Ο Ματιέ Βαλμπουενά μίλησε στη Γαλλία για την «δεύτερη νιότη» που ζει στον Ολυμπιακό, τα όσα πέρασε στην καριέρα του και το μέλλον του.
Αναλυτικά τα όσα είπε στο So Foot:
Για το αν είναι τέλειο το ξεκίνημα της σεζόν: «Ναι, είναι μια καλή αρχή για τη σεζόν. Είχαμε πολλά παιχνίδια στους προκριματικούς γύρους του Τσάμπιονς Λιγκ, με βραχυπρόθεσμο στόχο να μπορέσουμε να φτάσουμε στους ομίλους, κάτι που έγινε. Είχαμε αυτή τη μικρή εμπλοκή με τον Παναθηναϊκό (1-1), όπου δεχτήκαμε εκείνο το γκολ στο 90′, αλλά και στο Βελιγράδι αλλά συνολικά σούπερ ξεκίνημα για τη σεζόν».
Για το γεγονός ότι ήταν στον πάγκο με τον Ερ. Αστέρα: «Ήμουν έξω στον προηγούμενο αγώνα εναντίον της Λαμίας με πόνο στους προσαγωγούς και ο προπονητής δεν ήθελε να πάρει οποιοδήποτε ρίσκο, ήθελε να με προστατεύσει. Ήταν επιλογή για να με προστατεύσει περισσότερο από τακτική επιλογή».
Για το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου: «Ειλικρινά δεν είναι εύκολο. Όπως και στην Τουρκία, δεν είναι εύκολο να παίξεις σε αυτές τις χώρες. Ο Ολυμπιακός αποσπά παντού την προσοχή στην Ελλάδα, είναι πολύ περίπλοκο να παίζεις σε μικρά, γεμάτα γήπεδα. Παίξαμε ένα μεγάλο ντέρμπι και αρκετά έντονα άλλα παιχνίδια, δεν έχουμε παίξει ακόμα κόντρα στον ΠΑΟΚ, δεν έχουμε παίξει ακόμα με την ΑΕΚ … Είναι ένα δύσκολο πρωτάθλημα όπου πρέπει να είσαι όσο πιο σταθερός γίνεται. Το βλέπουμε εντός έδρας, όταν δεν σκοράρεις γρήγορα το πρώτο γκολ ή το δεύτερο γκολ, δεν είσαι ασφαλής από μία αντεπίθεση ή μία στημένη φάση. Πρέπει να είσαι προσεκτικός, σοβαρός, αλλά δεν είναι τόσο απλό».
Για την προσαρμογή του: «Είναι υπέροχα. Η προσαρμογή μου πηγαίνει πολύ καλά. Ξέρω πού έχω έρθει, ήμουν σε επαφή με τον Ζοζέ Ανιγκό από τον Οκτώβριο του 2018. Όλα όσα μου είπε ταιριάζουν με την προσωπικότητά μου, σε αυτό που ήθελα, ειδικά στην ηλικία μου: να συνεχίσω να ικανοποιούμε ενώ παραμένω φιλόδοξος και έχοντας βραχυπρόθεσμους στόχους. Στην ηλικία μου, ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία. Η ποιότητα της υποδομής, οι συνθήκες διαβίωσης … Όλα ενώθηκαν για να υπογράψω εδώ. Αυτό το πάθος επίσης… Εδώ είναι η Ευρώπη, Μεσόγειος, με κάνει να σκέφτομαι τη Μασσαλία».
Για το ότι ψάχνει παθιασμένες ομάδες όπως η Μαρσέιγ, η Φενέρ και ο Ολυμπιακός: «Ήταν κινητήρια δύναμη καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας μου. Επειδή είμαι παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, παθιασμένος με τις καυτές ατμόσφαιρες, παθιασμένος για τους μεγάλους αγώνες. Σε όλες ομάδς που μπόρεσα να παίξω υπήρξε πολύ πάθος, είναι κάτι που με αναζωογονεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αντιμετωπίζω αυτήν την πρόκληση, που δέχτηκα αυτό το πρότζεκτ του Ολυμπιακού. Και σήμερα πάμε πραγματικά καλά. Μου βοήθησε ο Μοντεστό, ο Καρεμπέ, που είναι στο κλαμπ, είναι Γάλλοι και αυτό επιτάχυνε τη διαδικασία. Και από την άποψη των στατιστικών, έχει πάει παραπάνω από καλά: οκτώ ασίστ και τέσσερα γκολ σε δώδεκα παιχνίδια».
