Και δεν υπάρχει λόγος τη δεδομένη χρονική στιγμή να πέσουν τα βάρη στους αμυντικούς, προκειμένου να βρεθούν οι ένοχοι. Βεβαίως είναι σαφές (ειδικά στα στόπερ), πως ο Αρης χρειάζεται επειγόντως ενίσχυση. Ο νεαρός, Κοτσώνης, είναι άπειρος για να αναπληρώσει επάξια τα κενά που σίγουρα θα δημιουργηθούν στο πρωτάθλημα. Το ίδιο ισχύει και με τον επίσης νεαρό, Γιαννίτση (δεν έπαιξε στο Ριέτι, λόγω τραυματισμού). Λαζαρίδης και Παπαζαχαρίας, είναι βέβαιο πως χρειάζονται έναν ακόμη συνοδοιπόρο δίπλα τους και επομένως αναμένουμε…
Όμως ας μη το επικεντρώσουμε εκεί. Κόντρα στη Λάτσιο, ο Αρης αντιμετώπισε αμυντικά προβλήματα, όχι γιατί δεν έχει καλούς αμυντικούς, αλλά γιατί συνολικά η ομάδα δεν δούλεψε αμυντικά. Οι προπονητές λένε, πως κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, όλοι επιτίθενται και όλοι αμύνονται. Δυστυχώς αυτό δεν το είδαμε στο συγκεκριμένο φιλικό. Όπως δεν το είδαμε συνολικά στα μέχρι τώρα φιλικά των κιτρίνων.
Το συμπέρασμα που βγαίνει (αν και όπως είπε ο Τσιώλης είναι νωρίς ακόμα για συμπεράσματα), είναι πως η ομάδα θέλει ακόμη αρκετή δουλειά μέχρι να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Η ενδεκάδα άλλαξε πολύ σε σχέση με πέρυσι και επομένως χρειάζεται χρόνος μέχρι να δεθεί και να προσαρμοστεί στα «θέλω» του προπονητή.
Λόγος ανησυχίας ασφαλώς και δεν υφίσταται, από τη στιγμή που ο ίδιος ο Σάκης Τσιώλης δεν δείχνει να ανησυχεί. Αλλωστε το πιο λογικό ήταν ο Αρης να έχανε από τη Λάτσιο. Όχι μόνο γιατί απέναντί του είχε μια ομάδα αστέρων (με πρώτο και καλύτερο τον Τζιμπρίλ Σισέ), αλλά και γιατί αυτή η Λάτσιο, βρίσκεται στη τελική ευθεία των επίσημων ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων. Καμιά σχέση, δηλαδή, με το χρονοδιάγραμμα ετοιμότητας του Αρη.
Και όπως είπαμε κι άλλες φορές, το τελευταίο που μετρά στα φιλικά, είναι το αποτέλεσμα. Αρκεί να υπάρχει βελτίωση της απόδοσης. Περιμένουμε το τελευταίο ματς στη Σαρδηνία (με την Κάλιαρι) για τις πρώτες συγκεντρωτικές διαπιστώσεις.