Ένα παιχνίδι που δεν χρειάζεται τίποτα άλλο εκτός από τη δύναμη του εγκεφάλου.
Ο λόγος για το MindCube, ένα παιχνίδι που μπορούν να το παίξουν μικροί και μεγάλοι, ακόμα και άτομα με ειδικές ανάγκες. Μέσω του ειδικού εξοπλισμού που φοριέται στο κεφάλι, οι δύο παίκτες προσπαθούν να ελέγξουν τις κινήσεις ενός κύβου ο οποίος αιωρείται. Σκοπός του είναι ο παίκτης να καταφέρει με συγκέντρωση να «σπρώξει» τον κύβο στη μεριά του αντιπάλου του.
Οι δημιουργοί αυτού του ευφυέστατου και καινοτόμου παιχνιδιού, ο Θάνος Φουλούλης και η Μαρία Κανέτσου μίλησαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το επίτευγμά τους.
Ερ: Πείτε μας καταρχήν τι είναι το MindCube
Απ: Πρόκειται για ένα παιχνίδι, για μια μάχη μεταξύ δύο ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να μετακινήσουν έναν κύβο με τη δύναμη του μυαλού τους, χωρίς να χρησιμοποιούν τα χέρια, απλά με τη συγκέντρωσή τους. Νικητής είναι αυτός που καταφέρει να σπρώξει τον κύβο στη γωνιά του αντιπάλου του, δηλαδή στην απέναντι πλευρά. Αυτό το κάνει φορώντας κάποιους αισθητήρες οι οποίοι διαβάζουν στην ουσία το ηλεκτρικό σήμα του εγκεφάλου και στη συνέχεια γίνεται μια ανάλυση των δεδομένων και μπορεί το παιχνίδι να καταλάβει ποιος είναι πιο πολύ συγκεντρωμένος.
Μπορεί να παιχτεί με δύο τρόπους, βάσει της συγκέντρωση και βάση της χαλαρότητας, συνήθως παίζεται με τη συγκέντρωση γιατί έτσι γίνεται πιο έντονο το παιχνίδι. Πρέπει να συγκεντρωθείς σε κάτι και μετά να χαλαρώσεις, ωστόσο δεν σημαίνει ότι πρέπει να συγκεντρωθείς σε κάτι συγκεκριμένο, μπορείς να σκεφτείς οτιδήποτε. Μπορεί ο παίκτης να συγκεντρωθεί πάνω στον κύβο, πάνω στις κουκίδες ή μπορεί να διαβάζει κάτι ή να σκέφτεται ωραία πράγματα. Σημασία έχει απλά να είναι συγκεντρωμένος σε κάτι, όσο περισσότερη συγκέντρωση τόσο το καλύτερο.
Το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί από οποιονδήποτε. Στόχος ήταν να δημιουργήσουμε ένα παιχνίδι που μπορεί να παιχτεί από οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από την ηλικία, από μικρούς και μεγάλους. Απλά πρέπει να κάτσει να σκεφτεί, δεν χρειάζεται να κάνει κάτι άλλο. Μπορεί να παιχτεί ακόμα και από άτομα με ειδικές ανάγκες, δηλαδή άτομα που έχουν προβλήματα ακοής ή όρασης, για αυτό και στον σχεδιασμό, οι τελίτσες που υπάρχουν, στο σύστημα Μπράιγ σημαίνουν Mind. Δηλαδή αξιώνει τη φιλοσοφία του παιχνιδιού ότι μπορεί να το παίξει ο οποιοσδήποτε, ακόμα κι ένα άτομο με προβλήματα όρασης, γιατί το παιχνίδι διαθέτει ήχο και καθοδηγεί τον παίχτη ανάλογα.
Ο κύβος βρίσκεται στον αέρα χρησιμοποιώντας ένα μαγνητικό πεδίο, δεν έχει μπαταρίες αλλά δουλεύει επαγωγικά και φωτίζεται με τα χρώματα του παίχτη ο οποίος κάνει τη σωστή κίνηση.
Ερ: Τι σας ενέπνευσε να κατασκευάσετε ένα τέτοιο παιχνίδι;
Απ: Θέλαμε να είναι ένα παιχνίδι εύκολο, το οποίο θα ενσωματώνει τεχνολογία και δεν θα χρειάζεται οδηγίες αλλά θα μπορεί να παιχτεί από τον οποιονδήποτε. Ένα παιχνίδι που θα μπορεί ο χρήστης να παίζει χωρίς ιδιαίτερο κόπο, να φαίνεται ίσως ότι έρχεται από το μέλλον. Όλα αυτά είναι που συνθέτουν το παζλ του παιχνιδιού.
Ερ: Πόσο καιρό σας πήρε εωσότου το MindCube πάρει την τελική του μορφή;
Απ: Μας πήρε περίπου 2 χρόνια. Η Μαρία, η οποία είναι αρχιτέκτονας, έχει επιμεληθεί τον σχεδιασμό, το λογότυπο και το σχέδιο και εγώ τον προγραμματισμό και τα όλα υπόλοιπα.