Με τον Γκρεγκ Πόποβιτς να εφαρμόζει μια «συντηρητική» τακτική -επιθετικά- , ίσως την πιο συντηρητική που έχουμε δει ως τώρα για την ομάδα της Αμερικής, η Εθνική μας κοίταξε στα μάτια τους Αμερικανούς αμυντικά όμως προδόθηκε από τα χαμηλά ποσοστά της στην επίθεση. Το ψηλό σχήμα δεν έδωσε λύσεις για την ελληνική ομάδα απέναντι στην τύπου pack-line άμυνα των ΗΠΑ και έδειξε να δυσκολεύεται επιθετικά από νωρίς (8π στο β’).
Η πιεστική μας άμυνα, κυρίως με την διάταξη ζώνης με προσαρμογές (match-up), μας έδωσε πόντους στο τρανζισιον, όμως στο σετ παιχνίδι οι Αμερικανοί ήταν πολύ διαβασμένοι οδηγώντας μας σε κακές επιλογές μέσα από στατικές επιθέσεις που μας κόστισαν πόντους στο ανοιχτό γήπεδο λόγω της αμυντικής μας ανισορροπίας.
Α’ Ημίχρονο (38-25)
Με την Εθνική μας να κοιτάει στα μάτια την ομάδα των Αμερικανών από το ξεκίνημα και τον Γιάννη να ξεκινάει ζεστός παρά το γεγονός ότι η άμυνα ήταν όλη προσαρμοσμένη πάνω του, οι Έλληνες παίκτες με βάση την καλή τους άμυνα κατάφεραν να κοντράρουν για το α’ μέρος τους αντιπάλους τους.
Το ψηλό σχήμα που χρησιμοποιήθηκε από τον ομοσπονδιακό προπονητή μας για να καλύψει περισσότερο χώρο με την άμυνα χώρου (match-up ζώνη) είχε θετικά και αρνητικά. Στην άμυνα μπορούσαμε να ελέγξουμε την ρακέτα όμως στην επίθεση ήμασταν μονοδιάστατοι κάτι που αντικατοπτρίζεται στους 8(!) πόντους που πετύχαμε στο β’ δεκάλεπτο.
Απο την άλλη, το σχήμα με τα δύο γκαρντ (Σλούκας- Καλάθης) φάνηκε να δίνει κάποιες λύσεις στον τομέα της δημιουργίας όμως τα άσχημα ποσοστά από μακριά σε συνδυασμό με τα βιαστικά ακόμα και “νευρικά” τελειώματα γύρω από το καλάθι δεν μπόρεσαν να ανεβάσουν το σκορ για την ελληνική ομάδα Ένα τεχνικό τρικ με μια 5 αδα (small ball) με τον Γιάννη σαν 5 βρήκε αμέσως απάντηση από την μεριά του Πόποβιτς βάζοντας τον Σμάρτ πάνω στον Γιάννη και κρατώντας του ψηλούς τους μέσα στο καλάθι σαν έξτρα βοήθεια στον Σμάρτ.
Προς το τέλος του ημιχρόνου βρήκαμε το δρόμο μέσα στην ρακέτα αλλά με πολύ δισταγμό στην εκτέλεση μείναμε στους 25 πόντους αφού ακόμα και στα τελευταία δευτερόλεπτα οι αντίπαλοι χρησιμοποίησαν τα φάουλ τους για μην μπορέσουμε να εκτελέσουμε μια αποτελεσματική επίθεση.
*Ο Γκρεγκ Πόποβιτς είχε περισσότερες λύσεις κάτι που φαίνεται στους πόντους που ήρθαν από τον πάγκο (60%)
B’ ημίχρονο
Με ένα δυνατό -επιθετικά- ξεκίνημα στο δεύτερο μέρος από την μεριά της ελληνικής ομάδας που όμως έδειχνε να μην είναι αρκετό απέναντι στην πιεστική άμυνα των Αμερικανών που ήξεραν κάθε μας αδυναμία, αναπόφευκτα οδηγηθήκαμε σε ένα μονοδιάστατο μοτίβο επίθεσης.
Το 1 εναντίον 5 σαν επιθετική επιλογή δεν απέφερε καρπούς, με εξαίρεση από κάποια καλάθια του Γιάννη ή κάποια κερδισμένα φάουλ/βολές.
Για το μεγαλύτερο μέρος αυτή η επιθετική επιλογή εξέθεσε το αμυντικό μας τρανζισιον και μας χρέωσε με «αχρείαστα» φάουλ σε κομβικά σημεία του παιχνιδιού.
Με μια ανάσα από το 3ποντο του Μπουρούση (47-35) που όμως δεν άλλαξε το μοτίβο της επίθεσης μας, η ελληνική ομάδα “εγκλωβίστηκε” σε στατικές επιθέσεις που σε συνδυασμό με τα άστοχα σουτ έδωσαν την ευκαιρία στους Αμερικάνους να ανεβάσουν και άλλο την διαφορά.
Στο 4ο δεκάλεπτο κάποιες καλές επιστροφές μας επέτρεψαν να τρέξουμε στο ανοιχτό γήπεδο και να σκοράρουμε στο τρανζισιον, όμως το άψογο διάβασμα στην ζώνη μας μαζί με το καλό γύρισμα της μπάλας έδωσαν σουτ κάτω από πολύ καλές προϋποθέσεις στους σουτέρ των ΗΠΑ. Σε εκείνο το σημείο και με την διαφορά να αγγίζει τους +20 ο κόουτς Σκουρτοπουλος έδειξε να θέλει να προφυλάξει τους βασικούς του παίκτες για το παιχνίδι της Δευτέρας. Η είσοδος των Θανάση Α. και Μάντζαρη ανέβασε λίγο την επίδοση μας επιθετικά, με την εθνική μας να κάνει ένα μικρό comeback ,όμως τα 3:30 λεπτά που απέμεναν δεν ήταν αρκετά για το κάτι παραπάνω.