Για το αν περνάει δεύτερη νιότη: «Ναι νομίζω ότι κοιτώντας τα ξεκινήματά μου σε σεζόν ιστορικά, είναι καλύτερο. Είναι πολύ ενδιαφέρον, υπάρχει μεγάλη φιλοδοξία στο σύλλογο. Ήρθα εδώ γι’ αυτό τον λόγο, νιώθω καλά στα πόδια μου, αισθάνομαι πολύ καλά για τον εαυτό μου και νιώθω σαν να ζω μια δεύτερη νεότητα».
Για το γεγονός ότι παίζει δεκάρι μετά από καιρό: «Από τη Λυών και στη συνέχεια στη Φενερμπαχτσέ, συνήθισα να παίζω στα αριστερά. Ερχόμενος εδώ, σκεφτόμουν επίσης να παίξω αριστερός χαφ, αλλά επανατοποθετήθηκα στο 10 μετά τον τραυματισμό του Κώστα Φορτούνη. Μια θέση που δεν είχα παίξει για κάποιο καιρό, που μου αρέσει, αλλά έπρεπε να βρω αυτοματισμούς που δεν είναι ίδιοι όταν παίζεις στα πλάγια. Τους βρήκα και με έχει ωφελήσει τα μέγιστα. Βρίσκομαι πολύ πιο κοντά στο τέρμα, είμαι καλύτερος στη διαχείριση των προσπαθειών μου. Μετά έπρεπε να προσαρμοστώ με τους συμπαίκτες μου. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενος».
Για τη σχέση του με τους οπαδούς: «Με υποδέχτηκαν πολλοί οπαδοί όταν έφτασα, ήταν χαρούμενοι για τον ερχομό μου. Αλλά είναι πάντα το ίδιο, πρέπει να δείξεις πράγματα στο γήπεδο, να αποδείξεις ότι μπορούν να σε εμπιστεύονται, να μην απογοητεύσεις. Η σχέση μου με τους οπαδούς είναι πολύ καλή, βγαίνω στο γήπεδο με το σκεπτικό ότι προσπαθώ να φέρω την εμπειρία μου, την ωριμότητα μου και την ποιότητά μου. Εκτός από αυτό, η ομάδα λειτουργεί καλά και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο. Όταν αντικαθίσταμαι, με χειροκροτούν πολύ, είναι κάτι που με ανεβάζει, πράγμα που μου δίνει ακόμα μεγαλύτερη επιθυμία να επενδύσω στον εαυτό μου, να θέλω να νιώθω αγαπητός και σημαντικός. Ήταν πάντα ένα κίνητρο στην καριέρα μου, το να είμαι χαρούμενος».
Για το αν υπήρχε σκεπτικισμός στην αρχή και έπρεπε να αποδείξει πράγματα: «Φυσικά. Καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, υπήρξε αμφισβήτηση, άνθρωποι σκεπτικιστές σχετικά με την ικανότητά μου να ξεπεράσω όλα αυτά τα εμπόδια. Να γίνω επαγγελματίας, να πετύχω στη Μαρσέιγ, να γίνω διεθνής … Όλα αυτά τα στάδια, τα διέσχισα. Αυτό για μένα είναι μεγάλη υπερηφάνεια, είναι μια νίκη για μένα. Ξέρω ότι εδώ υπήρχαν πολλοί σκεπτικιστές, μερικοί σκέφτηκαν ερχόμουν για σύνταξη στην ηλικία των 35 ετών … Αλλά είμαι κάποιος που θέλει να ανατρέψει, να αντικρούσει όλα αυτά τα πράγματα. Όσο περισσότερο ακούω τέτοια πράγματα, τόσο περισσότερο με θυμώνει. Δεν έχω τίποτα να αποδείξω σε κανέναν σήμερα, αλλά μου αρέσει να το κάνω, γιατί όταν ακούω αυτά τα πράγματα θέλω να δείξω ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθος και όταν έρχομαι σε ένα πρότζεκτ, εγώ Θέλω να δικαιώσω αυτή την εμπιστοσύνημ όπως έκανα στη Φενέρ, τη Λιόν, τη Ντιναμό Μόσχας και τη Μαρσέιγ».
Για το αν έχει υποφέρει από την αντιμετώπιση των ΜΜΕ στη Γαλλία: «Να υποφέρω, όχι. Δεν με έκανε σίγουρα να είμαι χαρούμενος, αλλά δεν έπεφα από τα σύννεφα. Ξέρω ότι αυτός ο κόσμος είναι σκληρός, ξέρω ότι δεν έχω την υποστήριξη που θα έπρεπε να κάνω και θα άξιζα. Ίσως με έχουν λιντσάρει για το τίποτα, αλλά έτσι είναι η ζωή. Γι’ αυτό ήθελα να φύγω, με λάμβαναν περισσότερο υπ’ όψιν στο εξωτερικό. Οι άνθρωποι μιλούν μόνο για αυτό που βλέπουν ως ποδοσφαιριστή, σε σύγκριση με αυτό την αυτοθυσία που δείχνω. Όταν έφυγα από τη Φενερμπαχτσέ, είχα την σκέψη πολλών ανθρώπων, πολλή αγάπη. Και εδώ την έχω. Φυσικά εξαρτάται από το επίπεδο απόδοσής σου. Στη Γαλλία, όταν έχεις διαμορφώσει μια εικόνα, είναι δύσκολο να απαλλαγείς από αυτή, και αντί να βλέπει κανείς τα θετικά στην καριέρα μου, την πορεία που έχω, η οποία είναι ακόμα εξαιρετική, θυμούνται μόνο τα αρνητικά και τα κακά πράγματα… Αλλά είμαι υπερήφανος που είμαι Γάλλος, δεν θα το αρνηθώ ποτέ αυτό. Φόρεσα με υπερηφάνεια τα χρώματα της Εθνικής, αλλά δεν το θυμόμαστε αυτό. Θυμόμαστε τα πράγματα που είναι εκτός ποδοσφαίρου και είναι κρίμα».
Για το πώς τον αντιμετώπισαν τα μέσα στη Γαλλία: «Όσο περισσότερο μιλούν για σένα, τόσο πιο σημαντικός είσαι. Λόγω του μικρού μου μεγέθους, από τότε που ξεκίνησα ως επαγγελματίας, ποτέ δεν με πήραν στα σοβαρά. Αυτά τα πράγματα μου έχουν σφυρηλατήσει τον χαρακτήρα. Μπήκα στον επαγγελματικό κόσμο απευθείας στη Μασσαλία. Αναγκαστικά έκανα ένα μεγάλο άλμα. Στην αρχή ήταν δύσκολο, αλλά μου διαμόρφωσε ένα χαρακτήρα πολύ γρήγορα και σε πολύ νεαρή ηλικία και αυτό συνεχίστηκε. Όταν έφτασα στη Λυών, δεν ήταν εύκολο, αλλά πάντα ανέτρεπα αυτές τις καταστάσεις. Έχω ξεπεράσει πάντα τα όριά μου. Έλεγα στον εαυτό μου ίσως αυτό δεν πρόκειται να το ξεπεράσεις, ίσως δεν μπορείς να το καταφέρεις”. Και κάθε φορά το κατάφερνα. Για μένα, αυτές είναι μεγάλες νίκες. Νομίζω ότι έχω πετύχει παντού. Είναι υπερηφάνεια».
