Πώς η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία των Παρισίων εξυπηρετεί την πολιτική του Τραμπ

Αποχωρώντας από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκει πάνω απ’ όλα να αποτινάξει έναν ζυγό που τον εμποδίζει να εφαρμόσει την οικονομική πολιτική του και να τηρήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του.
Ο Ρεπουμπλικανός μεγιστάνας στην προεκλογική εκστρατεία του είχε δεσμευτεί ότι θα δώσει νέα πνοή στους “παραδοσιακούς” τομείς της οικονομίας, όπως στην αυτοκινητοβιομηχανία, στη βιομηχανία χάλυβα και τον άνθρακα. Υποσχέθηκε επίσης ότι θα αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου, ιδίως την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου
Ο Τραμπ, όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο σε ανάλυσή του που αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δεν αναφέρθηκε κατά τύχη στο Πίτσμπουργκ όταν στην ομιλία του, το βράδυ της Πέμπτης, είπε ότι “εξελέγη για να εκπροσωπεί τους κατοίκους” αυτής της πόλης και όχι του Παρισιού. Αυτή η πόλη της Πενσιλβάνιας –μιας Πολιτείας που την κέρδισε οριακά στις εκλογές του Νοεμβρίου και συνέβαλε αποφασιστικά στην εκλογή του– ήταν επί δεκαετίες η “βιομηχανική πρωτεύουσα” των ΗΠΑ, όπου ο βασιλιάς του χάλυβα, ο Άντριου Κάρνεγκι, έκανε την περιουσία του τον 19ο αιώνα. Το παράδειγμα όμως ήταν ατυχές: η US Steel σήμερα δεν είναι παρά μόνο ο 11ος μεγαλύτερος εργοδότης στην πόλη ενώ ο δήμαρχος, ο Δημοκρατικός Μπιλ Πεντούτο, έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι η πόλη θα επιδιώξει να τηρήσει τους στόχους που θέτει η συμφωνία του Παρισιού.
Για τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επικαλείται μια μελέτη του NERA (Εθνικό Ινστιτουτο Οικονομικής Έρευνας), η συμφωνία του Παρισιού “θα μπορούσε να κοστίσει 2,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μέχρι το 2025” εκ των οποίων “οι 440.000 στον βιομηχανικό τομέα”. Ωστόσο ο Τραμπ δεν αναφέρθηκε στα παλαιότερα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (BEA) σύμφωνα με τα οποία το 2013 υπήρχαν 3,5 εκατομμύρια “πράσινες” θέσεις εργασίας στην αμερικανική οικονομία.
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (Irena) το 2016 στις ΗΠΑ εργάζονταν στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών (εκτός του υδροηλεκτρισμού) 777.000 άνθρωποι: ο τομέας κατέγραφε ανάπτυξη 16 φορές γρηγορότερα από το σύνολο της αμερικανικής οικονομίας.
Η απόφαση αποχώρησης από τη Συμφωνία καταγγέλθηκε και από πολλές μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις, ακόμη και στους τομείς της βιομηχανίας και της ενέργειας, δεδομένου ότι εδώ και πολλά χρόνια έχουν κάνει στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή προς πηγές που ρυπαίνουν λιγότερο από τον άνθρακα και το πετρέλαιο, όπως είναι το φυσικό αέριο.
Για τον Τραμπ, η συμφωνία του Παρισιού “ζημιώνει τις ΗΠΑ” οι οποίες είναι “ο παγκόσμιος ηγέτης όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος”. Ξέχασε όμως να πει ότι οι ΗΠΑ είναι επίσης ο δεύτερος μεγαλύτερος ρυπαντής του κόσμου, πίσω από την Κίνα.
Η συμφωνία προβλέπει τη μεταφορά χρημάτων από τις πλουσιότερες χώρες προς τις φτωχότερες προκειμένου οι τελευταίες να χρηματοδοτήσουν την ενεργειακή μετάβασή τους. Ο πρόεδρος Τραμπ επισημαίνει ότι “το χρέος των ΗΠΑ φτάνει τα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια, ότι οι πόλεις δεν έχουν πόρους και δεν μπορούν να προσλαμβάνουν προσωπικό, όπως αστυνομικούς, ή να επισκευάζουν τις σημαντικές υποδομές, ενώ εκατομμύρια πολίτες είναι άνεργοι”. Κι εκεί, ξέχασε να πει ότι οι ΗΠΑ παραμένουν η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου όσον αφορά την παραγωγή πλούτου και ότι τον Μάιο το ποσοστό της ανεργίας είχε πέσει στο 4,3%, στο χαμηλότερο επίπεδό του τα τελευταία 16 χρόνια.
Αφού ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθεί να “ξηλώσει” την κληρονομιά του προκατόχου του, του Μπαράκ Ομπάμα, είτε πρόκειται για τον τομέα της ασφάλισης υγείας είτε για την προστασία του περιβάλλοντος. Αν και κατάφερε τελικά, υπερπηδώντας πολλά εμπόδια στην πορεία, να περάσει από το Κογκρέσο μια μεταρρύθμιση του Obamacare, η φορολογική μεταρρύθμισή του προς το παρόν παραμένει ευσεβής πόθος ενώ η κυβέρνησή του βάλλεται από την υπόθεση των επαφών που είχαν μέλη του επιτελείου του με Ρώσους αξιωματούχους πριν και μετά τις εκλογές. Για τη αποχώρηση από τη Συμφωνία του Παρισιού ο Τραμπ δεν χρειάζεται να λάβει καμία έγκριση από πουθενά, ούτε από τη Γερουσία, ούτε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων: είναι όμως μια ευκαιρία να διακηρύξει ότι “μία προς μία”, θα τηρήσει όλες “τις υποσχέσεις που έδωσε στον αμερικανικό λαό”.