Ο Μάνος Μανουσέλης γράφει στο προσωπικό του blog για την χθεσινή νίκη του Ολυμπιακού στην Πόλη και το πώς θα επιστρέψει εκεί για το Final Four.

Ο Ολυμπιακός από την Πόλη δεν θα γυρνάει ποτέ με άδεια χέρια! Με τον Βασίλη Σπανούλη να δείχνει τον δρόμο από μακριά και τους συμπαίκτες του να δίνουν ομηρικές μάχες κάτω από τα δύο καλάθια, οι ερυθρόλευκοι πήραν μια δίκαιη και αντρίκεια νίκη επί της Εφές το βράδυ της Παρασκευής και πλέον η πρόκριση θα παιχτεί την ερχόμενη Τρίτη στον πέμπτο τελικό που θα γίνει στο ΣΕΦ!

Μπορεί η Εφές στα χαρτιά να μην είναι ομάδα με χαρακτήρα και γενικά να χάνει τη συνοχή της στα δύσκολα, μπορεί να φάνταζε εξ αρχής πολύ δύσκολο για τους παίκτες του Περάσοβιτς το να νικήσουν τρεις συνεχόμενες φορές τον Ολυμπιακό, αλλά για να εκτεθούν οι αδυναμίες του αντιπάλου, έπρεπε η ελληνική ομάδα να μάθει από τα λάθη της στον δεύτερο και τον τρίτο αγώνα, να προσεγγίσει με διαφορετικό τρόπο ένα elimination game, ώστε να οδηγήσει και πάλι την σειρά στο ΣΕΦ. Και το έκανε: 

Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου επέβαλε τον δικό της τρόπο παιχνιδιού και πήρε ακριβώς έτσι αυτό που τόσο ήθελε. Ο τίτλος στην συνολική προσπάθεια της ομάδας πρέπει να είναι:  The Olympiacos Way! 

Πως μεταφράζεται αυτή η …αμερικανιά σε πράξεις: 
Οι δώδεκα μπαίνουν στο γήπεδο και η διάθεση τους είναι να δώσουν ότι έχουν και δεν έχουν, να βγάλουν όλη τους την ενέργεια στο παρκέ.
Ξεκινούν άπαντες από την άμυνα, με πρώτο τον αρχηγό της ομάδας, αυτόν που έχει σηκώσει κούπες, έχει βγει MVP, έχει το μεγαλύτερο συμβόλαιο.
Όταν η μπάλα βρίσκεται στον αέρα ή, στο παρκέ,  τουλάχιστον ένας από τους πέντε θα ορμήσει για να πάρει την κατοχή, θυσιάζοντας το σώμα του, μην υπολογίζοντας τον πόνο, ακόμη και ένα πιθανό τραυματισμό!
Και όταν θα έρθει η ώρα να γίνει φάουλ, αυτό θα είναι αληθινό, όχι παραμύθι! Θα νιώσει ο αντίπαλος την δύναμη του αντιπάλου, θα πάρει το μήνυμα για το πως θα κυλήσει η βραδιά! 
Πάμε στην επίθεση: Ολοι ξέρουν ποιος και πως θα ξεκινήσει την δημιουργία του ρήγματος στην αντίπαλη άμυνα. Από εκεί και πέρα ο καθένας έχει την δική του δουλειά. Να κάνει σκριν, να περιμένει την πάσα για να σουτάρει, να πάει με …χίλια στο επιθετικό ριμπάουντ, ή, να κάνει σπριντ για να επιστρέψει στην άμυνα…
Οποιος παίρνει την εντολή να μπει να παίξει είναι έτοιμος. Δεν χρειάζεται να περάσουν πέντε φάσεις για να ζεσταθεί, ή να φάει δύο καλάθια, ώστε να καταλάβει ποιον τελικά μαρκάρει.
Οσοι κάθονται στον πάγκο, ΔΕΝ κάθονται στον πάγκο!!! Συμμετέχουν σε κάθε φάση, τόσο ώστε οι διαιτητές τους κάνουν συνεχώς παρατηρήσεις, για να μείνουν στην θέση τους… 

Με άλλα λόγια: Ο Ολυμπιακός μπορεί να μην έχει το περισσότερο ταλέντο στην Ευρωλίγκα, μπορεί να έχει λιγότερο λαμπερούς παίκτες ακόμη και από την Εφές που ζορίστηκε να μπει στους οκτώ, αλλά είναι μια αληθινή ομάδα, με ρόλους και συνοχή, όπου το εμείς μπαίνει πάνω από το εγώ! Σε στιγμές οριακές μέσα στην σεζόν, μόνο οι οργανισμοί που έχουν συνέχεια και τα μέλη τους είναι ενωμένα, μπορούν να επιβιώσουν. Αυτό ακριβώς έγινε το βράδυ της Παρασκευής στην Πόλη.