Για τη Μαρσέιγ και το κουκλάκι με τη μορφή του που είχαν κρεμάσει από την εξέδρα: «Μου αρέσει η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, ήταν κάτι που το ήθελα. Όταν πηγαίνω στη Μασσαλία, ποτέ δεν βλέπω κανέναν να με προσβάλλει στο δρόμο. Όλοι οι άνθρωποι μου λένε “σε ευχαριστούμε για όλα όσα κάνατε θα πρέπει να επιστρέψεις”. Έχω μόνο λόγια συμπάθειας που με αγγίζουν. Οι άνθρωποι έρχονται να με δουν και με συγκινούν: “Σημάδεψες πραγματικά την ιστορία του συλλόγου ». Πριν υπογράψω στη Μαρσέιγ, δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώ. Αλλά αν το έκαναν αυτό (σ.σ.: κρεμαστή κούκλα), είναι επειδή με αγαπούσαν. Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις έναν παίκτη να αντιμετωπίζεται έτσι. Σημαίνει ότι υπήρξε αγάπη των οπαδών και κάτι παραπάνω από αγάπη! Διαφορετικά, δεν το κάνεις αυτό. Το αντιμετώπισα θετικά. Όταν επιστρέφω σπίτι, ακούω πολλά θετικά πράγματα για μένα και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα».
Για τη Λιόν: «Υπήρξε μια έκρηξη των μέσων μαζικής ενημέρωσης με όλες αυτές τις εξωποδοσφαιρικές υποθέσεις που κατέστησαν την πρώτη μου σεζόν πολύπλοκη, ξεκινώντας από τον Δεκέμβριο. Τότε είχα τη γέννηση της κόρης μου, είχα έξι επτά περίπλοκους μήνες αλλά πραγματικά δεν ήθελα να φύγω από την ομάδα, για να δείξω ότι μπορώ να πετύχω. Δεν ήθελα να πουν ότι ο Βαλμπουενά ήρθε εδώ, πήρε τα χρήματά του και δεν έκανε τίποτα. Η δεύτερη χρονιά πήγε καλά. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι όταν έφτασα, οι οργανωμένοι Bad Gones ήταν σαφείς μαζί μου και μου είπαν ότι δεν τάσσονταν υπέρ μου. Στο τέλος, στον τελευταίο μου αγώνα ενάντια στη Νις δέχτηκα το standing ovation του Parc OL και αρκετοί από τους Bad Gones μου είπαν ότι δεν ήθελαν να φύγω. Για μένα ήταν μια μεγάλη νίκη, να μπορέσω να ανατρέω αυτή την κατάσταση. Ακόμα κι αν ήταν περίπλοκο, διατηρώ πολύ καλές αναμνήσεις από τη Λυών. Αρκετά πράγματα έβλαψαν την οικογένειά μου, αλλά πέρασαν. Για μένα, το πιο σημαντικό είναι όταν είμαι στο γήπεδο, να μπορώ να εκφράσω τον εαυτό μου και να είμαι ευτυχισμένος».
Για το sex tape, την Εθνική και τον Ντεσάν: «Θα ήθελα να είχα διαφορετική έξοδο, να επιλέξω εγώ την έξοδο μου από την Εθνική. Ήταν η επιθυμία μου. Είναι σαφές ότι αν δεν υπήρχε αυτή η υπόθεση θα ήμουν τουλάχιστον στο Euro 2016. Είναι προφανές. Δεν ήταν αγωνιστικό θέμα. Δεν με προστάτεψαν, ήμουν θύμα και χαμένος σε όλα τα επίπεδα. Μετά από αυτό ήρθε μια νέα γενιά κλπ., κανένα πρόβλημα. Αλλά δεν νομίζω ότι το άξιζα. Όμως σήμερα δεν είμαι πλέον θυμωμένος. Ο Ντεσάν ήταν πολύ σημαντικός για μένα, είτε στη Μαρσέιγ είτε στην Εθνική. Θα είμαι πάντα ευγνώμων γι ‘αυτό. Δεν έχω κοντή μνήμη. Ήμουν απογοητευμένος, αλλά τον πήρα τηλέφωνο πριν από Euro στο τηλέφωνο, μου είπε ότι δεν θα με έπαιρνε αλλά τελικά του ευχήθηκα “καλή επιτυχία”».
