Βόλος ήταν και… πάει. Ανήμερα του Αγίου Δημητρίου ο ΠΑΟΚ πέρασε νικηφόρα και από το Πανθεσσαλικό Στάδιο, όπου μπροστά σε περισσότερους από έξι χιλιάδες οπαδούς του επικράτησε του Βόλου 2-0 (29’ Λημνιός, 74’ πεν. Πέλκας) πιάνοντας κορυφή στη βαθμολογία, αλλά με έναν αγώνα περισσότερο έναντι του Ολυμπιακού που αγωνίζεται σήμερα.
Παρά το ιδιαίτερο ξεκίνημα της σεζόν και τις αλλαγές που προέκυψαν την τελευταία στιγμή, κατάφερε να ξεπεράσει τα προβλήματα που κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει μέσα κι από τη διαφοροποίηση της αγωνιστικής φιλοσοφίας της ομάδας, μέτρησε δύο απώλειες βαθμών με τις ισοπαλίες με Άρη εντός και ΑΕΚ εκτός, ωστόσο (απ)έδειξε εμπράκτως πως είναι ικανός να υπερασπιστεί τα κεκτημένα καταθέτοντας νέες αγωνιστικές συνήθειες και αρετές.
Οκτώ χρόνια μετά την τελευταία του επίσκεψη στο συγκεκριμένο στάδιο σε αγώνα πρωταθλήματος η ομάδα του Αμπέλ Φερέιρα παρουσιάστηκε μεστή, ουσιαστική και με σαφείς προθέσεις για ότι θ’ ακολουθούσε. Ο Πορτογάλος τεχνικός ενστερνιζόμενος τη λογική πως «ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει» παρέταξε το ίδιο ακριβώς σχήμα με το αντίστοιχο της προηγούμενης εβδομάδας στο ματς με τη Λαμία.
Με ξεκάθαρο πλάνο να πιέσει ψηλά, να κλέψει μπάλες και ν’ αξιοποιήσει τη δημιουργικότητα των πλαϊνών γραμμών του μπήκε στο ματς με όρεξη και ώθηση από τη μαζική παρουσία των φίλων του στις κερκίδες. Εξ αρχής έδειξε μια προτίμηση ανάπτυξης από δεξιά, πτέρυγα την οποία συνειδητά και κατόπιν εντολής ενισχύει ο Μίσιτς κι εξαρτάται απόλυτα από τις συνεργασίες του Κροάτη με τους Μάτος – Λημνιό.
Ο «Δικέφαλος» είχε ν’ αντιμετωπίσει ένα ικανό σχήμα, με αρκετούς Λατίνους βραχύσωμους ποδοσφαιριστές, στοιχείο που μπορεί ν’ αποτελούσε πλεονέκτημα στα στημένα αλλά συνιστούσε σημαντικότατο λόγο προσοχής για τις ταχύτατες κι άκρως επικίνδυνες αντεπιθέσεις των γηπεδούχων.
Σ’ αυτήν τη γενικότερη εικόνα της ομάδας του ο κ. Φερέιρα είχε ν’ αντιμετωπίσει κάποια θέματα. Σ’ ότι αφορά την οργάνωση του παιχνιδιού, οι προωθήσεις του Ντόουγκλας κι οι αποστάσεις που είχε με τους δύο κεντρικούς αμυντικούς ήταν ένα από αυτά, οι τοποθετήσεις του Μπίσεσβαρ σε συνάρτηση με τις κινήσεις του Σφιντέρσκι ένα δεύτερο κι η έλλειψε αρκετά καλών συνεργασιών του Στοχ από αριστερά το τελευταίο.
Η ομάδα πρόσεξε πολύ τις αποστάσεις των ποδοσφαιριστών της, κατάφερε να μετατοπίζεται με συνοχή και μόνον σε μια ή δύο περιπτώσεις απειλήθηκε σοβαρά από τον αντίπαλο. Στη μια από αυτές ο Ζίβκοβιτς απεσώβησε τον κίνδυνο για την ομάδα του ενώ στην άλλη η κεφαλιά του Μάντζη πέρασε άουτ.
Η νοοτροπία νικητή, η συγκέντρωση στα μαρκαρίσματα, η αλληλοσυνοχή αποτέλεσαν βασικά στοιχεία για την επικράτηση της ομάδας, που δεν είχε στις τάξεις της σημαντικές μονάδες όπως τέτοιοι είναι οι Βαρέλα, Βέρνμπλουμ, Μαουρίσιο, Ελ Καντουρί, Ζαμπά.
Μπορεί σ’ ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ να βρήκε ένα γκολ, μετά από συνδυασμό των εορταζόντων Γιαννούλη – Λημνιού, όμως η εικόνα του συνολικά ήταν πολύ καλύτερη απ’ ότι μαρτυρά το τελικό σκορ. Του έλειψαν περισσότερο η… φαντασία και το απρόβλεπτο, όμως οι σταθερές που έχει δημιουργήσει, αποδείχτηκαν αρκετές προκειμένου να υπερκεράσει το συγκεκριμένο αγωνιστικό εμπόδιο. Αμυντική σταθερότητα καθώς για δεύτερο διαδοχικό αγώνα δε δέχτηκε τέρμα, προηγήθηκε σκοράροντας – και πάλι – από το πρώτο ημίχρονο και συνέχισε να διατηρεί την επιθετικότητά του καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Στο δεύτερο ημίχρονο η απόδοσή του δεν ήταν αντίστοιχη του πρώτου. Η ομάδα απώλεσε μερικώς την ταχύτητα στο συνδυασμό σκέψης – εκτέλεσης. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα αποτέλεσαν δύο στιγμές σε ανάπτυξη από δεξιά, με τον Μίσιτς να κάνει κίνηση στην «πλάτη» της άμυνας των γηπεδούχων και πρώτα ο Λημνιός και μετά ο Μάτος να διστάζουν και να μην τον τροφοδοτούν, προκαλώντας τη δυσφορία του Πορτογάλου τεχνικού. Παράλληλα συνεχίζει να «πονάει» τον ΠΑΟΚ το ντεφορμάρισμα του Μπίσεσβαρ. Ο Ολλανδός αποζητά τον καλό του εαυτό, που βοηθά καταλυτικά σε δημιουργία κι εκτέλεση, όμως μέχρι τώρα δεν τα έχει καταφέρει.
Οι διαφοροποιήσεις που έγιναν στο δεύτερο ημίχρονο αφορούσαν τους Στοχ, Σφιντέρσκι, Λημνιό με τους Πέλκα, Άκπομ, Βιεϊρίνια να περνούν στις θέσεις τους. Το διάστημα που αγωνίστηκε ο Πορτογάλος αρχηγός ήταν μικρό για να κριθεί, επιστρέφοντας σ’ ένα γήπεδο όπου πριν από οκτώ χρόνια είχε βάλει – φαρδιά-πλατιά – την υπογραφή του στην – τότε – νίκη της ομάδας του. Ο Άκπομ παρουσιάστηκε ελαφρώς «τρακαρισμένος» από την απώλεια της θέσης του στο αρχικό σχήμα, έψαξε την ατομική ενέργεια, ήταν λίγο διστακτικός όμως συνεχίζει να προσπαθεί. Σαφώς μεγαλύτερη επιρροή είχε ο τρίτος εορτάζων της «παρέας» Πέλκας, που χτες είχε και τα γεννέθλιά του.
Σε πέναλτι που κέρδισε ο Λημνιός, ανέλαβε την εκτέλεση και με ιδεατό τρόπο διαμόρφωσε το τελικό σκορ στο 74’ για το πρώτο του γκολ στο φετινό πρωτάθλημα. Στοιχείο σημαντικό για την ψυχολογία του προκειμένου ν’ αρχίσει ν’ ανεβάζει την απόδοσή του καθώς η ομάδα τον χρειάζεται πολύ για τις υποχρεώσεις και τις αναμετρήσεις που ακολουθούν. Κι όλα αυτά αγωνιζόμενος στο αριστερό άκρο της μεσοεπιθετικής γραμμής, δεδομένου πως ο Μπίσεσβαρ έμεινε στον άξονα πίσω από τον Σφιντέρσκι αρχικά και τον Άκπομ στη συνέχεια.
Ο ΠΑΟΚ παρέμεινε αήττητος για σαράντα τρεις διαδοχικούς αγώνες στο πρωτάθλημα ενώ σκόραρε για 56οσυνεχόμενο παιχνίδι, τα είκοσι οκτώ από τα οποία εκτός έδρας. Όλα αυτά μπορεί πλέον να μην … εντυπωσιάζουν αλλά μόνον μετά από καιρό θα μπορέσουν όλοι να καταλάβουν και να συνειδητοποιήσουν πόσο σημαντικά και συνάμα εντυπωσιακά είναι αυτά τα νούμερα που καταγράφουν – σχεδόν – δύο χρόνια τώρα.
Το μέγιστο όφελος, πέραν από τους βαθμούς είναι η ψυχολογία κι η αυτοπεποίθηση καθώς ο «Δικέφαλος» συνεχίζει απτόητος δουλεύοντας παράλληλα καθημερινά για να βελτιώσει τις αδυναμίες του και το καλό να γίνει πολύ καλύτερο. Ακολουθούν τέσσερις αγωνιστικές για την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου της κανονικής περιόδου στις οποίες τις δύο εξ αυτών θα κληθεί ν’ αντιμετωπίσει τις δύο ομάδες που συμπληρώνουν την πρώτη τριάδα της βαθμολογίας και μάλιστα στις έδρες τους. Εκεί θα πρέπει να παρουσιάσει ότι καλύτερο και πλέον αποτελεσματικό μπορεί προκειμένου να θέσει τους όρους του για τη συνέχεια. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους …