Κατάθεση ψυχής από τον Στέλιο Μανωλά στη συνέντευξη Τύπου, αποθέωσε τον Πέτρο Μάνταλο και τους υπόλοιπους παίκτες του, ενώ αποκάλυψε το παρασκήνιο της δεύτερης επιστροφής του στην ΑΕΚ ως προπονητής στη φετινή σεζόν.
Αναλυτικά οι δηλώσεις Μανωλά:
Για το αν ισχύει αυτό που είπε ο Μάρκο Σίλβα ότι ο ένας μήνας χωρίς ματς αφαίρεσε ρυθμό από τον Ολυμπιακό: «Τι να πω εγώ; Κι εμείς προετοιμαζόμασταν για τον τελικό με έναν προπονητή που τον έφεραν 11 η ώρα τη νύχτα γιατί έφυγε ο Κύριος Πογιέτ και κλήθηκα να παίξω με τον Ατρόνητο. Η δουλειά του επαγγελματία , σε όλες τις δουλειές, είναι ότι ζούμε σε ένα ευμετάβλητο περιβάλλον και πρέπει να προσαρμοζόμαστε γρήγορα. Δεν το δέχομαι αυτό. Ο Ολυμπιακός ήρθε έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αλλά κι εμείς προετοιμαζόμασταν για το Σάββατο και ξαφνικά πήγα στην Τούμπα χωρίς να ξέρω τον ΠΑΟΚ. Δεν πρέπει να βρίσκουμε δικαιολογίες. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα».
Για το αν οι ρόλου φαβορί και αουτσάιντερ είναι μόνο στα χαρτιά: «Πρόσφατα άκουσα τον Σιμεόνε να λέει ότι τα μπάτζετ παίζουν ρόλο μέχρι να μπεις στον αγωνιστικό χώρο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, δείτε πώς πήρε το πρωτάθλημα η Λέστερ και που έχει φτάσει η Ατλέτικο με προπονητή που εμπνέει και έχει πάθος. Είπα στα παιδιά ότι οι αθλητές είναι ικανοί, αλλά η θέληση είναι πιο σημαντική από τις ικανότητες. Όταν θέλεις να είσαι σε μεγάλη ομάδα πρέπει να θέλεις να είσαι πρωταθλητής. Αν δεν το αντέχεις πήγαινε σε μικρότερη ομάδα και να είσαι πρώτος στο χωριό. Η νίκη στην μεγάλη ομάδα είναι αυτοσκοπός και όχι ψυχαναγκασμός».
Για το αν έχει αλλάξει γνώμη για το αν θα μείνει ως προπονητής αν του ζητηθεί από την διοίκηση: «Εγώ δεν λέω και ξελέω. Είμαι άνθρωπος της ΑΕΚ, παιδί των Ακαδημιών, γεννήθηκα στην ΑΕΚ, ανήκω και θα ανήκω, θα βοηθώ σε οποιοδήποτε πόστο, ακαδημία ή άλλη θέση».
Για το αν η διοίκηση του πει ότι πρέπει να μείνει: «Θα μάθετε σύντομα, το έχουμε πει και να μην το ξαναλέμε. Είναι κρίμα πραγματικά γιατί ο αείμνήστος Φάντροκ που ήταν ένας από τους δασκάλους μου, είχε πει ότι πρέπει ένα τέτοιο ματς να είναι γιορτή. Είδατε εσείς γιορτή χωρίς κόσμο; Αξίζουμε εμείς οι Έλληνες τέτοια πράγματα; Δεν πρέπει να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να φτιάξουμε το ποδόσφαιρο; Είναι ωραίο να πανηγυρίζεις σε άδειο γήπεδο; Παίξαμε στην Τούμπα σε άδειο γήπεδο, στον Ατρόμητο, άδειο γήπεδο. Έχω πάει σε θέατρο και ήμασταν 5 άτομα. Αυτό που ζούμε στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Πρέπει να βρεθεί μία λύση, δεν το αξίζουμε σαν λαός, οι φίλαθλοι, εσείς που κάνετε τη δουλειά σας και οι ποδοσφαιριστές».
Για τις προσκλήσεις που δόθηκαν σε οργανωμένους: «Εδώ ήρθαμε να μιλήσουμε για το παιχνίδι, πάμε σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το παιχνίδι».
Για το τι σημαίνει η κατάκτηση του Κυπέλλου από την ΑΕΚ μετά από την καταστροφή που είχε ζήσει: «Η ζωή είναι ένα ταξίδι και υπάρχουν σε αυτό το ταξίδι και καλές στιγμές και κακές στιγμές. Η ΑΕΚ δεν διαφέρει από αυτό. Έγινε μία λάθος διαχείριση για πολλά χρόνια και βρεθήκαμε στην Γ’ Εθνική. Όμως με την πρώτη χρονιά στην Α΄ Εθνική, κανένας δεν θα το πίστευε ότι θα κατακτούσαμε τίτλο. Η ΑΕΚ είναι τεράστιο σωματείο με λαό που την λατρεύει, ανήκει στις μεγάλες ομάδες σε οποιαδήποτε κατηγορία και αν παίζει. Το διαπιστώσατε κι εσείς πόσος κόσμος την ακολουθούσε στη Β’ και τη Γ’. Κακώς, η ΑΕΚ ανήκει στην Α’ Εθνική και εγώ βλέπω ότι επανέρχεται».
Για το τι σκεφτόταν όταν έκανε μόνος του βόλτες στον αγωνιστικό χώρο και το αν η κατάκτηση του Κυπέλλου φέρνει πίεσης για άλλες επιτυχίες: «Έχω κάποια προσωπικά προβλήματα, δεν είναι του παρόντος. Βάρος δεν είναι για την ΑΕΚ να παίρνει τίτλους, αλλά να μην παίρνει. Το είπα και την πρώτη φορά που ήρθα και δεν χαϊδεύω αυτιά. Σε αυτά τα παιδιά, γιατί αυτοί πήραν το Κύπελλο, αυτοί παλεύουν έναν χρόνο και έχουν αλλάξει τέσσερις φορές. Αυτοί κέρδισαν τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, αυτοί έφεραν δεύτεροι την ομάδα και είναι οι πρωταγωνιστές. Θα ήθελα να πω κάτι για τον Μάνταλο. Κάτι είπα πρόσφατα και τα ΜΜΕ τα πήραν κάπως. Είναι μεγάλος παίκτης, έχει στοιχεία του Τσιάρτα και πιστεύω ότι μπορεί να γίνει πιο μεγάλος από τον Τσιάρτα. Έπαιξε με ένα πόδι και οι μεγάλοι παίκτες έτσι χτίζονται, το επιτελείο είχε πέσει πάνω του. Ήταν πραγματικός αρχηγός και του αξίζουν συγχαρητήρια όπως σε όλα τα παιδιά γιατί βγάλανε εγωισμό πείσμα και θέληση. Μπορεί να έχεις το απίστευτο ταλέντο, αν δεν έχεις θέληση δεν πάς πουθενά. Μιλήσαμε 10’ πριν το ματς και προσπάθησα να τους περάσω αυτά τα πράγματα. Πρώτη φορά κάθομαι στον πάγκο σε τελικό αλλά το έχω ζήσει πάρα πολλές φορές σαν αθλητής και όποτε το πιστέψαμε και μπήκαμε μέσα έγινε πραγματικότητα».
Για το γεγονός ότι σταμάτησε την καριέρα του σαν ποδοσφαιριστής σαν σήμερα πριν από 18 χρόνια: «Είναι αλήθεια και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει θεός. Θέλω αυτό το κύπελλο να το αφιερώσω στα παιδιά μου. Θυμάμαι ότι όταν σταμάτησα με την Ξάνθη έβρεχε και τα έβγαλα έξω στο γήπεδο. Ήρθα στην ΑΕΚ 14 ετών, ένα παιδί από το Γαλάτσι και σταμάτησα με οικογένεια. Σήμερα δεν ήταν εδώ τα παιδιά μου, δεν πήραν προσκλήσεις, αλλά θέλω να τους το αφιερώσω . Δεν είναι ο πιο σημαντικός τίτλος της καριέρας μου γιατί θα έρθουν κι άλλοι. Πιο σημαντικός θα είναι όταν θα πάρει το πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ είναι γεννημένη να πρωταγωνιστεί όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ. Επειδή ξέρω τον πρόεδρο πόσο φιλόδοξος είναι, θέλει να χτίσει μία ομάδα που θα πάει πολύ ψηλά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς γιατί με εμπιστεύτηκαν, σκαφτείτε τι θα ακούγανε σε αρνητικό αποτέλεσμα. Η εύθηνη να είσαι στον πάγκο της ΑΕΚ είναι μεγάλη. Είμαι πολύ υπεύθυνος άνθρπος και το να κάθεσαι στον πάγκο είναι η μεγαλύτερη τιμή αλλά και η μεγαλύτερη ευθύνη. Εγώ μόνο διαχειρίστηκα τα προσόντα των παιδιών, όλα τα έκαναν τα παιδιά. Θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όλο το επιτελείο που πασχίζει για το καλό της ομάδας».
Για το αν ήταν η πιο δύσκολη απόφαση της καριέρας του να αναλάβει την ΑΕΚ και αν πίστευε ότι θα κατέληγε τόσο όμορφα: «Είμαι άνθρωπος του ποδοσφαίρου με γνώσεις, όχι μόνο προπονητικές, γενικότερα. Ασχολούμαι και μου αρέσει να προοδεύω. Όταν ήρθα πρώτη φορά όταν έφυγε ο Δέλλας και με φώναξε ο Ντούσκο, του είπα είναι βαριά ευθύνη, δεν την έχω δουλέψει την ομάδα, είναι δύσκολο. Σε παρακαλώ πολύ, είναι μεγάλο βάρος και μη μου το ξανακάνεις. Στις 11 η ώρα τη νύχτα, γυρνώντας γιατί σχολάω αργά από την ακαδημία, χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν ο Ντούσκο, και μου λέει ‘’έφυγε ο Πογιέτ, έλα στο ξενοδοχείο’’. Του είπα ‘’Ντούσκο δεν μπορώ. Και μου κλείνει το τηλέφωνο».