Η διάσημη ρήση του αειθαλούς Χένρυ Κίσινγκερ, ότι «στη Μέση Ανατολή, δεν μπορείς να κάνεις πόλεμο χωρίς την Αίγυπτο και δεν μπορείς να κάνεις ειρήνη χωρίς τη Συρία» έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις εδώ και δεκαετίες, με κάθε  συνδυασμούς και συσχετισμούς στο λαβυρινθώδες γεωπολιτικό παλίμψηστο της εν λόγω περιοχής και σε όλες τις δραματικές αλλαγές που γνώρισε ο κόσμος από τη διάλυση...

Η διάσημη ρήση του αειθαλούς Χένρυ Κίσινγκερ, ότι «στη Μέση Ανατολή, δεν μπορείς να κάνεις πόλεμο χωρίς την Αίγυπτο και δεν μπορείς να κάνεις ειρήνη χωρίς τη Συρία» έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις εδώ και δεκαετίες, με κάθε  συνδυασμούς και συσχετισμούς στο λαβυρινθώδες γεωπολιτικό παλίμψηστο της εν λόγω περιοχής και σε όλες τις δραματικές αλλαγές που γνώρισε ο κόσμος από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και εντεύθεν.

Σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμη αιματηρής τεκμηρίωσης, με μια ακόμη εισβολή της Τουρκίας στις κουρδικές περιοχές της Βόρειας Συρίας, με το ίδιο  πρόσχημα  – την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» – το ίδιο αποτέλεσμα, – την εξόντωση αμάχων – τους ίδιους πρωταγωνιστές, αλλά, αυτή τη φορά, με άδηλο το αποτέλεσμα. Διότι, η δομική διαφορά αυτής της τουρκικής εισβολής από τις προηγούμενες, είναι ο «αναχωρητισμός» των Αμερικανών, ο οποίος, ενώ ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί επί του πεδίου, επέτρεψε, ωστόσο, στους Ρώσους να περάσουν, την Τετάρτη, τον  Ευφράτη και τα στρατεύματα της Δαμασκού να φτάσουν στα τελευταία, μη ελεγχόμενα, μέχρι πρότινος από αυτήν, εδάφη της συριακής επικράτειας.

Μάλιστα, όλα αυτά, δίχως να πέσει τουφεκιά. Εξέλιξη αδιανόητη ακόμη και μέχρι πριν μία εβδομάδα.

Οσα δεν φτάνει η αλεπού…

Η προέλαση της Μόσχας και της Δαμασκού στην περιοχή που ο Ερντογάν θέλει να δημιουργήσει την περίφημη «ζώνη ασφαλείας» και που μέχρι χθες βρίσκονταν αμερικανικά στρατεύματα, με τους Ρώσους και τον συριακό κυβερνητικό στρατό να  ασφαλίζουν τις πόλεις στόχους της ‘Αγκυρας – το Κομπάνι και την Μάνμπιτζ – δίνοντας την ευκαιρία στους Κούρδους να ενισχύσουν την άμυνά τους στην Ρας αλ Αΐν – όπου τα τελευταία 24ωρα μαίνονται σφοδρές μάχες με τον τουρκικό στρατό να μετρά βαριές απώλειες – αντικειμενικά περιορίζει δραματικά τα περιθώρια στρατιωτικών και διπλωματικών ελιγμών του Τούρκου προέδρου. Αυτό φάνηκε και από τις τελευταίες δηλώσεις του, οι οποίες αποτελούν ένα συνδυασμό ρητορικής επιθετικότητας και ουσιαστικής, αλλά μη ομολογημένης, αναγκαστικής υποχωρητικότητας.  Έτσι, ενώ μόλις την περασμένη Δευτέρα ο Ερντογάν διαβεβαίωνε ότι οι τουρκικές δυνάμεις και οι τζιχαντιστές σύμμαχοί τους θα εισβάλουν στο Κομπάνι και την Μάνμπιτζ, την Πέμπτη δήλωσε πως… «δεν είναι αρνητική εξέλιξη να μπουν οι δυνάμεις του Aσαντ στη Μάνμπιτζ» αφού «στην πραγματικότητα είναι δικά τους εδάφη» και πως στο Κομπάνι απλώς «επιχειρούσαμε» στα «περίχωρα».

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr