Ο Νικήτας Αυγουλής, αφού πρώτα παρακολούθησε τον υποψήφιο γκαρντ του Ολυμπιακού, έχει να πει δύο πράγματα για το τι κάνει και τι δεν κάνει καλά ο Αμερικάνος που πάλεψε αλλά τελικά δεν στέριωσε στο ΝΒΑ.

Στο κολέγιο που έπαιξε (VCU από το 2011 ως το 2015) έμπαινε συνεχώς στις λίστες των σκάουτερς με τους καλύτερους αμυντικούς. Αυτό είναι και το πιο δυνατό του σημείο. Ας δώσουμε λίγο προσοχή εδώ κι ας σταθούμε. Ο Μπλατ ξεκινάει την επιλογή του από αυτό το δεδομένο. Δείγματα για το αν έχει καλή αμυντική λογική, βάση τακτικής δεν έχουμε. Ούτε από το πέρασμά του στο κολέγιο, ούτε από το NBDL, ούτε από το ΝΒΑ. Αυτό που είναι ξεκάθαρο και τον κάνει να ξεχωρίζει είναι η ατομική του άμυνα, είτε πάνω στη μπάλα, είτε με τον παίκτη του μακριά από αυτήν. 

Είναι από εκείνους που σε “σκάνε” αν σε μαρκάρουν. Δεν θα τον δεις να χαμηλώνει και με πλάγια βήματα να σε… σκεπάζει, αλλά είναι τόσο γρήγορος στις αμυντικές του αντιδράσεις που σε κάνει να φοβάσαι για το πότε θα κάνει attack και θα σου… φάει τη μπάλα. Βασική αρχή της προσωπικής άμυνας είναι να τσεκάρεις τον κορμό του αντιπάλου σου, είναι το μοναδικό σημείο του σώματος που δεν θα σου κάνει προσποίηση, “όπου πάει ο κορμός θα πάει και ο υπόλοιπος παίκτης”. 

Ο Ουέμπερ έχει τόσο καλά αμυντικά αντανακλαστικά που όταν μαρκάρει κοιτάζει τη μπάλα, αλλά πολύ δύσκολα θα του φύγεις. Βάζει το σώμα του, δεν φοβάται, βουτάει για μπάλες παίζει στο κόκκινο κι αυτό τον κάνει αυτομάτως παίκτη υψηλού κινδύνου για τραυματισμό. Από την άλλη, κακά τα ψέματα κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό την τέτοιους θέλει να παίζουν άμυνα. 

Επειδή από το σχολείο κιόλας (Great Bridge High School), ήταν μεγάλος “κλέφτης”, αυτόματα ανέπτυξε και την ικανότητα να τελειώνει φάσεις στο ανοικτό γήπεδο. 

Γιατί δεν έπαιξε στο ΝΒΑ; 

Αμυντικά είναι πολύ πάνω από την βάση κι αν είχε στεριώσει στη λίγκα ίσως να είχε και διακρίσεις για τις επιδόσεις του στα μετόπισθεν. Επιθετικά όμως, έχει μερικά… θέματα. Αυτά τα “θέματα”, ίσως να είναι το “διαβατήριο” για καλή ευρωπαϊκή καριέρα, όμως, ο μεσότιτλος λέει: “Γιατί δεν έπαιξε στο ΝΒΑ”…

Το σουτ από μακρινή απόσταση δεν είναι ανύπαρκτο, αλλά δεν είναι και το όπλο του. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να βάλει, υπάρχουν και άλλες που δεν θα μπαίνει τίποτε. Είναι ώριμος ωστόσο μπασκετικά και ποτέ δεν έχει συλληφθεί (σ.σ. τουλάχιστον κολεγιακά ή στο ΝΒΑ να κάνει καταχρήσεις σε αυτό). Ο αντίπαλος δεδομένα θα τον παίξει under στο πικ εν ρολ και ίσως μερικά βράδια να το μετανιώσει. 

Βλέπει πάσες, ξέρει να διαβάζει το παιχνίδι, αλλά θέλει δουλειά για να κατανοήσει πως γίνονται τα… ρήγματα στην Ευρώπη. Σαν χειριστής δεν είναι εκείνος που θα κρύψει τη μπάλα και θα την εμφανίσει στην εκτέλεση, αν όμως βρει πλεονέκτημα στο πρώτο βήμα θα την κάνει την δουλειά. 

Ίσως για αρχή στην Ευρώπη να είναι πολύ καλός σαν γκαρντ της αδύνατης πλευράς, όχι όπως είπαμε επειδή θα σουτάρει καλά από μακριά, αλλά γιατί μπορεί με την αθλητικότητά του να περάσει από την περίμετρο στα ενδότερα. 

Είναι βέβαιο ότι στον Ολυμπιακό θα δώσει ενέργεια, θα τον κάνει πιο πιεστικό, πιο γρήγορο πιο ενεργητικό. Τα υπόλοιπα μέσα στις τέσσερις γραμμές.