα και τώρα, μετά την ήττα από τον Ατρόμητο, η Ένωση κρατάει την τύχη στα χέρια της. Προσέξτε. Δε λέω ότι είναι το φαβορί, γιατί σε καμία περίπτωση δεν έχει αποδείξει φέτος η ΑΕΚ ότι μπορεί να στηρίξει τον τίτλο του φαβορί, αλλά έχοντας δει τις υπόλοιπες τρεις ομάδες, η πιο σοβαρή αγωνιστικά είναι ο Ατρόμητος. ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο. Αν λοιπόν η Ένωση σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, έστω και στο φινάλε, μπορεί να πανηγυρίσει.
Στο Περιστέρι πάντως η ΑΕΚ έκανε μια ακόμα κακή εμφάνιση εκτός έδρας. Με εξαίρεση το τελευταίο δίλεπτο στο α’ ημίχρονο και τη σούπερ ευκαιρία με το δοκάρι του Λεονάρντο στις αρχές ττου β’ σαρανταπενταλέπτου, σε καμία περίπτωση δεν επαβέλαβε την παρουσία που είχε με τον Παναθηναϊκό, αλλά και το β’ ημίχρονο με τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ. Ιδιαίτερα στα πρώτο μισό της αναμέτρησης οι γηπεδούχοι ήταν καλύτεροι, με την Ένωση να μη μπορεί να μεταφέρει τη μπάλα στην περιοχή του Ατρομήτου, αλλά και να δημιουργήσει ευκαιρίες. Μοναδική όαση στη γενική μετριότητα της ΑΕΚ, η παρουσία του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου. Ο έμπειρος τερματοφύλακας πραγματοποίησε μια ακόμα εκπληκτική εμφάνιση, αλλά λόγω της ήττας δεν αναδειχθηκε όσο θα έπρεπε η δική του παρουσία. Γενικά εδώ και αρκετό καιρό ο έμπειρος τερματοφύλακας με τις επεμβάσεις του κάνει ό, τι μπορεί για να βοηθήσει την Ένωση να πετύχει τους στόχους της, αν και λόγω των “φτηνών” γκολ που δέχεται μετά από ατομικά λάθη στην άμυνα, δεν τα καταφέρνει πάντα.
Ο αγώνας της Τετάρτης είναι ο πρώτος τελικός για την ΑΕΚ και ο κόσμος πρέπει να σταθεί στο πλευρό των ποδοσφαιριστών. Αν η Ένωση τα καταφέρει όλα είναι πιθανά. Αρκεί άπαντες να κατανοήσουν την κρισιμότητα της αναμέτρησης. Οι μεν παίκτες να δώσουν τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο και οι δε φίλαθλοι να στηρίξουν όσο γίνεται περισσότερο την ομάδα. Κι επείδή γίνεται λόγος για τον κόσμο του δικεφάλου, η παρουσία τους στο Περιστέρι ήταν απλά συγκλονιστική. Ναι μεν ήταν λίγοι σε αριθμό, αλλά δε σταμάτησαν ούτε δευτερόλεπτο να φωνάζουν για την αγαπημένη τους ομάδα, χωρίς να δημιουργήσουν μάλιστα το παραμικρό πρόβλημα.