Αν τα play off χρειάζονταν ένα σημαντικό ματς για να ξεκινήσουν με συγκινήσεις και συζητήσεις η κληρωτίδα μας έδωσε ό,τι καλύτερο: η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, μετά τα όσα στο Βόλο, ξαναβρίσκονται ως αντίπαλοι σε χρόνο ρεκόρ. Αν ο ΠΑΟΚ κερδίσει βάζει πλώρη για πρωτιά, αν η ΑΕΚ δεν χάσει θα είναι στο κυνηγητό της πρωτιάς μέχρι το τέλος. Και οι δυο θα είναι όσο η περίσταση απαιτεί σοβαροί, αφού υπάρχει και ανάγκη βαθμών. Δεδομένη και αναμενόμενη η μάχη για το γόητρο.
Ο ΠΑΟΚ έχει αβαντάζ
Δυο ομάδες που έχουν παίξει ένα τελικό για ένα τρόπαιο μια εβδομάδα πριν δεν μπορεί να έχουν μυστικά η μία από την άλλη. Ο χρόνος που έχει περάσει από το βράδυ του τελικού είναι πολύ λίγος: τα δεδομένα δύσκολα θα αλλάξουν. Ωστόσο ο τελικός πρόσθεσε κάποια πράγματα. Ο ΠΑΟΚ π.χ έχει αυτή τη φορά μια μεγαλύτερη βεβαιότητα: γνωρίζει πως αν πάρει την πρωτοβουλία στο ματς μπορεί να φτάσει ευκολότερα στη νίκη – αυτό πριν τον τελικό, ως τακτική προσέγγιση δεν ήταν τόσο δεδομένο αφού ο ΠΑΟΚ στον ΠΑΟ π.χ είχε επιτρέψει και στα δυο ματς των ημιτελικών ένα σωρό αντεπιθέσεις μολονότι κράτησε τη μπάλα πιο πολύ και στη Λεωφόρο ακόμα. Στο Βόλο ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε πολύ διαβασμένος κυρίως στη μεσαία γραμμή: δεν είχε κανένα πρόβλημα με τον Μάνταλο, έβγαλε από το ματς του Γιόχανσον και Πατίτο και κινδύνεψε μόνο από τον Χριστοδουλόπουλο – το αποτέλεσμα της καλής δουλειάς στη μεσαία γραμμή είχε ως αποτέλεσμα η μπάλα στον Αραούχο να μην φτάσει σχεδόν ποτέ. Αν ο ΠΑΟΚ το κατάφερε αυτό παίζοντας με τρια καθαρά χαφ και τον Μπίσεσβαρ τρίτο κυνηγό: κατά πάσα πιθανότητα θα κάνει το ίδιο και την Κυριακή με τον Γουάρντα ή τον Πέλκα στη θέση του Μπίσεσβαρ αρχικά. Το θέμα είναι τι θα κάνει η ΑΕΚ.
Βελτίωση αλλά και προβλήματα
Η ΑΕΚ, παρά την βελτίωσή της τον καιρό του Χιμένεθ, μακριά από την έδρα της δεν είναι τόσο δημιουργική κι αυτό φάνηκε και στο Βόλο: οι ισοπαλίες με την Ξάνθη, τον Πανιώνιο, τον ΠΑΣ, τον Ηρακλή, ήταν πικρές και οι νίκες με τον Ατρόμητο, τον Λεβαδειακό και τον Πλατανιά καθόλου θεαματικές. Το ματς στο Βόλο ήταν ένα ακόμα εφετινό εκτός έδρας παιγνίδι της ΑΕΚ, ένα ματς στο οποίο η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε και αντεπιθέσεις να βγάλει και δημιουργική να είναι κάνοντας κατοχή μπάλα. Η ΑΕΚ είχε στο Βόλο επαναλάβει το παιγνίδι αναμονής που έκανε στο ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό, το οποίο επίσης έχασε. Τότε είχε ειπωθεί, ως δικαιολογία, ότι η ΑΕΚ υπερασπίστηκε το αβαντάζ στο Καραϊσκάκη: ακόμα κι αν αυτό ήταν η πρόθεσή της και τότε έκανε λάθη πολλά. Το πιο μεγάλο το κάνει ο Χιμένεθ. Τα λίγα καλά ματς αναμονής η ΑΕΚ τα έκανε παίζοντας με τέσσερα πραγματικά χαφ, δηλαδή όταν υπήρχε δίπλα στους Σιμόες, Γιόχανσον και Μάνταλο ο Αϊντάρεβιτς. Μπορεί να είναι αργός και κάπως βαρύς ο Αϊντάρεβιτς, αλλά είναι ένας κανονικός μέσος, που γεμίζει το γήπεδο. Χωρίς αυτόν, το 4-3-3 που ο Χιμένεθ χρησιμοποίησε στον τελικό, μοιάζει πολύ light. Εχω πραγματικά μεγάλη περιέργεια να δω πως ο Ισπανός θα επιχειρλησει ν αλλάξει τα αγωνιστικά δεδομένα: πρέπει, σε σχέση με τον τελικό να κάνει ένα διαφορετικό ματς, κόντρα σε ένα αντίπαλο που παίζει στην έδρα του και με το ηθικό στα ύψη!
Δοκιμασία στη Νέα Σμύρνη
Παράξενο και ενδιαφέρον και το ματς που ανοίγει την αυλαία στη Νέα Σμύρνη. Ο Πανιώνιος έχει κάνει φέτος δυο καλά ματς κόντρα στον ΠΑΟ. Επρεπε να τον κερδίσει στη Νέα Σμύρνη, όταν δέχτηκε το γκολ της ισοφάρισης από τον Βιγιαφάνιες στις καθυστερήσεις, κόντρα στη ροή του ματς κι αφού προηγουμένως ο Μπεν κι ο Μασούτ είχαν χάσει τεράστιες ευκαιρίες για το 2-0. Στάθηκε επίσης πολύ καλά στην άμυνα στη Λεωφόρο και πολύ δύσκολα θα έχανε, αν ο Λέτο δεν κέρδιζε ένα πέναλτι που σήκωσε θύελλες. Όμως από αυτά τα ματς μοιάζει να έχει περάσει ένας αιώνας. Ο Πανιώνιος τελείωσε πολύ άσχημα το πρωτάθλημα με συνεχόμενα άσχημα παιγνίδια και απώλειες βαθμών από ομάδες του χεριού του (Πλατανιάς, Κέρκυρα, Λεβαδειακός δεν έπρεπε κανονικά να του δημιουργήσουν προβλήματα) κι έχει και ένα προπονητή υπ ατμόν αφού έχει ανακοινωθεί και ότι ο Μιλόγεβιτς θα φύγει και ότι θα τον αντικαταστήσει ο Μιχάλης Γρηγορίου. Ο ΠΑΟ μοιάζει σε καλύτερη κατάσταση παρόλο που κι αυτός τον τελευταίο μήνα αληθινά καλό ματς έχει κάνει μόνο ένα: αυτό με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο. Ωστόσο σε σχέση με τον Πανιώνιο έμοιαζε πιο ήρεμος – τουλάχιστον μέχρι να μιλήσει ο Μπεργκ στη ΝOVA εκφράζοντας αμφιβολίες για το πόσο καλύτερη μπορεί να είναι η ομάδα του χρόνου ακολουθώντας πολιτικές λιτότητας.
Φυσικά είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς την πραγματική κατάσταση του Πανιωνίου, που ήταν και παραμένει μια μεγάλη παρέα, έστω κι αν είναι δεδομένο ότι η παρέα θα χαλάσει αφού διάφοροι (Ρισβάνης, Σιώπης, Μπεν κτλ) φεύγουν για άλλες πολιτείες. Σε μια αντίστοιχη κατάσταση πέρυσι, αναστατωμένος από την ιστορία του Μπακασέτα που είχε συμφωνήσει με την ΑΕΚ χωρίς η διοίκηση να το ξέρει, ο Πανιώνιος παραλίγο να κερδίσει τον ΠΑΟ την πρώτη αγωνιστική των play off κι αυτό είναι καλό να το έχουμε στα υπόψην μας.
Είμαστε στο τέλος της σεζόν, όλοι είναι κουρασμένοι, αλλά το κίνητρο της νίκης το έχουν όλοι: θα δούμε σίγουρα δοκιμασίες γεμάτες συγκινήσεις. Είναι σατανικό πάντως ότι τα προηγούμενα ματς του ΠΑΟ με τον Πανιώνιο και του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ κρίθηκαν από μεγάλα διαιτητικά λάθη. Σατανικό, αλλά όχι παράξενο: στην Ελλάδα φέτος είδαμε πολλά τέτοια.