Ηγεσία χωρίς σεβασμό στην αποστολή της σπέρνει μόνο το διχασμό!

Ο Δημήτρης Παπανικολάου γράφει στο προσωπικό του blog στο Novasports.gr για τη διοίκηση του Γιώργου Γκιρτζίκη στην ΕΠΟ κι αναλύει τη σημασία της αρχαίας ελληνικής λέξης “φιλότιμο”.

Το “φιλότιμο” είναι αρχαία ελληνική λέξη. “Φιλότιμον” = ουδέτερο του “φιλότιμος”, δηλαδή φιλέω (= φέρομαι ευγενικά, φιλοξενώ) + τιμή, που σύμφωνα με το λεξικό σημαίνει “αξιοπρέπεια”, “τιμή”, “περηφάνια” και παρουσιάζεται ως ο καλώς εννοούμενος “εγωισμός” για όποιον εκτελεί πρόθυμα τα καθήκοντά του, με ευσυνειδησία και χωρίς να δίνει δικαιώματα να θιγεί η τιμή και η υπόληψή του.

Πάντα με τη βοήθεια του λεξικού, ως συνώνυμα με το “φιλότιμο” εμφανίζονται ο “σεβασμός”, η “ευθιξία” και η “φιλοτιμία” και ως αντώνυμα η “αναισθησία” κι η “αφιλοτιμία”.

Μεταφορικά το “φιλότιμο”, που συναντάται ως λέξη μόνο στην ελληνική γλώσσα, είναι και η “τσίπα” με σλαβική προέλευση. Χαρακτηριστικά η λαϊκή ρήση αναφέρει: “Αυτός δεν έχει τσίπα”. Δηλαδή κοροϊδεύει χωρίς ντροπή και συστολή.

Η παραπάνω ανάλυση ήταν αναγκαία για να κατανοήσει και ο πλέον αδαής την αγωνιώδη προσπάθεια του Γιώργου Γκιρτζίκη και της διοίκησής του όχι μόνο να κρατηθεί στο τιμόνι της ΕΠΟ, αλλά να το πράξει χωρίς να επιδιώξει να αλλάξει ρότα έστω και για τα μάτια του κόσμου.

Ο διοικητικός απολογισμός στη τελευταία τακτική ΓΣ της ομοσπονδίας ήταν 88-82 υπέρ της διοίκησης, γεγονός που σημαίνει ότι σχεδόν το 47% των Ενώσεων έχουν ήδη αποσύρει την εμπιστοσύνη τους.

Η ΦΙΦΑ έχει κάνει τη διαδρομή Ζυρίχη-Αθήνα, σχεδόν…Κολιάτσου-Παγκράτι για να λύσει τα προβλήματα που δημιουργούνται κάθε τόσο (κι όχι άδικα) με τις παρεμβάσεις Κοντονή, προκειμένου να λειτουργήσει με διαφάνεια η αθλητική δικαιοσύνη και η διαιτησία.

Αλλά ακόμα και τις όποιες συμφωνίες με τη ΦΙΦΑ η διοίκηση Γκιρτζίκη τις παρακάμπτει με έτσι θέλω. Έτσι η αλλαγή στη σύνθεση της Επιτροπής Δεοντολογίας, που θα ασχολείτο με τα μέλη της ΕΠΟ που έχουν εκκρεμότητες με τη δικαιοσύνη, αλλά και η ανακοίνωση του πίνακα των διαιτητών πριν καν συγκροτηθεί η νέα επιτροπή με τους εκπροσώπους της Λίγκας, της ομοσπονδίας και του επιδιαιτητή, φανερώνουν διάθεση μη συνεργασίας.

Την γνώμη τους για την λειτουργία της διοίκησης της ΕΠΟ εκφράζουν με κάθε ευκαιρία ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Και οι 3 μεγάλες ΠΑΕ ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να κατέβουν στο πρωτάθλημα, αφού ότι συμφωνείται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων καταστρατηγείται στην πορεία.

Κι ο Σταύρος Κοντονής επιστρέφει αύριο από τη Ζάκυνθο για να βγάλει ένα ακόμα φιρμάνι αναβολής του πρωταθλήματος. Αυτή τη φορά της έναρξής του από την προγραμματισμένη ημερομηνία.

Φυσικά και απορώ όπως κι ο κάθε ρομαντικός φίλαθλος: Μα δεν βλέπουν εκεί στην ΕΠΟ ότι δεν βρέχει, αλλά πως τους φτύνει το ίδιο το άθλημα! Τους φτύνει για κάθε τους επιλογή που έχει σχέση με τα πιο κρίσιμα πόστα στο ποδόσφαιρο. Την αθλητική δικαιοσύνη και τη διαιτησία.

Κι αναρωτιέμαι, όπως και κάθε ρομαντικός φίλαθλος: Αφού ο Γκιρτζίκης αγαπά το ποδόσφαιρο και θέλει να προσφέρει γιατί δεν έχει το φιλότιμο να αποχωρήσει και να επιστρέψει πάνω σε κατάλευκο άλογο, όταν η δικαιοσύνη αποφανθεί για τις κατηγορίες που του έχουν αποδοθεί;

Ναι, είμαι υπέρ του νομικού αξιώματος ότι “κανένας δεν είναι ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου”. Αλλά στην περίπτωση της διοίκησης Γκιρτζίκη το πράγμα έχει ξεφύγει για πάνω από μία σεζόν.

Ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου, όσο κι αν πιστεύει στην αθωότητά του, δεν έχει το δικαίωμα να ταλαιπωρεί ομάδες, φιλάθλους και ολόκληρο το σύστημα του οποίου υποτίθεται ότι είναι υπηρέτης, μόνο και μόνο για να φτάσει να δικαστεί (αν τελικά δικαστεί στη χώρα των προσχηματικών αναβολών) κατέχοντας την καρέκλα του προέδρου της ομοσπονδίας.

Τα μέλη της διοίκησης Γκιρτζίκη κι ο ίδιος ο πρόεδρος, αν πράγματι δεν έχουν να φοβηθούν κάτι, θα έπρεπε να έχουν ήδη αποχωρήσει, ζητώντας από τα δικαστήρια να επιταχύνουν τις διαδικασίες ώστε να εκδοθούν οι αποφάσεις και να επιστρέψουν στο χώρο αμόλυντοι και άσπιλοι.

Κι όχι να βάζουν προσκόμματα που στην πραγματικότητα τινάζουν στον αέρα κάθε προγραμματισμό σε πρωτάθλημα και κύπελλο, διαταράσσουν τη δημόσια τάξη στα γήπεδα και υποχρεώνουν ακόμα και τη “δική” τους ΦΙΦΑ να τους… τραβάει το αυτί.

Η μάχη για την απόδειξη της αθωότητας ενός ανθρώπου που είναι καθαρός, ναι, πρέπει να είναι μάχη ζωής. Η μάχη για τη διατήρηση της καρέκλας ενός ερασιτέχνη παράγοντα που εμφανίζεται να αγαπά το ποδόσφαιρο δεν προσφέρει παρά διχασμό και διάλυση.

ΥΓ: Της Παναγίας σήμερα. Ας ζητήσουν κάποιοι τη βοήθειά της. Ίσως και να τους την προσφέρει απλόχερα!