Το μεγαλείο μίας ομάδας δεν φαίνεται στις νίκες και στις επιτυχίες, αλλά στις ήττες και στις αποτυχίες.

 Η Μπαρτσελόνα έχασε το πρωτάθλημα, έχασε το Τσάμπιονς Λιγκ, ωστόσο οι φίλαθλοι της ομάδας μετά το τελευταίο σφύριγμα του Τούρκου διαιτητή, όρθιοι τραγουδούσαν και αποθέωναν τους παίκτες που τους έχουν προσφέρει αμέτρητες χαρές. Ούτε γιουχάρισμα, ούτε να αδειάσουν το γήπεδο, ούτε σφυρίγματα. Οσο για τον Γκουαρδιόλα, περίμενε να χαιρετίσει όλο το προπονητικό τιμ της Τσέλσι πριν μπει στα αποδυτήρια και όχι να τσακώνεται να βρίζει και να χτυπάει αντιπάλους.
 
Είναι σπάνιο να βλέπεις να μένει εκτός μία ομάδα με 30 ευκαιρίες για γκολ και να έχει δεχθεί τρία τέρματα σε 4 προσπάθειες σε δύο αναμετρήσεις. Η μπάλα δεν ήθελε να μπει στο πλεκτό ή για να το εκφράσουμε καλύτερα, μάλλον δοκάρια και Τσεχ δεν επέτρεψαν στην μπάλα να αναπαυθεί πολλές φορές στα δίχτυα. Ωστόσο, αυτό είναι το ποδόσφαιρο, σε άλλους προσφέρει χαρές και σε άλλους λύπες. Αλλοι γίνονται ήρωες (βλέπε Ντρογκμπά) και άλλοι γίνονται μοιραίοι (βλέπε Μέσι).
 
Το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση και αυτό μας το έδειξαν για ακόμα μία φορά στη Βαρκελώνη οι υπερήφανοι φίλαθλοι της Μπαρτσελόνα. Μία βδομάδα καταστροφική για τους Καταλανούς, οι οποίοι δεν γύρισαν την πλάτη στους παίκτες του Γκουαρδιόλα. Μόνο χειροκρότημα, έτσι όπως αξίζει σε μια μεγάλη ομάδα.
 
Μόνο χειροκρότημα για τους παίκτες που δίνουν τα πάντα και δεν αδιαφορούν. Καμιά ομάδα, ακόμα και αν είναι από άλλο πλανήτη, δεν μπορεί να μην έχει αποτυχίες. Τότε όμως χρειάζονται οι αθλητές περισσότερο το χειροκρότημα και όχι στις επιτυχίες.
 
Αν παραδειγματιστούμε από τους μπλαουγκράνα τότε σίγουρα  το ποδόσφαιρο θα γίνει διασκέδαση και εδώ.