Για το πόσα χρόνια θα παίζει: «Όσο μπορώ, όσο με ευχαριστεί. Ίσως δύο ή τρία ακόμη χρόνια. Επειδή όταν με βλέπετε να παίζω, δεν φαίνεται απαραίτητα ότι είμαι 35 ετών. Αισθάνομαι πολύ καλά σωματικά, αισθάνομαι fit. Το πιο σημαντικό είναι να απολαμβάνεις το παιχνίδι και να τα δίνεις όλα. Όταν κάποιος φθάνει σε αυτές τις ηλικίες, λέει στον εαυτό του: “η προπόνηση είναι κουραστική, το να σηκώνεσαι το πρωί κλπ.” Όμως αντίθετα, είναι μόνο ευχαρίστηση. Πρέπει να πούμε ότι το πιο δύσκολο πράγμα είναι όταν σταματήσεις».
Για μετά το τέλος της καριέρας του: «Σήμερα, δεν μπορώ να απορρίψω οποιαδήποτε υπόθεση. Είναι αυτή η γοητεία του ποδοσφαίρου, είναι αυτό που κάνει την ομορφιά αυτού του αθλήματος, κανείς δεν ξέρει πού μας οδηγεί ο άνεμος. Ήρθα εδώ για μία δουλειά θέλω να έχω διάρκεια. Θα δούμε τι θα γίνει με την ομάδα. Το πιο σημαντικό είναι να αφοσιωθώ στον σύλλογο και να κερδίσω τίτλους. Οι οπαδοί και όλος ο σύλλογος θέλουν να κερδίσουν τίτλους».
Για το τι κάνει εκτός αγωνιστικού χώρου: «Απολαμβάνω την κόρη μου, όταν μπορεί να έρχεται για δύο εβδομάδες. Πηγαίνω στην παραλία γιατί εδώ, ακόμα και τον Οκτώβριο μπορούμε να κολυμπήσουμε».
Για μετά το ποδόσφαιρο: «Το έχω σκεφτεί, θέλω να παραμείνω στον χώρο του ποδοσφαίρου προφανώς. Είναι η ζωή μου. Μετά την καριέρα μου θα έρθει ένα νέο κεφάλαιο, αλλά θα μείνω στο ποδόσφαιρο, γιατί όχι να μην βοηθήσω μία ομάδα, ως scout ή ως διευθυντής ποδοσφαίρου για να βοηθήσω έναν σύλλογο να εκμεταλλευτεί τις γνώσεις μου, το ποδοσφαιρικό μου όραμα».
Για το τι εικόνα θέλει να αφήσει στο ποδόσφαιρο: «Πολλές φορές δεν κάνεις τα πάντα σωστά, κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά το να είσαι αντικειμενικός είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Μισώ την αδικία, αυτός ο κόσμος είναι σκληρός. Δεν έχω ποτέ εξαπατήσει τα κλαμπ στα οποία έχω πάει. Όλοι οι σύλλογοι ήταν ευτυχείς να συνεργαστούν μαζί μου κι εγώ μαζί τους. Αυτό θέλω να το διατηρήσω, το ότι οι άνθρωποι μπορούν να αναγνωρίσουν ότι η πορεία που είχα είναι όμορφη. Αυτό που έκανα σε σύλλογο και Εθνική είναι όμορφο. Φυσικά ήθελα να κερδίσω κάτι με τη χώρα μου, να κερδίσω κάτι με τη Λυών, να κερδίσω κάτι με τη Φενερμπαχτσέ … Αυτό δεν συνέβη, αλλά έδωσα τα πάντα. Θέλω να κερδίσω πράγματα εδώ και εξακολουθώ να έχω πολλούς στόχους. Δεν έχει τελειώσει, Για κάποιον που ξεκίνησε αργά στο ποδόσφαιρο δεν τα έχω πάει άσχημα, 100 ευρωπαϊκά ματς, 52 συμμετοχές στην Εθνική».
Για τον τρόπο που πανηγυρίζει τα γκολ: «Σημαίνει “παιδιά, σας βλέπω, είμαι πάντα εδώ”. Είναι ένας πανηγυρισμός που αγαπώ και τον οποία εύχομαι να αναπαράγω όσο το δυνατόν περισσότερο».