Ο Κωστής Μπότσαρης, μέσω του προσωπικού του blog, κάνει έναν απολογισμό της κανονικής περιόδου που ολοκληρώθηκε ενώ μιλάει και για τον επερχόμενο τελικό Κυπέλλου κόντρα στην ΑΕΚ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για μια – ακόμη – σεζόν, η κανονική περίοδος του πρωταθλήματος έφτασε στο τέλος της. Ο Π.Α.Ο.Κ. στο γήπεδο της Τούμπας, επικράτησε 5-0 (30’ Κάτσε, 32’ Κουλούρης, 45’+ Μπίσεσβαρ, 62’ Μπίσεσβαρ, 83’ Πργιοβιτς – 31’ Παμλίδης) της Κέρκυρας, γράφοντας τον δικό του, ιδανικό επίλογο εν όψει και της συνέχειας που ακολουθεί.
Ένα αποτέλεσμα που «σφράγισε» τη δεύτερη θέση στη βαθμολογία, έξι βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό, με την υποσημείωση πως στην εκκίνηση της σεζόν, «κουβαλούσε» και τους βαθμούς της ποινής των μείον τριών βαθμών από την αντίστοιχη περσινή, ενώ σε συνάρτηση και με την ισοπαλία της Α.Ε.Κ. στα Ιωάννινα, πρόσθεσε έναν – επιπλέον – βαθμό εν όψει των πλέι οφ, έναντι ενός του Παναθηναϊκού και κανενός της Ένωσης και του Πανιωνίου. Κατά συνέπεια, με πληθώρα απουσιών μεν (σ.σ. Γλύκος, Βαρέλα, Κρέσπο, Λέοβατς, Τσίμιροτ, Σακχόφ, Αθανασιάδη, Μυστακίδη) και κόντρα σε μια αδιάφορη – βαθμολογικά – ομάδα που στόχος της ήταν μια καλή εμφάνιση και η δοκιμή ορισμένων νέων ποδοσφαιριστών εν όψει της προσεχούς σεζόν, σημείωσε μια καλή εμφάνιση που συνοδεύτηκε κι από ανάλογη αποτελεσματικότητα.
Ένα σκορ – μάλιστα – που δεν πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις χάρη στον εξαιρετικό Κουτζαβασίλη, που στο πρώτο εικοσάλεπτο του αγώνα έδειχνε απροσπέλαστος σε κάθε επιθετική προσπάθεια του «Δικεφάλου», που στο ίδιο χρονικό διάστημα είχε ήδη σημειώσει διψήφιο αριθμό τελικών προσπαθειών αναζητώντας το πρώτο του γκολ και «κλείοντας» τον αγώνα με τελικό απολογισμό είκοσι δυο έναντι μιας, η οποία ήταν και το γκολ των Φαιάκων. Οι ποδοσφαιριστές του Βλάνταν Ίβιτς, με πολλές αλλαγές όπως ήταν και αναμενόμενο λόγω των απουσιών, πήραν τον έλεγχο του αγώνα από το πρώτο λεπτό και δεν τον άφησαν ποτέ. Παρά την άμεση ισοφάριση της Κέρκυρας, δεν πτοήθηκαν ούτε στο ελάχιστο, απάντησαν άμεσα κι έκλεισαν το πρώτο μέρος προηγούμενοι 3-1, χάρη σε πέναλτι (σ.σ. για το οποίο διαμαρτυρήθηκαν ως προς την εγκυρότητά του οι φιλοξενούμενοι) που κέρδισε ο Κίτσιου και εκτέλεσε εύστοχα ο Μπίσεσβαρ.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με μια απροσδόκητη αλλαγή για τον Π.Α.Ο.Κ. καθώς με την εικόνα του αγώνα, όπως είχε διαμορφωθεί από το πρώτο ημίχρονο, ο Λούμπος Μίχελ συζήτησε με τον κ. Ίβιτς και αποφάσισαν τη χρησιμοποίηση του 18χρονου Σιαμπάνη αντί του Μπρκιτς, προκειμένου να δοκιμαστεί ο νεαρός και φέρελπις τερματοφύλακας σε πιο …βαθιά «νερά», δίχως πάντως ν’ αντιμετωπίσει δυσκολίες στο εύκολο έργο που – αποδείχτηκε – πως τον περίμενε. Στο 59’ ο Πργιοβιτς – προκειμένου να πάρει ρυθμό – αντικατέστησε τον Μπίσεσβαρ δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία στον προπονητή του να δοκιμάσει την ομάδα του και σ’ έναν σχηματισμό που δεν υιοθετεί συχνά, δηλαδή του 4-4-2 αντί του 4-2-3-1 με το οποίο ξεκίνησε την αναμέτρηση. Τις αλλαγές «έκλεισε» νωρίς ο Σέρβος τεχνικός καθώς στο 69’ πέρασε τον Χαρίση αντί του πολυτιμότερου ποδοσφαιριστή της αναμέτρησης σύμφωνα και με την καθιερωμένη ψηφοφορία, Πέδρο Ενρίκε, που μπορεί να μη σκόραρε, αλλά έδειξε τις δυνατότητές του και στη δημιουργία και το …σερβίρισμα με δυο ασίστ. Πολύ κοντά σ’ επίπεδο απόδοσης και ο Κάτσε με γκολ και ασίστ, δίχως αυτό να σημαίνει πως υστέρησε κάποιος από όλους όσοι αγωνίστηκαν.