Από εκεί και πέρα το βράδυ της Παρασκευής θα μείνει στην ιστορία, ως μία ακόμη απόδειξη της μοναδικής κλάσης του Βασίλη Σπανούλη και ταυτόχρονα του τι σημαίνει παίκτης – νικητής. Η αυτοπεποίθηση με την οποία σούταρε (και έβαζε) τα τρίποντα ο ηγέτης του Ολυμπιακού (ένας παίκτης που ποτέ δεν ήταν ο μεγάλος σουτέρ) λειτουργούσε λες και σημάδευε από την παραλία την θάλασσα! Το μήνυμα στους συμπαίκτες του ήταν ξεκάθαρο. Και ταυτόχρονα ήταν σκληρός στην άμυνα, ενώ ρίσκαρε όσο χρειαζόταν στην δημιουργία.  
 
Ο αθλητικός εγωισμός και η νοοτροπία με την οποία παίζει ο Βασίλης τέτοια ματς θυμίζει μια επική ιστορία από την εποχή των Μπουλς όταν γινόταν μεγάλη κουβέντα για το πόσο εγωιστικά έπαιζε ο Τζόρνταν και το πως προσπάθησε να αλλάξει την νοοτροπία του ο Φιλ Τζάκσον με την βοήθεια του Τεξ Ουίντερ και της τριγωνικής επίθεσης. Ο μύθος, λοιπόν, λέει ότι κάποια στιγμή στα αποδυτήρια του Σικάγο έγινε ο παρακάτω διάλογος ανάμεσα στον Ουίντερ και τον Αιρ Μάικ:

There is no (letter) I in the (word) Team
Yes, but there is an I in the word Win

Είναι φανερό ότι ο Σπανούλης μπορεί ακόμη στα 35 του να κάνει τη διαφορά στα δύσκολα και ταυτόχρονα να οδηγήσει τους συμπαίκτες τους σε ένα υψηλότερο επίπεδο…

Τι άλλο κρατάμε από την εικόνα της Παρασκευής:

Την ανταπόκριση του Ολυμπιακού στο «ξύλο» που έπαιξε η Εφές τόσο στο δεύτερο, όσο και στο τρίτο παιχνίδι. Οι ερυθρόλευκοι έβαλαν πολύ δυνατά το σώμα τους, δεν ασχολήθηκαν με τους διαιτητές και ειδικά το σχήμα με τους Παπαπέτρου, Παπανικολάου ταυτόχρονα στο παρκέ, έβγαλε hustle plays επιπέδου NBA play offs.
Την εξαιρετική δουλειά του Γιάννη Σφαιρόπουλου στην αμυντική τακτική των αλλαγών, τόσο σε επίπεδο απόφασης, αλλά και σε ότι αφορά το πως το υποστήριξε στα σημεία που υπήρξαν δυσκολίες, τόσο όταν έπαιζε με κοντά σχήματα, τόσο και όταν χάθηκαν ριμπάουντ. Ο Ελληνας τεχνικός έμεινε προσηλωμένος στο πλάνο και σιγά – σιγά τόσο η ομάδα του εκτέλεσε καλύτερα, όσο και η Εφές κυριολεκτικά σταμάτησε να διαβάζει τι γινόταν στο παρκέ και έπαιζε στην τύχη.
Την επιστροφή του Πάτρικ Γιανγκ στο μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Ο τρίτος σέντερ του Ολυμπιακού μπήκε σε ένα σημείο του δευτέρου ημιχρόνου και κυριάρχησε στον τομέα των ριμπάουντ, δίνοντας το τελευταίο κομμάτι που έλειπε από το παζλ της νίκης.
Την συνολική εικόνα του Ολυμπιακού σαν ομάδα, τον τρόπο που πανηγύριζε ο πάγκος, την ομαδικότητα στην επίθεση, την συγκέντρωση των αναπληρωματικών, το γεγονός ότι σκόραραν και οι 10 παίκτες που έπαιξαν, το ότι έπιασαν ριμπάουντ οι 9 από τους 10 που μπήκαν στο παιχνίδι…  

Τι είπαμε στην αρχή; Ο Ολυμπιακός, που με την συνολική του εικόνα σίγουρα δικαιούται να πάει στο φάιναλ φορ, δεν θα γυρνάει ποτέ με άδεια χέρια από την Πόλη! Πρέπει, όμως, πρώτα να πάει! Εννοείται ότι οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν προκριθεί όσο και αν γράφουν θριαμβολογίες οι εφημερίδες και τα σάιτ, όσο και αν ο κόσμος πανηγυρίζει και ετοιμάζεται να γεμίσει το γήπεδο την Τρίτη, για να ζήσει από κοντά την μεγάλη στιγμή. Ευτυχώς στο ΣΕΦ, τόσο ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, όσο και το επιτελείο του ξέρουν πολύ καλά ότι το γιορταστικό κλίμα και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που θέλει δεδομένη τη νίκη επί της Εφές στον πέμπτο αγώνα της σειράς μόνο κακό μπορεί να κάνει. Για να ξαναπάει, λοιπόν, ο Ολυμπιακός στην Κωνσταντινούπολη για το φάιναλ φορ, πρέπει να αντιμετωπίσει το ματς με την Εφές λες και είναι το τελευταίο ματς της χρονιάς όπου εκεί κρίνονται τα πάντα. Ετσι θα πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο…