Δύο μεγάλες κρίσεις, οι οποίες αποτελούν η μία καθρέφτη της άλλης, κλυδωνίζουν αυτή τη στιγμή την Ευρώπη. Από τη μία ο Μπόρις Τζόνσον κλείνει το Κοινοβούλιο της Μεγάλης Βρετανίας, μην αφήνοντας περιθώριο αντίδρασης στην αντιπολίτευση, ώστε να αποτρέψει ένα άτακτο Brexit. Από την άλλη, ο...

Δύο μεγάλες κρίσεις, οι οποίες αποτελούν η μία καθρέφτη της άλλης, κλυδωνίζουν αυτή τη στιγμή την Ευρώπη.

Από τη μία ο Μπόρις Τζόνσον κλείνει το Κοινοβούλιο της Μεγάλης Βρετανίας, μην αφήνοντας περιθώριο αντίδρασης στην αντιπολίτευση, ώστε να αποτρέψει ένα άτακτο Brexit. Από την άλλη, ο φιλόδοξος Ματέο Σαλβίνι, διέλυσε τον κυβερνητικό συνασπισμό, ευελπιστώντας ότι ο ελιγμός του θα οδηγήσει στις κάλπες.

Την περασμένη εβδομάδα, ένας ψηλός άντρας θα έπαιρνε την πτήση προς την Αμπερντίν. Ο Jacob Rees-Mogg είναι όμως πολύ αναγνωρίσιμος στη Βρετανία, επομένως ταξίδεψε incognito, ώστε να μην καταλάβουν οι πολίτες που θα τον συναπαντούσαν ποια ήταν η αποστολή του. Ως πρόεδρος του Ιδιωτικού Συμβουλίου της κυβέρνησης, ήταν στο δρόμο προς τα υψίπεδα της Σκωτίας, και προορισμός του ήταν τα θερινά ανάκτορα της Βασίλισσας Βικτόριας στο Μπαλμόραλ. Η αποστολή του Rees-Mogg και των συναδέλφων του ήταν να συμβουλεύσει την τρισέγγονη της Βικτόριας, την βασίλισσα Ελισάβετ, να αναστείλει την λειτoυργία του Κοινοβουλίου, ενώ η χώρα βαδίζει προς την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει προγραμματιστεί για τις 31 Οκτωβρίου, με ή χωρίς συμφωνία, όπως έχει διαμηνύσει ο  Μπόρις Τζόνσον.

Η εξουσία να αναστέλλει κανείς το Κοινοβούλιο εναπόκειται στον μονάρχη, ο οποίος ενεργεί με τη «συμβουλή» του πρωθυπουργού. Οι μονάρχες πάντως, όπως έχει δείξει η ιστορία, κάνουν πάντα αυτό που τους λένε οι πρωθυπουργοί. Αυτή η συγχώνευση της εξουσίας του πρωθυπουργού με τα επίσημα προνόμια του μονάρχη ως αρχηγού κράτους, είναι και το αληθινό μυστικό του βρετανικού άγραφου συντάγματος. Όταν συνδυάζεται με μια σταθερή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, την ισχυρή κομματική πειθαρχία και την υπεύθυνη πολιτική ηγεσία, είναι ένας εντυπωσιακά ενοποιημένος μηχανισμός εξουσίας. Τι συμβαίνει όμως όταν δεν ισχύει κάτι τέτοιο;

Αυτή η ιδιότυπη κατάσταση εμφανίστηκε πριν από 300 χρόνια ως απάντηση της Βρετανίας στην κρίση της Ευρώπης του 17ου αιώνα. Η άνοδος του καπιταλισμού και οι δυναστικοί αγώνες κατέληξαν σε έναν Τριακονταετή Πόλεμο, που απαντήθηκε με τον απολυταρχισμό. Στα βρετανικά νησιά, μετά από έναν αγώνα εξουσίας που ανέτρεψε δύο μονάρχες, προκάλεσε εμφύλιους πολέμους στην Αγγλία, την Ιρλανδία και τη Σκωτία και κόστισε το κεφάλι ενός βασιλιά, το Ηνωμένο Βασίλειο που σχηματίστηκε το 1707 κυβερνήθηκε από το «στέμμα στο Κοινοβούλιο», με τον πρωθυπουργό να αναδεικνύεται ως ο κρίσιμος σύνδεσμος μεταξύ της Βουλής και του Παλατιού. Δεδομένης αυτής της ιστορικής γενεαλογίας, ήταν αρμοστό να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη σημερινή συνταγματική κρίση της Βρετανίας ο Rees-Mogg, ένας άνθρωπος του οποίου η επιδεικτική εμμονή στην παράδοση, έκανε τους συνομιλητές του να τον αναφέρουν ως «αξιότιμο μέλος του 18ου αιώνα».

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr