Με το βαθμό της ισοπαλίας (πρώτης μετά από 25 αγωνιστικές στη Σούπερ Λίγκα), ο Ολυμπιακός διατήρησε τη διαφορά των δέκα βαθμών απ' τον Παναθηναϊκό, φθάνοντας ακόμη πιο κοντά στο μεγάλο του στόχο, την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Ο Αλμπερτ Ριέρα μας έλεγε στην κάμερα της nova μετά το «φινάλε» της αναμέτρησης με τον Πανιώνιο, πως θέλει ο ίδιος και οι συμπαίκτες του να κάνουν νίκες και ρεκόρ στο υπόλοιπο της Σούπερ Λίγκας. Δείγμα της λαχτάρας του για το πρώτο πρωτάθλημα στην καριέρα του.

Βεβαίως, είχε ξεκινήσει τις δηλώσεις, ζητώντας συγνώμη για την αποβολή του στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης στη Νέα Σμύρνη. Αν έλειπε εκείνη η ενέργεια η οποία του στοίχησε την κόκκινη κάρτα, τότε θα κάναμε λόγο για μία παρουσία, δίχως ψεγάδι.

Ναι, ο Ισπανός έκανε στην «πλατεία» την καλύτερή του εμφάνιση με την «ερυθρόλευκη» φανέλα. Δίχως να υπολογίζει τη διαφορά απ’ το διώκτη του και χωρίς να υπάρχουν στις κινήσεις του δείγματα εφησυχασμού και χαλάρωσης, έπαιξε καταπληκτικά. Παίρνοντας πολλές πρωτοβουλίες, δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για να βρεθεί ο Ολυμπιακός κοντά στο γκολ.

Θα θέλαμε να σταθούμε στη φάση του γκολ του Μιραλάς. Διότι το «μισό» γκολ ανήκει στον Ριέρα. Ο τρόπος με τον οποίο κατέβασε τη μπάλα απ’ τη σέντρα προς την αντίπαλη περιοχή, ήταν σεμιναριακού επιπέδου. Και ταχύτητα είχε, αλλά κυρίως η ασίστ του προς τον Βέλγο ήταν λες και βγήκε μέσα από πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή. Με μία λέξη: τέλεια.

Γυρίζοντας στο χρόνο πίσω και κάνοντας μία σύγκριση του Ριέρα του Σεπτεμβρίου με τον Ριέρα των ημερών μας (διότι είχε προηγηθεί και η εξαιρετική παρουσία του στο ντέρμπι των «αιωνίων»), δε χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να συμφωνήσει πως τώρα αρχίζει και παίζει σύμφωνα με τις μεγάλες δυνατότητές του.

Γεγονός είναι πως έχει τη θέληση να δώσει πολλά στον Ολυμπιακό. Και ο Ολυμπιακός μπορεί να ποντάρει πάνω του, αφού είναι πλέον ξεκάθαρο πως ο χρόνος δουλεύει υπέρ του Ισπανού χαφ.