Στο χειρότερο δυνατό σκηνικό για μια ποδοσφαιρική γιορτή, σε έναν τελικό με άδειες εξέδρες, η ΑΕΚ “κλείδωσε” οριστικά στο παρελθόν την “μαύρη” διετία της ντροπής. Η λέξη “ήρθαμε” ήταν τυπωμένη στα μπλουζάκια που φόρεσαν οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης και δεν αποτύπωνε απλώς την κατάκτηση ενός τροπαίου, αλλά τη δικαίωση όλων των μελών της ομάδας, καθώς και το ξέσπασμα των φιλάθλων του Δικφάλου μετά τα όσα έζησαν τα προηγούμενα χρόνια.
Στον τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό η ΑΕΚ επικράτησε δίκαια, αφού εκμεταλλεύθηκε τις ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν και από τη στιγμή που πέτυχε το πρώτο γκολ διαχειρίστηκε άψογα το παιχνίδι, φτάνοντας στη νίκη. Παρά το προβάδισμα οι παίκτες της δεν αποπροσανατολίστηκαν απ’ τον αρχικό τους στόχο, αλλά αντίθετα μπήκαν στο β’ ημίχρονο τηρώντας κατά γράμμα τις οδηγίες που τους είχαν δοθεί. “Χώρος στον Ολυμπιακό, κοντά οι γραμμές και οι παίκτες κάθε γραμμής έτσι ώστε να μην υπάρχουν μεγάλες αποστάσεις, αλλά και πίεση στην αντίπαλη περιοχή”. Πίστευαν στην ΑΕΚ ότι αν πιέσουν τους αντιπάλους τους και τους αναγκάσουν να υποπέσουν σε λάθη, μπορούν να χτυπήσουν στην κόντρα. Αυτό που έγινε δηλαδή.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτός ο λόγος της επιτυχίας. Οι “κιτρινόμαυροι” είχαν στο γήπεδο πιο “διψασμένους” παίκτες για την κατάκτηση του τροπαίου. Ενδεχομένως για κάποιους το συγκεκριμένο στοιχείο να δείχνει μια πολύ γενική προσέγγιση του ματς, αλλά δεν παύει να είναι μια σημαντική λεπτομέρεια. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έψαχναν τον πρώτο τίτλο της καριέρας τους κι αυτό τους έκανε ακόμα πιο επικίνδυνους. Επίσης “ζούσαν” τις τελευταίες μέρες προκειμένου να δώσουν απαντήσεις μέσα στο γήπεδο για όλες τις “εύκολες” συγκρίσεις σε σχέση με τους παίκτες του Ολυμπιακού.
Θυμίζω ότι μετά το ματς πρωταθλήματος μεταξύ των δύο ομάδων στο Ολυμπιακό στάδιο, οι “κιτρινόμαυροι” άκουγαν τα προκλητικά σχόλια απ’ την πλευρά των “ερυθρόλευκων” οι οποίοι υποστήριζαν ανοιχτά πως επιθυμούσαν ως αντίπαλό τους στο κύπελλο την ΑΕΚ, για να αποδείξουν την ανωτερότητά τους. Το χατήρι τους έγινε, αλλά μέσα στο γήπεδο, για δεύτερο διαδοχικό ματς μεταξύ τους, οι παίκτες της Ένωσης ήταν αυτοί που πανηγύρισαν. Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα δεν υπήρχε ούτε αριθμητικό μειονέκτημα, ούτε τίποτα.
Ο Στέλιος Μανωλάς έπαιξε τον δικό του καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Έστησε σωστά την ομάδα και όταν είδε ότι ο Βάργκας έδωσε ό, τι είχε να δώσει, πέρασε στο παιχνίδι τον Μπακάκη προσθέτοντας ταχύτητα στο δεξί άκρο, με σκοπό να γίνει η ομάδα του ακόμα πιο απειλητική στις αντεπιθέσεις. Επίσης πήρε το ρόσκο με την παρουσία του Ανέστη στην ενδεκάδα και δικαιώθηκε απόλυτα, αφού ο Έλληνας γκολκίπερ κράτησε όρθια την ΑΕΚ με τις αποκρούσεις του. Μέχρι χθες ήταν αρκετοί όσοι αναρωτιόντουσαν αν ο Μανωλάς μπορεί να κοουτσάρει σε υψηλό επίπεδο. Ίσως μετά από τον τελικό να έχουν αρχίσει σιγά – σιγά να διαφοροποιούν την άποψή τους.