Όταν ένας Αμερικανός μαθητής στέλνει ένα email από τον σχολικό του λογαριασμό δεν το βλέπει μόνο ο παραλήπτης του. Όταν περιηγείται στο διαδίκτυο, δεν κάνει μόνος του την «βόλτα» του. Όταν γράφει κάτι στα social media, δεν το βλέπουν μόνο οι φίλοι του. Το άγρυπνο μάτι του «Μεγάλου Αδελφού» είναι καρφωμένο πάνω του, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας, αλλά 24 ώρες το 24ωρο. Με πρόφαση το να αποτρέψουν επιθέσεις σε σχολεία, αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές ή το bullying, όλο και περισσότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα στις ΗΠΑ εγκαθιστούν λογισμικά παρακολούθησης που ακολουθούν κάθε ψηφιακό βήμα των μαθητών τους.
Ήδη δεκάδες εταιρείες πληροφορικής έχουν αναπτύξει λογισμικά παρακολούθησης που έχουν εγκατασταθεί σε χιλιάδες σχολεία. Τα συγκεκριμένα προγράμματα παρακολουθούν όχι μόνο τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τα έγγραφα εκατομμυρίων Αμερικανών μαθητών, αλλά σε πολλές περιπτώσεις έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν σε ποιες σελίδες στο διαδίκτυο περιηγείται ένας μαθητής, τι συζητάει στο τσατ του και τι γράφει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μάλιστα, επίσης σε πολλές περιπτώσεις η παρακολούθηση δεν σταματά στην σχολική αίθουσα, αλλά επεκτείνεται μέχρι την κρεβατοκάμαρα των μαθητών.
Η υιοθέτηση τέτοιων συστημάτων έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, αλλά εκτινάχθηκε στα αμερικανικά σχολεία μετά την τελευταία επίθεση σε σχολείο του Parkland τον Φεβρουάριο του 2108, όπου ένοπλος μαθητής πυροβόλησε και σκότωσε 17 συμμαθητές του. Η ψηφιακή επιτήρηση είναι μόνο ένα μέρος μιας ανερχόμενης βιομηχανίας σχολικής ασφάλειας ύψους περίπου 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι ρεπουμπλικανικές κυβερνήσεις έχουν βάλει κάθε λογής εμπόδιο στις πρωτοβουλίες για περιορισμό της οπλοφορίας, για περισσότερα από 25 χρόνια.
«Τα σχολεία αισθάνονται τεράστια πίεση για να αποδείξουν ότι κάνουν κάτι για να κρατήσουν τα παιδιά ασφαλή», λέει στον Guardian, ο Τσαντ Μάρλοου, εμπειρογνώμονας για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στην Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών. Όπως σημειώνει, σε αντίθεση με τον έλεγχο των όπλων, η επιτήρηση είναι πολιτικά ευχάριστη για την αμερικανική κυβέρνηση και επομένως «επιδιώκεται η παρακολούθηση ως ένας τρόπος που υποδηλώνει δράση, παρόλο που δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα επιλύσει το πρόβλημα». Οι γονείς και οι σπουδαστές εξακολουθούν να αγνοούν το εύρος και την ένταση της σχολικής επιτήρησης, προειδοποιεί ωστόσο.
Πώς λειτουργούν τα συστήματα παρακολούθησης
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr