Η ΑΕΚ κατάφερε για μια ακόμα φορά να κάνει τα εύκολα ...δύσκολα. Με την ισοπαλία στην Κέρκυρα, από τη μία ναι μεν έφτασε τον ΠΑΟΚ στην 4η θέση και αύξησε τη διαφορά της από τον 6ο ʼρη, αλλά από την άλλη έχασε μέσα από τα χέρια της την ευκαιρία να πιάσει στην τρίτη θέση τον Ατρόμητο, ουσιαστικά λόγω μη αυτοσυγκέντρωσης στο φινάλε. Παρά το γεγονός πάντως ότι η Ένωση δεν έφυγε νικήτρια απ' το νησί των Φαιάκων, ο Νίκος Κωστένογλου μπορεί να βγάλει θετικά συμπεράσματα από τη συγκεκριμένη αναμέτρηση. Καταρχήν η πολύ καλή παρουσία, για ένα ακόμα ματς, του Βίκτωρα Κλωναρίδη.

Ο Έλληνας τεχνικός έχει δικαίωμα να υπερηφανεύεται ότι αυτός βρήκε στον νεαρό άσσο τη θέση που του ταιριάζει, στα άκρα της επίθεσης. Ο Κλωναρίδης με την ταχύτητά του έκανε άνω – κάτω την άμυνα των γηπεδούχων και από τα πόδια του πέρασαν οι περισσότερες επιθετικές προσπάθειες του δικεφάλου, ιδιαίτερα στο α’ ημίχρονο. Η συγκεκριμένη μάλιστα εμφάνιση του νεαρού άσσου αποτελεί συνέχεια μιας σειράς καλών εμφανίσεων στους τελευταίους αγώνες.

Εκτός από τον Κλωναρίδη εξαιρετική εμφάνιση, στο β’ ημίχρονο πραγματοποίησε και ο Γιάννης Κοντοές, ο οποίος αγωνίστηκε ως κεντρικός αμυντικός για τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι και αποδεικνύει ότι μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του Κωστένογλου. Πολύ καλός στο πλάϊ του ήταν και ο Μαυρουδής Μπουγαϊδης, επίσης στο β’ σαρανταπεντάλεπτο, αφού στα πρώτα 45 λεπτά το κέντρο της “κιτρινόμαυρης” άμυνας αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα. Φάνηκε όμως ότι του λείπουν παιχνίδια.

Κόντρα στην Κέρκυρα η /Ενωση θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη νίκη στην ευκαιρία του Βάργκας στο 68′ λεπτό. Σε σχέση πάντως με τα προηγούμενα παιχνίδια, ο δικέφαλος πέτυχε δύο γκολ σε μόλις 3 τελικές προσπάθειες σε ένα ημίχρονο. Εν κατακλείδι, η ΑΕΚ ναι μεν δεν εξασφάλισε μαθηματικά την παρουσία της στα πλέϊ οφ του πρωταθλήματος, αλλά είναι δεδομένο ότι μόνο αν …αυτοκτονήσει δε θα τα καταφέρει.