Περί σχηματισμού… (graphics)

Μια από τις σημαντικότερες αλλαγές στον φετινό ΠΑΟΚ σε σχέση με πέρσι αφορά τον σχηματισμό της ομάδας. Ενός συνόλου που διέπρεψε τα προηγούμενα χρόνια με το 4-2-3-1, τον αγαπημένο σχηματισμό του Ραζβάν Λουτσέσκου, που σε συνθήκες άμυνας μετατρέπονταν σε 4-4-2 ή 4-4-1-1. Επιλογές που δικαιώθηκαν απόλυτα μέσα από τ’ αποτελέσματα τόσο αγωνιστικά όσο και σ’ επίπεδο επίτευξης στόχων.

Η αποχώρηση του Ρουμάνου τεχνικού και των συνεργατών του τρεις ημέρες πριν από την αναχώρηση της ομάδας για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Ολλανδία έφερε άπαντες προ απροόπτου. H ανάγκη άμεσης κάλυψης του κενού που δημιουργήθηκε ήταν αυτονόητη και με τον χρόνο να πιέζει αφόρητα, αφού πρώτα έγινε η απαραίτητη έρευνα, κατέληξαν στο … «next big thing» της πορτογαλικής προπονητικής σχολής, τον Αμπέλ Φερέιρα. Λόγος για τον οποίον έγινε σημαντική δαπάνη προκειμένου ν’ αποδεσμευτεί από την Μπράγκα και να γίνει κάτοικος Θεσσαλονίκης.

Στις συζητήσεις που έγιναν ανάμεσα στους ανθρώπους του ΠΑΟΚ και την πλευρά του 41χρονο Πορτογάλου προπονητή, αφ’ ενός δόθηκαν όλες οι απαραίτητες πληροφορίες για τα δεδομένα της ομάδας κυρίως την περσινή σεζόν αλλά όχι μόνον, ενώ κι από τον προπονητή ξεκαθαρίστηκε η αγωνιστική του φιλοσοφία, ο τρόπος δουλειάς του κι οι αγωνιστικές συνήθειες των ομάδων του. Ανάμεσα σ’ αυτά και το περιβόητο 4-4-2 ή 4-4-1-1 που εφαρμόζει συστηματικά, με διάφορες παραλλαγές ανάλογα με την εξέλιξη του αγώνα, που μπορεί να μετατραπεί προσωρινά – ακόμη και – σε 4-3-3 ή να προκύψει τριάδα στην άμυνα καθώς – κυρίως – ο Γιαννούλης έχει εντολή γι’ ανεβάσματα.

Στην Τρίπολη, από τα πρώτα λεπτά φάνηκε η συγκεκριμένη διάθεση μέσα κι από σχετική «κομπίνα». Δηλαδή, ο αριστερός εξτρέμ, στην προκειμένη περίπτωση ο Ελ Καντουρί, περιμένοντας το βολέ του Ζίφκοβιτς, έκανε διαγώνια κίνηση προς το κέντρο, στον άξονα συμπαρασύροντας τον δεξιό αμυντικό των γηπεδούχων. Ταυτόχρονα ο Γιαννούλης έχοντας ελεύθερο τον διάδρομο της πτέρυγάς του ανέβηκε ταχύτητα για να γίνει αποδέκτης της μεταβίβασης ακριβείας του Σέρβου τερματοφύλακα. Η συνέχεια ήταν να βγει η παράλληλη σέντρα αλλά για μια λεπτομέρεια της στιγμής ο Σφιντέρσκι δεν κατάφερε ν’ ανοίξει το σκορ, κάτι που έκανε λίγο αργότερα.

Από τα σημαντικότερα προβλήματα στο νικηφόρο αγώνα της περασμένης Κυριακής επί του τοπικού Αστέρα (σ.σ. 1-2) αφορούσε την ορθολογική ανάπτυξη της ομάδας. Κι αυτό επειδή δεν υπήρχε αγαστή συνεργασία στον άξονα από τα χαφ, συν τον Μπίσεσβαρ. Εξ ου κι οι διαρκείς φωνές από τον πάγκο προς τον Ολλανδό. Είναι χαρακτηριστικό πως καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου μέρους σωρεία οδηγιών και παραηρήσεων έγιναν από τον Αμπέλ Φερέιρα και τους συνεργάτες του, όμως μια και μοναδική φορά ο τεχνικός του «Δικεφάλου» έβγαλε από την τσέπη του το σημειωματάριο του, στο 39’ σε μια φάση που είχε να κάνει με τον «Μπίσε».

Κι αυτό γιατί από τη στιγμή που οι γηπεδούχοι ανέβασαν την πίεσή τους ψηλά «ψάχνοντας» – ειδικά – τον Μίσιτς, η δυσκολία στην ανάπτυξη ήταν εμφανής επιλέγοντας τις βαθιές μπαλιές. Υπήρξαν βέβαια και εξαιρετικές στιγμές που βγήκαν από τον άξονα, όπως η τροφοδότηση του Λημνιού στην πλάτη της άμυνας με λόμπα του Αουγκούστο, όμως για να βγει η συγκεκριμένη φάση, προηγήθηκαν κινήσεις συμπαίκτών του άνευ μπάλας που δε γίνονταν σε κάθε περίπτωση. Κι αυτό είναι το ζητούμενο, η διεύρυνση των καλών διαστημάτων της ομάδας κι η σταθερότητα.

Η διαφορετικότητα στην εικόνα που παρουσιάζουν είναι ευδιάκριτη και γι’ αυτό υπήρξε κι εκτενής αναφορά από τον προπονητή στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς, ρωτώντας δημόσια τους ποδοσφαιριστές του για ποιά από τις δύο που παρουσίασαν στην Τρίπολη προτιμούν, θέτοντάς τους ενώπιων των ευθυνών τους. Μια ευκαιρία επιλογής, προκειμένου να εξαλειφθούν οι όποιες δικαιολογίες μπορεί να επικαλεστεί ο κάθε ένας. Απαιτείται επιλογή, όπως έγινε και στο θέμα της τεχνικής ηγεσίας και στηρίζεται απόλυτα, όπως φάνηκε και από τον κόσμο που αποθέωσε τον Πορτογάλο κατά την αποχώρησή του με τον ίδιο να ξεσπά και ν’ ανταποδίδει σε μια ιδιαίτερη και συνάμα συγκινησιακή ημέρα αφιερωμένη στα έξι παιδιά που τόσο άδικα «χάθηκαν» στο δυστύχημα των Τεμπών πριν από είκοσι χρόνια..

Μια μετάβαση που δε θα μπορούσε να είναι εύκολη αλλά απαραίτητη για τα δεδομένα της νέας τεχνικής ηγεσίας και της φιλοσοφίας που τη διέπει. Μια προσπάθεια που έχει «σκοντάψει» σε προσωπικά λάθη στους αγώνες που προηγήθηκαν κι έχει κοστίσει σημαντικά στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Θέλει χρόνο όμως ακόμη κι έτσι, καθώς υπάρχουν και ισορροπίες στον τομέα της διαχείρισης που μπορεί να φαίνονται και να είναι άδικες – τη δεδομένη χρονική στιγμή – για κάποιους όμως το σύνολο είναι και θα είναι η πρώτη προτεραιότητα.

Συνοψίζοντας είναι εύκολο να διακρίνει κανείς αυτό που θέλει, προσπαθεί και σταδιακά βγάζει στο γήπεδο ο νέος ΠΑΟΚ, αλλά χρειάζεται περισσότερο καιρό και … «τριβή» ώστε να μπορέσουν όλοι να το εμπεδώσουν και να το αποδώσουν όπως το οραματίζεται ο κ. Φερέιρα. Μέχρι να συμβεί αυτό, το ζητούμενο είναι να μην υπάρξουν περαιτέρω βαθμολογικές απώλειες, με την προσωπικότητα που έχει δημιουργήσει η ομάδα τα τελευταία χρόνια να συμβάλλει καθοριστικά ως προς αυτήν την κατεύθυνση. Λαμβάνοντας υπ’ όψη και τη διακοπή του πρωταθλήματος, υπάρχει σημαντικός χρόνος για να δουλευτούν βασικά πράγματα. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια …

Ο σχηματισμός του ΠΑΟΚ

Ο σχηματισμός μετά τις αλλαγές με την είσοδο των – κατά σειρά – Μαουρίσιο, Άκπομ, Πέλκα στις θέσεις των Μπίσεσβαρ, Σφιντέρσκι, Ελ Καντουρί αντίστοιχα.

Το “πανόραμα” συνεργασιών των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ μέσα από τις πάσες

Οι αριθμοί του κάθε ποδοσφαιριστή του “Δικεφάλου”

Η στατιστική εικόνα του αγώνα μέσα από αριθμούς