Κρίμα που το μεσημέρι της Κυριακής βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ μόνο τόσοι φίλοι του δικεφάλου. Έχασαν τη ευκαιρία να δουν από κοντά την Ένωση να πραγματοποιεί την καλύτερή της εμφάνιση από την αρχή της σεζόν. Με πολλές ευκαιρίες, καλή κυκλοφορία της μπάλας τόσο απ τον άξονα, όσο και απ τα πλάγια, με νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα, πολλούς Έλληνες, και κόντρα σε μια ακόμα κακή διαιτησία. Η ΑΕΚ όμως κατάφερε να ξεπεράσει και τον διαιτητή Αμπάρκιολη, αλλά και την ατυχία, η οποία και πάλι δεν την άφησε σε… ησυχία. Μετά τους Γκουντγιόνσεν, Καφέ, Λυμπερόπουλο και Βάργκας, εκτός μένει τόσο ο Δέλλας, όσο και ο Λεονάρντο (για λιγότερο χρονικό διάστημα). Κι όμως ο προπονητής του δικεφάλου διαχειρίζεται άψογα το ρόστερ που έχει στη διάθεσή του και αποδεικνύει ότι αν δουλεύεις σκληρά και δείχνεις εμπιστοσύνη στους παίκτες σου, μόνο κερδισμένος μπορείς να βγεις.
Ελπίζω να παρακολουθεί την ΑΕΚ ο Μανόλο Χιμένεθ και να βλέπει τόσο τον Ρίκκα, όσο και τον Αργυρίου, τους οποίους δεν μπήκε καν στον κόπο ο Ισπανός να τους συμπεριλάβει το καλοκαίρι στην αποστολή που έκανε προετοιμασία στη Σλοβενία. Ο πρώτος ήταν και πάλι σταθερότατος στη μεσαία γραμμή, ενώ ο δεύτερος, στο ντεμπούτο του φέτος με την Ένωση έκανε μια αξιοπρεπέστατη εμφάνιση στο δεξί άκρο της άμυνας, αποδεικνύοντας σε πολλούς ότι μπορεί να δώσει σημαντική βοήθεια. Για τον Μπέλεκ αυτό που μπορώ να πω είναι ότι «δίνει απαντήσεις» με τις δύο τελευταίες εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα (αν και ο ίδιος διαφωνεί με τη συγκεκριμένη φράση), αλλά και με τα γκολ που πετυχαίνει. Το θέμα είναι αν θα καταφέρει να έχει διάρκεια.
Ο Γεωργέας ήταν και πάλι εξαιρετικός ως αμυντικό χαφ, ενώ και ο Κάρλος δείχνει να διανύει πολύ καλή περίοδο. Πολύ σημαντικό για την ΑΕΚ είναι το γεγονός ότι σε μια περίοδο που δεν υπάρχουν πολλές επιλογές στην επίθεση (λόγω τραυματισμών), ο Κωστένογλου εμπιστεύθηκε τον Θωμά Τσίτα και αυτός τον δικαίωσε με το αγωνιστικό «θράσος» που διαθέτει και το πείσμα του. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης παίζουν απλήρωτοι. ʼλλοι στη θέση τους ίσως και να ήταν αδιάφοροι. Αυτοί όχι μόνο δεν είναι, αλλά δείχνουν εντελώς αντίθετη συμπεριφορά. Γι’ αυτό τους αξίζουν συγχαρητήρια, όπως φυσικά και στον Νίκο Κωστένογλου, ο οποίος μετά από καιρό έδωσε στην ομάδα μια «ταυτότητα» στον αγωνιστικό χώρο κι αυτό αποτυπώνεται στη βαθμολογία.