Η μοναδική …ανησυχία του αγώνα προέκυψε όταν ο Κάνιας, σε μια απότομη αλλαγής κατεύθυνσης στο β’ ημίχρονο, ένιωσε ενόχληση στον αστράγαλο του δεξιού του ποδιού, εκεί δηλαδή που ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμό τον περασμένο Φεβρουάριο χάνοντας – σχεδόν – ένα μήνα αγωνιστικής δράσης. Ωστόσο, οι εξετάσεις στις οποίες τον υπέβαλε το ιατρικό τιμ της ομάδας, δεν έδειξαν κάτι ανησυχητικό. Εν γένει ήταν ένας αγώνας που δεν αξίζει και να μείνει πολύ κανείς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν πρόβα …τελικού, για όλους τους λόγους που αναλύθηκαν στις παραπάνω γραμμές.
Με όλες αυτές τις εξωαγωνιστικές δράσεις σ’ εξέλιξη ο Π.Α.Ο.Κ. έκανε το καθήκον του εξασφαλίζοντας την απόλυτη ηρεμία του σ’ αυτήν την κρίσιμη εβδομάδα προετοιμασίας εν όψει του Σαββατιάτικου τελικού κυπέλλου κόντρα στην Α.Ε.Κ. στο Πανθεσσαλικό Στάδιο. Ένας βασικός στόχος και για τις δυο ομάδες από το ξεκίνημα της σεζόν, ανάμεσα σε μια ομάδα που επιστρέφει μεν σε τελικό έπειτα από τρία χρόνια, αλλά έχει να γευθεί τη χαρά της κατάκτησής του τροπαίου δέκα τέσσερα ολόκληρα χρόνια, έναντι της αντιπάλου της που το πανηγύρισε μόλις πέρσι. Μια από τις πολλές – σημαντικές – λεπτομέρειες που μπορούν να παίξουν το ρόλο τους, ενώ είναι μια από τις απειροελάχιστες φορές που ο χώρος διεξαγωγής του τελικού δε γίνεται ούτε στην έδρα, αλλά ούτε καν στην πόλη που εδρεύει είτε η μια, είτε η άλλη ομάδα. Μια απόφαση που είχε το κόστος της μικρότερης χωρητικότητας σε σχέση με το ενδεχόμενο διεξαγωγής του στο Ο.Α.Κ.Α., το οποίο στον συγκεκριμένο τομέα σαφώς κι εξυπηρετούσε περισσότερο, ωστόσο είναι η έδρα της Ένωσης. Μοιραία λοιπόν, εξ αρχής είναι κάτι το διαφορετικό σε σχέση με όλα έχουν συμβεί ως τώρα.
Από εκεί και πέρα είναι στο …χέρι των δυο ομάδων να (απο)δείξουν τί μπορούν να κάνουν σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στο θέμα της οργανωμένης μετακίνησης οπαδών. Αν το δουν όλοι έτσι, τότε κάτι καλό μπορεί να βγει, αν όχι, ο καθένας έχει την ευθύνη των πράξεών του και είναι απόλυτα άξιος της μοίρας του. Γιατί καλό το «σήμερα», αλλά υπάρχει και το «αύριο» και το «μεθαύριο» κ.ο.κ. Αν αυτό ενδιαφέρει έχει καλώς, ειδάλλως όπως στρώνει ο καθένας κοιμάται κι ότι σπέρνει θερίζει. Ας κάνει ο καθένας ότι καταλαβαίνει κι ότι του επιτρέπει η συνείδησή του. Ο χρόνος όμως μέχρι τότε είναι αρκετός ώστε να γίνει μεγαλύτερη και αναλυτικότερη συζήτηση για το μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού του προσεχούς Σαββάτου. Ως τότε, καλή δύναμη, καλή συνέχεια και καλό μήνα σε όλους …
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