Καταρχήν, τη δεδομένη χρονική στιγμή, οι πρωτοπόροι της Σούπερ Λίγκας προέρχονταν από μη πειστικές εμφανίσεις. Ειδικά, ο τρόπος με τον οποίο είχαν έχασαν την πρόκριση στο κύπελλο, άνοιξε μία πολύ μεγάλη κουβέντα αναφορικά με τη δυνατότητές τους ν’ ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις ενός εκτός έδρας αγώνα με υψηλό βαθμό δυσκολίας. Ο σκεπτικισμός, γιατί όχι ο προβληματισμός, ήταν ψηλά στην ημερήσια διάταξη.
Έπειτα, το να παίζει μία ομάδα «τελικό» σε μία δύσκολη έδρα όπως είναι αυτή του ʼρη, είναι σα να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Εδώ είναι που φαίνονται οι μεγάλες ομάδες, Αυτά τα ραντεβού είναι για ποδοσφαιριστές με χαρακτήρα και προσωπικότητα. Και στη Θεσσαλονίκη φάνηκε πως ο Ολυμπιακός διαθέτει μπόλικους τέτοιους.
Πλην όσων γνωρίζαμε -Φουστέρ, Μοδέστο, Ιμπαγάσα, Αβραάμ Παπαδόπολο, Μέλμπεργκ, Ριέρα και όχι μόνο- οι μεταγραφές του χειμώνα αποδεικνύονται «λίρα εκατό». Ο μεν Τζιμπούρ, τόσο με το γκολ του, όσο και με τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκε, έκανε αμέσως απόσβεση της μεταγραφής του, στέλνοντας ξεκάθαρα μήνυμα πως αξίζει επέκταση του συμβολαίου του πέρα απ’ το καλοκαίρι. Και αυτό θα γίνει. Ποια ομάδα δε θέλει στο δυναμικό της έναν σύγχρονο φορ;
Ο δε Μανιάτης, μας είχε προϊδεάσει απ’ την παραμονή του αγώνα με τον ʼρη στη συνέντευξη την οποία μας παραχώρησε στη nova, πως είναι καθ’ όλα έτοιμος να βοηθήσει τον Ολυμπιακό. Μπαίνοντας στα «βαθιά» για να καλύψει το κενό του (ταλαιπωρημένου από ίωση) Τοροσίδη, έδειξε αξιοζήλευτη ποδοσφαιρική ωριμότητα και εντυπωσιακή προσαρμοστικότητα στον τρόπο παιχνιδιού των Πειραιωτών. Σαν να ήταν καιρό στις τάξεις τους.
Εν κατακλείδι, στο «Κλεάνθης Βικελίδης» είδαμε απ’ τον Ολυμπιακό της νέας εποχής -ένα δημιούργημα του Ερνέστο Βαλβέρδε- πως τα καταφέρνει εξαιρετικά και στα πολύ δύσκολα. Με την αμέριστη συμπαράσταση και ξεκάθαρη στήριξή του απ’ τον Βαγγγέλη Μαρινάκη, ο Ισπανός τεχνικός δείχνει ικανός να υλοποιήσει τα όνειρα όλων όσων των εμπιστεύτηκαν.