Κάθε Τετάρτη και Κυριακή από τις 6.30 το απόγευμα μέχρι… όσο πάει, στην οδό Αθηνάς, απέναντι από την κεντρική αγορά, στήνεται ένας ιδιότυπος «πολυχώρος», όπου οι άστεγοι της πόλης μπορούν να πλύνουν και να στεγνώσουν τα ρούχα τους, να κουρευτούν, να φάνε, να πιουν καφέ και τσάι, να βρουν είδη ρουχισμού και πρώτης ανάγκης, να ακούσουν μουσική.
Το «one stop» φιλοξενείται στο χώρο «συνΑθηνά» του δήμου Αθηναίων και είναι το αποτέλεσμα συνεργασίας τριών οργανώσεων: «Ithaca», «Steps» και «Roads». Η «Ithaca» μετέτρεψε ένα βαν σε κινητή μονάδα με πλυντήριο-στεγνωτήριο, η «Steps» προσφέρει συμβουλευτική, πρώτες βοήθειες και νομική υποστήριξη, ενώ η «Roads» μαγειρεύει.
Το καλοκαίρι λειτουργούσαν και ντους. «Ενώσαμε τις δυνάμεις μας, ώστε κάποιος που έρχεται εδώ να κάνει πολλά πράγματα σε ένα χρόνο, αντί να μας ψάχνουν οι άνθρωποι. Γι αυτό ονομάσαμε την προσπάθεια “one stop”, δηλαδή μια στάση», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τάσος Σμετόπουλος από τη «Steps».
Το «one stop» ξεκίνησε με κορμό τις παραπάνω ομάδες, όμως έχει πλαισιωθεί από μεμονωμένους αλληλέγγυους και εθελοντές, οι οποίοι είτε πρωτοβουλιακά, είτε ανταποκρινόμενοι σε πρόσκληση των ομάδων συνεισφέρουν τον χρόνο και τις ικανότητές τους.
«Ζητούμενο για εμάς δεν είναι απλώς η παροχή βοήθειας στους συνανθρώπους μας, αλλά η γνωριμία, η ανταλλαγή γνώσεων, απόψεων και εντέλει η ένταξη των αστέγων στη ζωή της πόλης», αναφέρει ο κ. Σμετόπουλος.
Πράγματι, ο επιδέξιος κουρέας που ασχολείται με μια πετυχημένη κουπ, κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ, ονομάζεται Ομάρ, είναι 25 χρόνων από το Μαρόκο, άστεγος εδώ και αρκετούς μήνες. «Κοιμάμαι στους δρόμους γύρω από την αγορά. Είδα την προηγούμενη εβδομάδα τον κόσμο που μαζευόταν, ήρθα κι εγώ. Τους είπα πως ξέρω να κουρεύω και μπορώ να βοηθήσω. Έτσι κι αλλιώς άνεργος και άστεγος είμαι δεν έχω τι να κάνω, χρόνο έχω», περιγράφει ο Ομάρ στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το κινητό πλυντήριο της «Ithaca» πλένει ασταμάτητα για ώρες. «Ποτέ δεν έχουμε τελειώσει στις έντεκα, που λέει το πρόγραμμα, πάντα το ξενυχτάμε, γιατί ο κόσμος είναι πολύς», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Φάνης Τσώνας, μέλος της Ithaca. «Στόχος μας είναι να “τρέχουν” το πλυντήριο τρεις άνθρωποι, εκ των οποίων οι δυο άστεγοι, ώστε να βρουν δουλειά. Μιλήσαμε και με το δήμο Πειραιά, ώστε να επεκταθούμε και εκεί».
Η άτυπη παρέα που δημιουργείται κάθε φορά στο «one stop» κουβεντιάζει, γελάει, προβληματίζεται, τραγουδάει. Συχνά εμφανίζονται μπάντες, αλλιώς οι παρόντες βάζουν κομμάτια από σι-ντι και υπολογιστή. Την περασμένη Τετάρτη που το ΑΠΕ-ΜΠΕ επισκέφτηκε το «one stop», η Αγγελική Βλάχου, που είναι τραγουδίστρια και παίζει κιθάρα, ήταν εκεί. «Τι σημασία έχει αν θα παίξουμε ή όχι απόψε μουσική, ήρθα γιατί μου αρέσει η παρέα», αναφέρει η Αγγελική.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών και πολλών εθνικών ομάδων, συνυπάρχουν, δεν ξεχωρίζεις ποιος είναι ντόπιος, ξένος, άστεγος ή μέλος οργάνωσης. Ορισμένοι που είναι δίγλωσσοι ή και τρίγλωσσοι κάνουν τους διερμηνείς και οι συζητήσεις γίνονται πιο πλούσιες.
Στη βραδινή και ήσυχη, συγκριτικά με την πολύβουη πρωινή εικόνα, οδό Αθηνάς, κανείς εντυπωσιάζεται με το αυτονόητο: πόσο εύκολα έρχονται οι άνθρωποι κοντά, όταν έχουν άμεση επαφή, επικοινωνούν, οργανώνονται και αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλο. Αυτός δεν είναι και ο ορισμός της κοινωνίας;